MEZARLIK

gurur hızını kesmeden arabayı sürmeye devam ediyor tek düşündüğü varması gereken yer ne zaman üzgün olsa cesaret edemediği o yere gidiyor ve tüm dertlerini gazele anlatıyordu sonunda gelmişti arabayı park ettikten sonra arabadan bildiği yollardan ilerken bekçi kulübesindeki tanıdık simayı gördü baş selamı vererek ezbere bildiği yolları yürümeye devam etti acaba buraya geldiği zamanlarda gazel mutlu oluyor muydu ya da sadece üzgün olduğunda geldiği için gurura kızıyor muydu

gurur mezarın başında durdu her zamanki gibi uzun bir süre o taşın üzerinde yazan yazıları okudu gazel karahan doğum tarihi 27.10.2006 ölüm tarihi 06.12.2009 kaç defa göz gezdirdi bilmiyordu yazanlara mezarın yanındaki banka oturmak yerine mezar taşına oturdu böyle gazale daha yakın hissediyordu

gurur her zaman diğer yarısının eksikliğini hissediyordu sadece gurur değil gazelin eksikliğini tüm aile hissediyordu sahi ya ne zor toplarlanmışlardı gazelden sonra belki çocuklardı ama nede olsa her şeyi çocuklar da hissetmez mi onlarda hissetmişti diğer yarılarının artık olmadığını

annesi zor toparlanmıştı sürekli ilaçlar içip gazelin odasından çıkmıyordu babası kendisini işe vurmuş akşam eve gelincede gazelin odasına kapanıyordu

gurur daha da derinlere inmemek için tekrara baktı mezar taşına eline bir avuç toprak aldı kokladı "ben geldim gazel diğer yarın gazel giray gelmiyor diye kızma sakın o yüzleşmek istemiyor bu durum ile belki bir gün giray ile gelirim tamamlanmış oluruz sadece üzgün olduğum zamanlarda geliyorum diye kızmıyorsun bana değil mi kızma gazel olur mu sadece sen ve giray varsınız her şeyi mi anlatabildiğim"

son sözleri ile sol yanağından bir damla yaş aktı "bir yerde okumuştum eğer canımız yanarsa ve ağlarsak ilk sol gözden yaş gelirmiş benimde sen olmadığın her anda canım yanıyor gazel"

gurur ne zaman rüyasında gazeli görse soluğu burada alır ve rüyasını anlatırdı

"dün gece yine seni gördüm gazel çocuktum ama hatırlıyorum bazı şeyleri dün gece onlardan birini gördüm sen ben giray bahçede top oynuyorduk çok eğleniyorduk gazel sonra Karan abimde bize katıldı kaleye abim geçti giray ve benim attığım topları yiyordu ama senin attıklarını tutuyordu tabi böyle olunca sende ağlıyordum senin sesini duyan barın abim hemen gelip karan abimi dövüyordu sen nasıl bu kızı ağlatırsın lan diye"

gurur gördüğü rüyayı anlatırken acı çekiyordu biliyordu artık eskisi gibi mutlu olamadıklarını ne kadar atlaşmış gibi gözükselerde herkes içine atıyordu gazelin acısını