Hafiften çiseleyen yağmur ve kulaklığımda çalan once again şarkısıyla okula doğru yürüyordum. Maalesef otobüsü kaçırdığım için yaklaşık bi 25 dakikadır yürüyordum. Yeni bir okul senesi daha benimleydi be artık sayısal ağırlıklı dersler görecektim. İstediğim Bilgisayar mühendisliği yüzünden sayısal seçmiştim. Aslında sayısal iyidir fakat hafif korkularım bardı her öğrencide olduğu gibi.

                           📚

Okula yaklaşmaya başladığımda hafif uzakta beni bekleyen en yakın arkadaşlarım Umay ve Emir’i gördüm.

“Günaydın canolar” dedim her ikisinede. Hem Emir hemde Umay’la aynı sınıftandık.

“Günaydım aşkım” dedi Umay ve sıkıcı sarıldı,sarılışına karşılık verdim. Emire döndüğümde “Naber Befo” dedi. “İyidir fakat şemsiyenin altına benide almazsan ıslanmaktam göl olucam” dediğimde şemsiyesinde babada bi yer açtı.

“Sabah sabah yine şu Bedonun zırvalamasını dinliyeceğiz değil mi?” Diye sordu Umay. Bedo dediği Bedrettin hocaydı yani Okulun müdürüydü. “Maalesef” dedi Emir Umay’a cevap olarak

Okula girdiğimizde öğrencilerin İstiklal marşı için toplaştıkları yere doğru yürüdük ve 11/B sırasında durduk ve Bedo yine laklak yapmaya başlamıştı.

“Sevgili Öğrenciler yeni bir öğretim yılı ile yine birlikteyiz,okulumuzdaki bazı değişiklerle hâliyle yeni birkaç öğretmenimiz okula gelmiş bulunmakta…”

Gibi konuşurken Bedonun yanına 3 öğretmen geldi benim gözüme çarpan tek kişi oldu…

“Gökalp Özgüder yeni Matematik öğretmeniniz gençler sınıf olarak; 9/A , 10/B,10/C, 11/B ve 12/D sınıflarında derslerini sizlerle işleyecek…”