Fizik Dersinin son dakikalarında hocayı pür dikkat dinliyordum ve konuyu rahatlıkla anlamıştım.

“Evet Gençler son olarak size bir fotokopi dağıtacak bu ödeviniz olucak toplam 20 soru var az zaten yarına istiyorum.”dedi ve herkese fotokopi dağıttı.

Zil çaldığında Umay ve Emir’le kantine inmeye karar verdik.

Kantin sırasındayken”Ben fizikten kalıcam gibi hiç anlamadım.”dedi Umay. “Okul çıkışı okeyseniz bi cafede çalışalım”dedim. Biraz çalışmaktan zarar gelmezdi.”Ben okeyim”dedi Emir ve Umay aynı anda.

Kantinden birkaç ıvır zıvır aldık ve boş bir yere oturduk. “Ay acaba Gökalp hoca bana ne lakap takcak”dedi Emir. “Niye merak ediyon ki?”dedi Umay. “Ne bilim hoşuma gidiyo.”dedi Emir. “Korkmaya başlıyorum Emir,” dedi Umay garip bir yüz ifadesiyle. “Nolmuşkine?” Dedi Emir merakla.”Gay misin amına koyayım hocaya sulanıyon.”Umay’ın cümlesiyle Emir hariç gülmeye başladık.

“Ay saçmalama be benim yavuklum vardır.”

“NE!?”diye biraz bağırdık Umay’la.

“Nasıl yavuklun var?”dedim merakla çünkü Emir fazlasıyla ciddiydi.”Kim kim?”dedi bir diğer ağızdan Umay.

“Adriana Lima”dedi Emir gözleri parıldarken. Umay’la aramızda kısa bir bakışma geçerken Emir’in hayal kuran kafasına bir tane çaktım.”Bende bir şey sanmıştım be”dedim.aldığım sodadam bir yudum aldım.

“Ben üzüldüm be buna yazık fazla otistik bir beyni var vah vah”dedi umay gülmekten yarılırken. Bende hafif kıkırdadım ve gözlerim kantinim kapısından giren bir çift Ela gözle buluştu.

Gökalp hoca kantine girmişti ve Otizimli arkadaşlarımda bunu fark etmişti.

“Ay ne arıyor bu hoca bizim fakirhanemizde?”dedi Umay.

Gökalp hoca kantincidem bir kahve istedi ve benimle göz teması kırarak kantinden çıktı. Garip bi hocaydı. Herhangi bir hocayla hiç bu kadar göz teması kurmamıştım. Neden üstüme alınıyorsam herkese böyledir değil mi?

                            📚

Okul çıkışımda kendimizi küçük tatlılar bir cafede bulduk. Oturduğumuz bölgede çok yaygın olmayan bir vadeydi ve kalabalık olmıyordu genelde bu da ders çalışmak için işimize yarıyordu.

“Befo ben bu soruyu anlamadım anlatsana bana”dedi Umay. “Ver bakim” Umay’ın verdiği soruyu çözdüm. “Gel bak şöyle…sen şurda hata yapmışsım aslında şu şekilde olucaktı…”derken gözlerim cafenin kapısından giren kişiye takıldı.

Gökalp hoca neden buraya gelmişti?

“Nasıl olucaktı devam etsene. Nere bakıyorsun öyle?” Ve Umay’da benim baktığım yere baktı.”Lan,Gökalp hoca ne arıyo burda”dedi Umay ve Emirinde hocaya bakmasını sağladı.

“Ne Gökalp hocaymış be iyice halisülasyon görüyoruz heralde… Anaa.”

Gökalp hoca tabii ki bizi gördü ve tebessüm ederek çaprazımızda duran masaya oturdu. Allah’ım niye heryerden bu adam çıkıyor?

                            📚

Yaklaşık 30 dakika geçmişti fakat Gökalp hoca hâlâ buradaydı ve arasıra göz göze geliyordu.

“Yavaştan kalkalım mı saat geç oluyor.”dedim. Saat 19.35’di.”Olur kalkalım kafam patlayacaktı biraz daha çalışsaydım.”dedi Umay.

Çantalarımızı aldıktan sonra cafeden çıktık ve evlere dağıldık.

                            📚

Eve geldiğimde üstümü değiştirdim ve telefonumu alıp yatağıma uzandım.

Gökalp Hoca geldiğinden beri aklıma çok fazla takılıyordu. Hocaya karşı ne duygular besliyorum hiç bir fikrim yok gerçekten. Telefonumu aldım,instagramda biraz gezildikten sonra uyku beni esir aldı…