3.BÖLÜM KİLİTLİ KAPI

Merdivenlerden indim ve dış kapıya doğru koştum kapıyı zorladım ama kitliydi arkamdan bir erkek sesi duydum ama bu ses ona ait değildi aksine merdivenlerden inen ayak sesi ona aitti '' belliki seninki fazla yaramaz bir kız uras'' dedi kim olduğunu bilmediğim o adam. Merdivenlerden indikten sonra adının Uras olduğunu öğrendiğim adam diğerine baktı ve ne ima etti bilmiyorum ama bakışlarıyla anlaştılar "daha doğrusu Uras anlattı diğeride anlamak zorunda kaldı desene" evet biraz öyle oldu iç ses ama bence şimdi bunların sırası değil "evet bencede çünkü elindeki tek şansıda kaçırdın salak kız" ben kafamda kendimle tartışırken. Uras "hadi vampir olup düşüncelerini okuyabileceğim aklına gelmiyor diyelim ki hiç vampirlerle ilgili bir kitapta okumadın sence seni kaçıran bir insan sana bu şekilde rahatça kaça bileceğin bir ortam verir mi?" dedi "ne yani beni mi denedin? Ve... bi dakika sen... az önce bir vampir... sen vampir misin?" dedim kekeleye kekeleye "bende seni aklını kulanan bi kız sanıyordum o sabah beni o şekilde gördüğünde anlamadın mı cidden?" dedi

"bi kere ben aptal değilim sadece parçaları birleştirmekte zorlandım" dedim "sana aptalsın diyen kim?" diye sordu

"salak sen az önce dedin ya" dedim "ben sana aptalsın demedim ve bana salak deme! " dedi. Sesi hafif yüksek çıkmıştı

"dedin" dedim

"demedim" dedi. Sanki son sabredişiymiş gibi

"dedin sağır değilim ya da algımda bi sorunum yok!" dedim bağırarak

"bana bak kızım sen burada tutsak olduğunun ya da kaçırıldığının farkında mısın? Sana insan gibi davrananda kabahat zaten" dedi. "sen insan mısın? da insan gibi davranasın" dedim kendimi tutamayarak güldüm az önceki tahmini bizim yaşlarımızda olduğunu düşündüğüm adamda gülmüştü Uras bana ters ters yüzüme bakıyordu "şimdi boku yedin" evet sevgili iç sesim. Kolumdan tuttu ve ben daha ne olduğunu anlıyamadan merdivenlerden çıkarmaya başladı

Bol bol oy vermeyi unutmayın ♥️