Bu gün ilk iş günü olduğu için heyecanlı olacağımı sanıyordum ama yanılmışım.sinirlerim sanki elleriyle beynimi sıkıyordu. O kadar çok kafam ağrıyordu ki anlatamam.neyse okuldan çıktım. Tam çantamdan telefonu alacaktım ki telefonum titremeye başladı. "EYMEN😃"yazısını görünce ister istemez güldüm. "Alo?" Dedim biraz şaşkınlık biraz da keyifle. "Açelya kapını çaldım açmadın telefonların da kapalı, bir şey oldu sandım.neredesin sen" neden bu kadar endişeliydi ki. "Şey.. neden bu kadar sinirlendiniz anlamadım yanlış bir şey mi yaptım. İşteydim ben, okulda." Dedim korktuğumu da belirterek konuştum. " Hayır hayır korktun mu sen Açelya? Ben sadece seni merak ettim. Sitem etmiyorum kısacası." Bu adam neden bu kadar kibar." İki günlük komşunuzu merak etmeniz tuhaf" telefonun ucunda ne diyeceğini düşündür şimdi."apartmanda tadilat var Açelya ,ben birazdan alaya geçeceğim sen de gel çekme bu gürültüyü." Alay ne alaka? "Alay?" Dedim şaşkınlığımın üzerine."ben sana söylemeyi unuttum , askerim ben." Ne dedi o?sana diyorum Açe ne dedi o? Asker mı dedi Allahım kaşlar gözümde canlanıyor.

"Olur. Ama ben alayın yerini bilmiyorum."Neden askerisin be adam. "Sen bana konumat. Seni alıp oradan alaya geçeriz."bu adam çok olmaya başladı ne den bu kadar yakın."tamam atıyorum görüşürüz Eymen."

"Görüşüceğiz Açelya"

ayy açe bu adam çok romantik istiyorum bunu. O da seni istiyor gibi . Yalvarırım cilve yap yalvarırım ,sizi dudak dudağa hayal edebiliyorum.

Çok azgınlaştın sen de ya.alt tarafı "görüşeceğiz Açelya"dedi ne zırvalıyorum ben be.neyse konumu Eymen'e attım ve okulun önünde beklemeye başladım.okulun önünde bir araba durdu ama ne araba ben arabalardan pek anlamazdım ama bunun bayağı değerli bir şey olduğunu anlayabiliyorum."merhaba Açelya" vallahi içimden ne geliyorsa söyleyeceğim kimse tutmasın beni. "Eymen bir şey sorabiliriyim?"bir şüphe falan yoktu gözlerinde " sen neden benimle her konuşuşunda ismimi söylüyorsun?" Tüzünde bir gülümseme oluştu."verdiği hissi seviyorum Açelya."

Ay ne dedi? Benimle evlenir misin mı dedi o? Allah'ım bunlar yarın kesin öp-tamam tamam sustum.

"Neyse de alaya geçelim hadi" ben ne zırvalıyorum ya.yüzündeki tebessüm iyice sırıtışa dönüştü.

Bir saniye Açe bu adamın gülüşü neden böyle? Çıldırıcağım hasta ediyor beni. Off bir de o kara kara gözleri kısılıyor ya ben öldüm şuan.

Ben direkt sürücü koltuğunun yanındaki koltuğa ilerleyince hiç bir şey söylemedi o da sürücü koltuğuna geçti.ben telefonumla uğraşırken annemin aramalarını gördüm."hiii" annem beni net öldürecekti."ne oldu Açelya?" Kulağımdan sela sesleri yükseliyordu."annem aramış. Daha da kötüsü açmamışım." Gülmeye başladı. "Açelya çok güzel bir endişen var. Ne olucak ara şimdi 'anne dersteydim açamadım' de yeterli" kafama yatmıştı."haklısın, ben de de zekâ bu kadar işte"hemen annemin isminin üstüne bastım."Alo anne?"der demez bağırmaya başladı. Yüzümü buruşturup kulağımdan telefonu çektim.o ise telefonu elimden aldı.bana yaklaşıp sessizce"annenin adı ne" diye sordu "Züleyha" dedim korkudan ne yapacağımı bilemediğim için."Alo züleyha teyzeciğim.Açelya yanımda, komşusuyum ben.apartmanda tadilat vardı o yüzden alaya götürüyorum.evet tam da ondan. Orada hiç bir sıkıntı çıkmaz züleyha teyzeciğim sen merak etme. Tamam Açelya bana emanet."telefonu kapattı."işin halloldu. Tek sıkıntı benim sana göz kulak olmam açela. Ama bana göre hava hoş." Af buyur?

Açe neyi anlamadın ben diyor sana diyor ebediyyen göz kulak olurum sıkıntı yok diyor.

"Benlik de sıkıntı yok. Annem ne istiyorsa o" dedim ve önüme döndüm. Alaya vardığımız da pek yabancı gelmedi burası abim küçükken hep getirirdi beni.

"Burası da benim iş yerim.nasıl?" Ruhum çekilmişti resmen. "Abimin işyeri ile aynı. Küçüklüğümdeki gibi." Diyebildim sadece. "Hemen üzülme Açelya

Gel seni bizim tim ile tanıştırayım." Timmi ."bizim tim?" Dediğimde sorumu anlamıştı."Kartal timi ile" bir yere doğru yürümeye başladı ben de onu takip ettim. "Bizimkiler yine aynı kamelya da konuşuyorlardır." Nebileyim ben sen bileceksin yani.karşıda bir grup vardı ama pek de iyi ayırt edemedik kaç kişi olduklarını. Yanlarına geldiğim de gördüm. Beş kişilerdi. Onlar Kim miydi?

Kıdemli üstteğmen Eymen Akın

Üsteğmen Tuğrul Taşkın

Teğmen Mustafa Akgün

Kıdemli başçavuş yağmur şaşmaz

Astsubay çavuş Emir Kalkan

Astsubay çavuş Yiğit Dağdeviren

Uzman çavuş Berkcan Yokuş

Onlar KARTAL TİMİ'YDİ.

"Selamünaleyküm " diye giriş yaptı Eymen. Hepsi hep bir ağızdan selam verdiler." Misafirimizin adı nedir abi?" Diye sordu içlerinden biri . Benim yaşlarımda falandı belki bir iki yaş büyük."Berkcan , aslanım gözlerini oyarım senin hiç kimseye düzgün bakamazsın. Açelya 'yı getirdim buraya. Apartmanda tadilat vardı ." Ben de çekingen bir şekilde el salladım." Selam hepinize" dedim gülmeye çalışarak. " Selam bacım "dedi içlerinden biri. Yaşça en büyükleri gibi duruyordu. " Sen onun yabaniliğine bakma Açelya abla buyur otur . Kendisi evli olduğu için başka kadınlarla irtibatını kısa tutuyor." Bayağı komiğe benziyordu." Arkadaşınızın sonuna kadar arkasındayım karısına saygı duyuyor." Adam anlık bana bakıp "saol bacım " dedi.

"Evet, ben bunları tanıtmaya başlayayım." Yanına oturduğum kişiyi gösterdi." Bu Yiğit. En çaylağımız "onun tanındaki genci gösterdi."bu Emir kendisi biraz aptal olsada komiktir."evli olan abiyi gösterdi." Bu Mustafa abi kendisi dediğimiz gibi biraz yabani ama sever ve sayarız kendisini." Bana doğru ilk konuşan çocuğu gösterdi."bu da Berkcan, en çapkınımız" bana bakarak tebessüm etti.

Bizim hedefimiz başka Berkcan cığım.

Kendisinden sonra en uzun olan adamı gösterdi." Bu da Tuğrul. Dümdüz yaşıyor".dedi tebessümüm genişledi.içlerindeki tek kadını işaret etti."Bu da yağmur , küfürden nefret eder kendisi "

"Tanıştığımıza memnun oldum. Abimin arkadaşlarına çok benziyorsunuz hepinizde " diyebildim hüzünle. "Abimle beraber hepsi aynı anda aynı operasyonda şırnakta şehit olmuşlardı." Dedim sonrasında. Mustafa abi arkadan lafa girdi. "Soyadınız ne belki tanırım." Dedi."dinçel, Turgut dinçel" dedim başım yere eğmişken."özellikle de tuğrul abi, hem yüz hatların hem de boyun aynı ona benziyor." Dedim o tarafa dönerken."Başın sağ olsun Açelya " dediler hep bir ağızdan."vatan sağ olsun " dedim. Sesim neden kısıldı ki şimdi. Eymen ortadaki üzüntüyü dağıtmak için tam bir şey söyleyecekti ki.benim lafıo böldü." Eymen, tadilat bitmiş mı? Dinlenmem lazım da."dedim."Açelya ben de tam onu söyleyecektim tadilat bitmiş. Ben de eve geçeceğim zaten." Ben yerimden kalktım. "Tanıştığıma Memnun oldum. Evime bekliyorum hepinizi"arabaya doğru yürümeye başladık.

Arabaya oturduğumuzda benim gözüm telefondaki fotoğraf karesindeydi. Abimdeydi. " Seni üzdülermi Açelya?" O bana mı üzülüyordu ne."hayır. Tam tersine mutlu ettiler. Hepsi çok benziyorlar. Turgut abi abime,Berkcan Kerem abiye, Mustafa abi hasan abiye, emir abi Osman abiye , yağmur tuğçe ablaya... Hepsini çok sevdim." Baş parmağım abimin saçlarını okşuyordu." Sevdin bizimkileri demek" neşelendirmeye çalışıyordu beni. Ben de sırf onu sinirlendirmek istiyordum."özellikle Berkcan'ı , çok tatlı birisi" dediğimde yüzü kızarmıştı. Şuan ne kadar korkutucu ne siz sorun ne ben söyleyeyim."Açelya duymadım kim neymiş?" Tek sıkıntı o değildi benim gözüm zaten abimden dolayı dolmuşken şu an aşırı ağlayasım geliyordu."Şaka yapmak istemiştim" dedim. Ulan ben neden ağlıyorum şuan acaba? Halimi görür görmez yüzündeki kızarıklık gitmişti."Açelya öz-" lafını kestim." Eve gidelim." Dedim gözlerim telefondaki abimdeyken."Açelya..."gözleri hâlâ bendeydi."Aman ağzımı açmam ben , sinirden dinazora dönüştün "dedim vallahi beni korkutmadan önce düşünecekti. "Şaka tapınca öyleysen ciddi söylieyişimde beni ağzından alev çıokartarak yakarsın aman korkarım ben öyle şeylerden" dedim yol boyu konuşmadım. Sadece aklımda abim vardı. Eve geldiğimizde direk iyi günler dileyip eve girdim."o neydi öyle, kıpkırmızı oldu yüzü. Yemin ederim altıma edicektim." Koltuğa oturdum."yok yok adam şakaya gelmiyor. Seni arabadan atmadığına şükret Açe" daha sonra üstümü çıkartıp bir güzel duşa girdim. Duştan çıkar çıkmaz yemek yemeye halim olmadığı için koltuğa uzandım.birkaç dakika sonra zilin çaldığını duydum . Lan ben uyuya mı kalmışım.direkt kapıya gittim. Eymen olduğunu bildiğim için direkt kapıyı açar açmaz" özür dilerim sinirlenme uyuya kalmışım." Dedim.onun ise elinde bir tabak yemek vardı. "Açelya iyi misin?" Başımı olumlu anlamda iki yana salladım. Yemeği uzattı."özür icabı"dedi ."benim yemek yiyesim hiç yok Eymen ama yine de teşekkürler." Deyip kapıyı kapattım .daha sonra tam mutfağa tabağı bırakmaya gidiyordum ki zil tekrar çaldı. Kapıya doğru tekrar gittim .kapıyı açtım . Açar açmaz Eymen içeri girdi. "Açelya senin ateşin var." Dedi. Anlamadım." Her yerin hafif kırmızıya çalıyor, gözlerinin beyazları da kırmızılaşmış ilk önce duştan çıktığın için sandım." Dedi .elini alnıma koydu.hemen geri çekti."saçmalama Eymen iyiyim b-" derken yere yığıldım...