Hazal ve Hazar temsili fotoğraf💕

Mirza nın anlatımıyla ;

Bu sabah çiçeğinin yaşdığını öğrendim o kadar yıl sonra yeniden doğmuş gibiydim sağ kolum olan muzaffere mektupta yazan adresini verip araştırmasını istedim

Geçmişte hazalı parka götürmüştüm o ay pamuk şeker istemişti o benim herşeyimdi o yy ona beklemesi söyleyip almak için yanımdan uzaklaştım tekrar döndüğümde hazal yoktu o kadar çok aradık ki hiçbir yerde bulamadık taki birgün kapının önüne bir ceset bırakılana kadar ,yüzü yanmış bir ceset

O günden sonra kendimi hiç affetmedim hergece kabuslarla uyandım , piskoloklara gittim , sinir hastalığım başladı

Heryerde çiçeğimin hatıraları vardı buna dayanamayıp yurtdışına çıktım orda da kendimi işime verdim

Yeraltı dünyasında büyük bir namım vardı artık lakabım kara yılan olarak geçiyordu ismimi duyan titrerdi diğer kardeşlerime anneme olan özlem apır başisınca geri döndüm buralara ben geldikten bir kaç ay sonra mektup geldi

Hazalım, çiçeğim yaşıyordu onu bulucak ve birdaha asla yanımdan ayırmicaktım

Muzaffer den istediğim dosyaları getirdi çok güzel bir kızdı mavi gözleriyle anneme benziyordu şuan bulunduğu yer yazıyordu hastanede ne işi vardı onun çiçeğimin yanına gitmek için yola koyuldum ben oraya vardığımda o yeni çıkıyordu o güzel gözleri kızarmıştı ağlamışmıydı çiçeğim kim ağlatmıştı onu camını okurdum o kişinin onu takip etmeye başladım bir eczaneye girdi içeri giricekken görmediğim bir anda eli silahlı bir adam gördüm eczaneye gidiyordu hazal hazalım ordaydı

Koşarak yakaladım tenha bir yere çektim ardı ardına vurmaya başladım

Kimsin lan sen çiçeğime zarar vericektim kim gönderdi seni

Anı dalgınlığımla bana vurmasıyla yere savruldum belinden çıkardığı silahı bana doğrultup sıkıcakken muzaffer onu tuttu ama kurşun kolumu sıyırmıştı

"Abi iymisiniyim ben sen onu depoya götür! "

"Ama abi yaralanmışsın"

"Dediğimi yap dedim uzatma "

Muzaffer o adamı götürürken bende ordaki eczaneye gitmeye karar verdim belki çiçeğimi daha fazla görürdüm

Yaram temizlenene kadar onu izledim oda yarama bakıyordu gözlerinde bir duygu vardı çözemediğim bir duygu neydi bu üzülmüş müydü

Benim işimi bittirdiklerinde hazala ilaçlarını vermişlerdi ne ilacıydı o

O çıktıktan sonra ordaki doktora sordum başta direti ama sonra konuştu

Çiçeğim kanserdi karaciğer kanseriydi onu yeni bulmuştum tekrardan kaybedemezsin olmazdı

Tekrar dan bırakmazdı beni dimi izin vermicektim tekrardan asla

O günden sonra sürekli onu takip etım hatta çalıştığı kafeyi buldum oraya gidicek kendi hazarda peşime takılıdı ikizini görmek istedini söyledi kıramadım onu

Oraya gidip uzunca onu izledim onun işi bitene kadar izledim işi bittince yurda gidicekti sanırım onu oraya göndermek istemiyordum ama henüz erken di DNA testi sonucu çıkınca herşeyi öğrenecek ve yanıma alıcaktım onu yanımdan ayırmicaktım tekrardan kaybedemezdim onu ...