TUHAF BENZERLİK

etrafta gözlerimi gezdirdim yine aynı bank,bekçi,ağaçlar hiçbir değişiklik yoktu etrafa bakmayı kesip ilerlemeye başladım bedenim beni ezbere bildiğim yere götürdü buraya gelmek daha da acımı verdiyordu yoksa huzur mu?

mezar taşına bakarken acı mı gün yüzüne çıkaran isimde gözlerimi gezdirdim yerdeki su şişesini aldım çiçekleri sulama başladım sularken onunla konuşmayı da ihmal etmiyorum benim susmamdan nefret ederdi ona ne zaman kızsam,küssem konuşmazdım ve en sinir olduğu şey bu olurdu ben haklıyken haksız duruma düşerdim nasıl oluyorsa günün sonunda ben onun peşinden koşardım beni affetmesi için bundan da fazlası ile haz alıyordu gerçekten kaçığın tekiydi!

çiçeklerin yeterince su aldığına emin olduktan sonra şişeyi aldığım yere koydum '' seni ihmal ettiğimin farkındayım sınavlarım vardı kırılma bana olur mu? özlemin her geçen gün daha da artıyor bazen isyan etmek istiyorum neden biz neden bunlar bizim başımıza geldi ama bunun bir faydası olmuyor seni geri getirmiyor hani bana derdin ya her şey bu hayatta bir sınav sakın isyan etme olmuyor be abla olmuyor senin dediğin gibi olmuyormuş ama sen üzülme sakın biz bir şekilde idare ediyoruz hem senden sonra benim üstüme çok titrer oldular bana kıyağın bu oldu o yüzden seni belki affedebilirim.''

ablamla uzun uzun konuştuktan sonra ayaklandım ezbere bildiğim o yolları gitmeye başladım taşlı zeminde ilerken bir çocuk gördüm benim gibi oda birini ziyarete gelmişti anlaşılan buradan sarsılan omzunu görebiliyordum iyi mi diye merak ettim ve yanına yaklaşmaya başladım iyi görünmüyordu

ilerlerken benimle aynı yaşta olmalı diye düşünürken çocuk birden yönünü bana çevirdi

tövbe bismillah karşımda resmen erkek versiyonumu görüyordum onunda benden aşağı kalır yanı yoktu ikimizde şok içinde birbirimize bakıyorduk ilk şoktan çıkan o olmuştu HAYIR verdiği tepkiye gülmemeliydim

'' Bir dakika... Bu ben miyim ama kız?'' çocuğun ağzından çıkanlar ile resmen kahkaha atmıştım hortlak görmüş gibi bakıyordu ''selam ben gazel senin ismin ne'' çocuğa söylediğim isim ile kal geldi galiba bir arkasına bakıyor bir bana bakıyordu bir şeyler mırıldanıyordu sadece '' yok canım tesadüftür ama girayla bana benziyor'' bunları dediğini duymuştum giray mı? oda kimdi

en sonunda toparlandı ve gurur dedi ismi çok hoştu ben bunları düşünürken telefonum çaldı arayan annemdi bekletmeden açtım ve dinlemeye başladım gururda pür dikkat bana bakıyordu bu esnada annem konuşmasını bitirdikten sonra tamam sultanım diyerek kapattım ve gurura döndüm

'' memnun oldum gurur ve hoşça kal gurur'' diyerek acele ile gitmeye başladım gururun arkamdan dediklerini duyabiliyordum

'' bu da neydi şimdi'' demişti eeee tabi haklı çocuk ilk yanına yaklaşıp ufak bir şok geciktirtip bir anda yanından ayrılmıştım şaftı kaydı tabi çocuğun yalnız ne kadar da benziyorduk tuhaf bir benzerlik rüzgar ile bu kadar benzemiyordum aklımdaki düşünceler ile eve gitmeye koyuldum yoksa alev sultan beni terlik manyağı yapacaktı.