Merhabaa. Daha önceki bölümü yayınladığımda uygulama error vermişti. O yüzden o pek görülmedi. Eğer onu okumadıysanız önce onu okuyun. İyi okumalarrrrr.🤍✨

                            ***

2 Ay Sonra (Sınav Günü)

Sabah gözümü açtığım anda ayağa kalktım. Zaten heyecandan pek uyuyamamıştım. Bugün hayatımı belirleyecek olan sınav günü. Lavaboda işlerimi hallettikten sonra belgeleri tekrar ve tekrar kontrol edip mutfağa geçtim. Yengem uyanmamıştı. Abim de evde yok zaten. Her zamanki gibi en önemli günlerimde yanımda değil. Ama şikayetçi değilim bundan. Bizi bırakıp başka yerlerde paraları yemiyor, vatan için çalışıyor.

Ben kahvaltı hazırlamaya başladığımda yengem, mutfağın kapısından içeri girdi. "Tomris, beni neden uyandırmadın?" diye sordu. "Dün gece uyuyamadın. Uyandırmak istemedim ben de." diye cevapladım. Ece hasta olduğu için dün uyuyamamıştı, onun başında beklemişti. Beni de zorla yatağa göndermişti. Beraber kahvaltıyı hazırladıktan sonra yapmaya başladık. Ben heyecandan çok bir şey yiyemedim ve hemen kalktım sofradan. Üstümü değiştirip saçlarımı topuz yaptım ve belgeleri elime alıp çıktım. Ece hasta olduğu için yengem de yanıma gelemiyordu. Onun yerine Selma abla gelecek benimle. Yengemi ve Ece'yi öpüp, daha fazla vakit kaybetmeden dışarı çıktım. Apartmanın önünde beni Selma abla bekliyordu. Vakit kaybetmemek için selam bile vermeyip direkt arabaya bindim.

"Heyecan var mı diye sorardım ama belli oluyor." deyip güldü. Ben de "Abla, sen de biliyorsun. Benim korkum kazanamamak değil aslında. Emeklerimin boşa gitmesi. Zaten test kitaplarına bir ton para verdi abim. Bir de onun vicdan azabını çekmek istemiyorum. Bir yıl daha bu psikolojiyi çekemem." dedim. İçimi dökmek iyi gelmişti. Biz yol alırken biraz sessiz kaldı. "Bunları diyip psikoloji istemen ayrı bir garip." dedi. "Abla gerçekten o kadar şey söyledim, bunları mı çıkardın?" dedim titreyen sesimle. Heyecandan titriyordu. "Tomris, canım sen elinden geleni yaptın. Gerisi Allah'a kalmış. O, senin için en hayırlısını yapar zaten. Sen asla kendini üzme. Rahatlamaya çalış, dünyanın sonu değil. Canın sağolsun. Abin asla öyle düşünmez. Elinden geleni yaptığını herkes biliyor. Sen de bil bunu. Dualarını oku ve rahatla. Hepimiz sonuç ne olursa olsun arkandayız." dediğinde gözlerim dolmuştu bile. Normalde asla duygusal biri değilim ama biri bana değerli hissettirince dayanamıyorum. "İyi ki varsın abla. Senin hakkını asla ödeyemem." dedim. Gülümsedi sadece. Yol sessiz bir şekilde devam etti.

Okula geldiğimizde suyumu bitirdim neredeyse. Tedbir amaçlı yanımda iki şişe daha getirmiştim. İyi ki de getirmişim. Polisler içeri almaya başladıklarında Selma ablaya sarılıp okula gittim. Sınıfımı ve sıramı bulup oturdum. Sırama oturduğum anda dualarımı tekrar okudum. Ben okurken sınıf doldu. Gözetmen ve öğretmen geldiğinde iyice odaklanmaya çalıştım. Artık hazır gibiyim. Klasik konuşmalar ve uyarılar bittiğinde dağıttılar ve çözmeye başladım. Sorular benim için ne çok kolaydı ne çok zordu. Terlemeye başlayınca kafamı sorulardan kaldırıp derin nefesler aldım. Tekrardan sorulara döndüm. Arada saati kontrol ediyordum.

                          ***

Sınav tamamen bittiğinde dışarı çıkıp derin bir nefes aldım. Selma abla bana doğru gülümseyerek geldi. Ona gözlerimi kapatarak sarıldığımda kendimi ağlamamak için çok zor tuttum. Gözlerimi açtığımda yine o adamı gördüm. İki aydır görmüyordum. Önemli günlerde sürekli etrafımda. Abime söyleyeceğim artık. Ben o adama gözlerimi dikmiş bakarken ağacın arkasına saklandı. "Abla bir dakika bekle." diyerek koşmaya başladım. Ağacın arkasına doğru ilerliyordum. Ağacın arkasına geldiğimde temkinli adımlarla iyice geçmeye başladım. Adam yoktu, önümdeki siyah araba da gaza basıp gitti. Anlaşılan o araba onundu. Plakaya bakmaya çalıştım ama bakamadım. Selma ablamın yanına döndüğümde "Ne oldu? Neden öyle gittin?" diye sordu. "Abla, şu an anlatacak mecalim yok. İlerde anlatırım illaki." diyerek geçiştirdim. Eve dönmek için arabaya bindik.

Yol boyunca uyumuştum. Araba durduğunda gözümü açtım. Geldiğimiz yer ev değildi. Bir lokantanın önüydü.

                             ***

Bölüm biraz kısa oldu. En kısa zamanda yenisini atmaya çalışacağım.

Kitap hakkında düşünceleriniz??