Susmuş bir benlik var içerimde,

Kaybolmasını istediğim arsız bir yalnızlık,

Fısıldayan rüzgâra bırakmak istediğim hüzünlerim var,

Umursanmayan bir benliğim var.

​​​​​​Kalp sevince değil yanınca yürek olurdu. Ya insanın karşısına sevebileceği birisi çıkmazsa? Benim karşıma bir tek annem çıkmıştı, annemden sonra ise hiç kimse. Yaşama tutunma amacım annem iken ölümü birden beni sarsmıştı. Aslında bir gün öleceğimizi ikimizde biliyorduk, ama bu kadar erken olacağını bilmiyorduk.​​​​​​

Babam denilecek herifi babalık kavramına hiç sığdıramamıştım, baba kelimesi ile onu yan yana getirememiştim. Serkan Çal ile baba kelimesini yan yana getirmek bile ölümdü benim için.

18 yıl boyunca o adam ile aynı soyadını taşımak benim için cehennem iken biraz daha dayanamayacağımdan teyzemin soyadını almıştım, teyzemde annemin ölümüne dayanamayıp vefat etmişti. Baba tarafı akrabaları benden hiçbir zaman haz almazlardı, sevmediklerinden yanlarınada almamışlardı beni. Neyse bunları boş verip konumuza odaklanalım.

Videoda annem vardı, bir beş saniye ekrana dolu gözler ile baktıktan sonra konuşmaya başladı.

"Canım kızım İclalim bu videoyu izliyorsan bilki ben yanında değilimdir. Ben yaşadığım müddetçe hep seni sevip her anında yanında olmaya çalıştım deli gülüm. Ama yanında olamadığım vakitlerde oldu biriciğim. Baban sandığın adam beni gerçek ailenden kaçırdığında iki haftalıktın d​​​​​​e​​​​li gülüm. Anne tarafında teyzenden başka kimsemin olmamasının nedenini sorardın hep bana hatırlıyor musun?"

Deyip içine bir nefes çekti güç almak istiyor gibiydi, lakin benim aklımda sorduğu soru kalmıştı hatırlıyordum elbette annem ile olan anılarımdan hiçbiri silinmemişti ki aklımdan.

Bir gün anneme "Anne bugün Ecelerin anneannesi okula gelip Ece'yi aldılar benim neden anneannem yok?"diye sormuştum annemde kendisinin teyzemden ve benden başka kimsesi olmadığını söyleyip konuyu kapatmamı istemişti.

"Umarım hatırlamışsındır deli gülüm, gerçek baban bir askerdi, ailem evlenirsem evlatlıktan red edeceğini söyledi ama ben dinlemedim tabi aşk insanın gözünü kör ediyor." deyip küçük bir tebessüm etdi, gerçek babamı sevdiği gözünden okunuyordu.

​​​​​" Baban Demir Kılıç ile evlendik hatta 4 erkek çocuğumuz oldu kızım. Baban asker olduğundan bir gün bir teröristi öldürmek üzere göreve gitmişti öldürmesi gereken kişi baban sandığın Serkan Çal'ın abisiydi. Baban görevi başarı ile tamamlayınca Serkan Çal ona canını yakacağını ima eden mesajlar gönderiyordu. Baban bu mesjları albayına verince albay bize kalmamız için sözde güvenli bir yer ayarlamıştı. Albayın bize ayarladığı yere gitmiştik hatta 2-3 gün bile kalmıştık. Bir gün babanı karargahın Cumhuriyet Savcısı arayıp albaydan şüphelendiğini söyledi. Baban bu sözlerden sonra toparlanmamız gerektiğini söyledi, toparlanmaya başladık ama evimize baskın oldu. Evin içine sis bombası attıklarından göz gözü görmüyordu baban istesede bizi kurtaramazdı, böylece şeref yoksunu Serkan Çal bizi kaçırdı güzel kızım. Bir gün baban ve abilerin ile karşılaşacak olursan veya onları bulursan onlara ılımlı yaklaş ve yanlışlarını affet tamam mı kızım?" dediğinde hıçkırarak ağlıyordu. İşte bu zamandan sonra beni kimse tutamazdı.

(bu şarkıyı dinleyin)

Tam önümdeki adamın ensesine bayıltmak amaclı bir yumruk atıp, belindeki silahı almıştım. Diğerleri ne olduğunu anlamaya çalışırken silah ile beş adam ölmüştü yani kaldı iki. Son it bana doğru geldiğinde malum yerine attığım tekme ile yeri boylamıştı. Haysiyetsiz Serkan Çal a baktığımda kaçmaya çalıştığını gördüm. Bugün bu yer ona esaret olacaktı. Arkasından koşup silahın kabzası ile ensesine vurduğumda yere yığılmıştı. Odadaki bilgisayardan albayı aramaya koyuldum, bir süre uğraştıktan sonra halledebilmiştim. Albay bilgisayarı açınca zaferle gülümsedi.

" Buraya destek lazım komutanım." dedihğim anda bayılttığım kişi bana doğru saldırmaya başladı onuda hallettiğimde albay konuşmaya başladı.

"Zaten bir tim yolladım Zehir" deyip bağlantıyı kesmişti.

Serkan Çal'ı odada bulduğum ipler ile bağlandıktan sonra dosyaları aldım. Aslında dosyaları çok kolay bir yere koymuşlardı o yüzden bu kadar kısa sürmüştü. Kampın biraz dışında olan çantamı alıp askerlerin yanına gittim.

Allah'tan askerler beni bildiklerinden durumu yadırgamadılar. Time bir göz gezdirdiğimde birinin sarı saç ve mavi gözlü olduğunu gördüm. Beni sanki bu sarı kafaya çeken bir şeyler vardı.

Annemin anlattıkları gerçek olabilir miydi? Ama annem yalan söylemezdi ki.

Kamptan tam çıktığımız zaman bir silah sesi duyuldu, silahın sesi ile vücudumda uyuşukluk hissetmem bir oldu.

🌸

Bölüm bitti galiba yazmaya alışıyorum aşklar🙎🏻‍♀️🤭