Bölüm 2

Korkunun kollarında

Jack, "Deney 06"nın liderliğindeki notları gördüğünde geri adım attı; kalp atışları hızlanmıştı. Her bir sayfanın İçindeki gerçekler, onu daha da derin bir karanlığa çekiyordu. Yavaşça içeri girdi ve gözleriyle karanlık köşeleri taradı; Kaybolan arkadaşının onu bulmasına izin verilmesi düşünüldü.

Havada yoğun bir pas ve çürümüş oyuncak kokusu vardı. Geçmişteki çocukların hayallerini süsleyen rengarenk oyuncakları, şimdi korku dolu birer hatıraya dönüşmüştü. Jack, hatıraların onu nasıl ele geçirdiğini düşünürken, bir anda karanlık bir köşeden fısıldayan bir ses d

O an, İç korkuların iyice kabardığını hissediyor. “Hayır, hayır, bu bir tuzak” diye düşündü. Ama ses tanıtıcısı; kayıp arkadaşı Tom'un sesi çıkabilir. Sesi takip etmeye karar verdi. Adımlarını hızlandırdı; Koridorun her iki yanındaki duvarlar, geçmişteki yaralarını taşıyordu. Çürüyen ahşaplar ve dökülen boyalar, burada yaşanmış acıları anlatıyordu.

Jack'in ruhu giderek daha derinlere çekiliyordu. Etrafta dağılmış eski oyuncaklar, bir zamanlar kimse tarafından istenmeyen bu eşyalar, artık korkunç siluetlere dönüşmüştü. Jack, yerde yatan bir peluş ayıyı gördü; Gözlerin gözleri çatlamış, parçaları ise kirliydi. İçinde bir ürperti hissediyor. “Beni unutma, Jack,” diye fısıldar gibi geldi ona. Ama Jack bunun sadece zihninin bir oyunu olduğuna kendini inandırmaya çalıştı.

Ortada, eski bir oyuncak tren ortaya çıkıyor. Yavaşça yaklaşıp dikkatle inceledik. Tren yanmış ve geçmişti; bir zamanların çocuklarını neşelendiren bu oyuncak, şimdi bir kabusun hatırasıydı. Tren raylarının üzerinde ilerleyen bir gölge görüldü. Jack, panikle geri çekildi. “Burada biri var!” diye düşündüm.

Kendine cesaret vermek için derin bir nefes aldı. "Tom!" diye bağırdı. “Eğer buradaysan, ses ver!” Yanıt yoktu ama gölge daha da çoğaldı. İçgüdüleri ona kaçmasını söylüyordu. Hemen karşıdaki kapıya doğru koştu. Kapının paslı menteşelerinden gelen gıcırtı sergileniyordu. Jack hızla kapıyı açtı ve kendini karanlık bir koridorun ortasında buldu.

2.bölüm

Son