Boynumda olan dudakları durdu.Yatakla buluşan belimi kendine doğru çekti. Gözlerim onun gözlerinde asılı durumdaydı.

Kışkırtıcı ses tonuyla konuşmaya başladı.

"Şu an sen benim karımsın.Ben karımın intihar etmesine izin verir miyim? "

"Senin bedeninde,yüzünde sana kırmızı rengi sadece saçların verebilir."

Çenemi hafifçe kaldırdı.Merak gözlerle bir de bu soruyu sordu.

Sen kimsin?

 Ben-

Cevap vermemi beklemeden sert ses tonuyla kendi sorusuna kendi cevap verdi.

Sen Vurgun Aras Esel'in karısısın.

Her yerimde ateş hissediyordum. Yanaklarım kızarmıştı.Odanın içersi aniden şehvetle dolmuştu.İkimizin alnından terler akıyordu.Biraz devam etse ikimizde yanacaktık.Birbirimizin sonu olacaktık. O da bunu bildiği için üstümden kalktı.Beni süzdü.Hızlanan kalbimi ve onun yüzünden olan vücudumun kızarıklarını. Her şeyi inceledi. Beni bu halde sokanın kendisi olduğunu bildiği için dudakları kıvrıldı.Bana dönüp konuşmaya başladı.

"Odana çekilebilirsin."

Bu beni biraz şaşkına uğratmıştı. Sanki benimle oynuyordu.Bu gecede kazanan kendisi olduğunu düşünüyordu. Ben Saye Aral bu gece zafer benim olacaktı. Onun bu ifadesini dumura uğratmassam ben değilimdir.Yatağın üzerinde bağdaş kurarak oturdum. Geceliğim biraz daha çekilmişti. Neredeyse tüm bacağım gözüküyordu.Bir anda ciddileşerek konuşmaya başladım.

"Karın olduğumu söylüyorsan bana itaat etmelisin her anlamda.Evlilik olarak görüyorsan bu yaşadıklarımızı o zaman beraber uyuyabiliriz. Zamanı geldiğinde ise bana karın olduğumu hissettirirsin."

Yutkundu . Bu cümleleri kurduğuma emin olmak istiyordu. Çünkü şu an dağılan oydu.

"Bencede odama çekilmeliyim"

Odasından çıktım. Arkamda dağılmış bir adam bırakarak.Söylediğim sözleri öylesine söylemiştim. Planı vardı. Ne hakkında olduğunu bilmediğimi düşünüyordu. Ama yanılıyordu.Araştırmaması gereken şeyleri araştırıyordu. Bu kuyuda batacaktı. Eğer benim açığa çıkışım tüm yer altı dünyasını yerdi.İçimde saklanan sırlar biraz daha beklemeliler. Acele olmaları onları daha fazla yorucaktı. Odama gelip yattım.

2006 /017

7 yaşındaydım . Soğuk olan sokaklarda koşuyordum. Saat gecenin biri olmalıydı. Bu saatte tüm çocuklar uyurdu. Sokak çocukları hariç. Ben ise bir enkazda çıkartılan bir çocuktum. O enkaz olmadan önce her şeye sahiptim. Ama beni o enkazdan çıkaranlar , 5 tane sokak çocuklarıydı. Ben artık bir sokak çocuğuydum.

Enkazdaydım. Bir yerde boşluk vardı. Oradan küçük bedenim geçebilirdi. Ama ayağımı ezen bir taş vardı. Yaklaşık bir saatir ordaydım. Babamla buraya gelmiştik. Ama bir patlama sesiyle bina çökmüştü. Ekipler gelmişti.Enkaz altında olan insanları kurtamak için. Ambulas sesleri, haykırışlar, ağlama sesleri, küfürler.

Bi de gözlerinde bir ormanı taşıyan bir pamuk prenses, Saye Aral.

Babasıyla gelmişti. Abisi ile parka gidecekti onun için koruması onu almaya gelecekti. Biraz geç kalmıştı. Babası ise Saye'nin abisiyle oynadığını düşünüyordu enkaz altındayken. Hastaneden çıktığında farkına varacaktı. Sayenin enkaz altında olduğunu. Ama geç olacaktı kurtarmak için. Çünkü zaten kurtarılmıştı. Sokak çocukları tarafından.Saye sesini ulaştırmaya çalışıyordu.

"Annee ayağım acıyor"

Ağlıyordum. Sol gözümden yaşlar ardı ardına akıyordu.

"Ya-yardım edinnn.Babaaa.

Ailem ne kadar huzurlu bir aile olamasada.

Bir çocuk canı acıdığında ailesini isterdi.Bende bir çocuktum

Sokak çocukları enkazın oralarındaydı. Çünkü enkazda yıkılan binanın demirlerini satıp yiyecek alıcaklardı.Bu belkide yargılanacak bir davranış olarak görünülebilirdi. Ama onlar açtı. Karınlarını doyurmak için bu demir parçlarına ihtiyaçları vardı.

Zaten onlar alışkındı insanlara Onlarda artık biliyorlardı hayvana benzediklerini.İnsanlar masum bir kalbe bu tohumu ekmişlerdi.

"Ali abiii, gökten düşmüş yeşil gözlü bir melek var kalbimi istiyor " Bana yardım etmesi için uzattığım eli kalbini alıcağım diye yorumlamıştı. Bunu söyleyen Yaman'dı. Beni asla yanından ayırmazdı. Bir gün yolumuzun asla birleşmeyeceğini nereden bilebilirdi.

"LaN!Şerro yaman ne saçmalıyon ne meleği" bunu diyen ise Ali abiydi.Baba gibiydi. Öz babamda hissetmediğim duyguları bana vermişti. O kusurlu görünen kusursuz bir ailenin babasıydı.

"Dur bee Ali!Hemen sinirlenme kocacığım

Ben bakıyorum çocuğumuza" Bu güzel sesli kız çocuğu Ayşen Ablaydı.Ali abiyi severdi. Kendini Dağ ayımın biricik gelinciği diye tanıtırdı.10 yaşındaydı ama bir annenin yapacağı sıcak soğan çorbası yapardı. Hepimizde en güzel yiyecekmiş gibi yerdik.Ailemin diğer iki üyesiylede enkazdan sonra buluşcaktım.

Günümüz

Uyanmıştım.Saçlarım bir tarafa dağılmıştı. Düzeltnek istememiştim.Hala üstümde gecelik vardı. Bunu görünce istemsiz bir şekilde dün geceyi hatırladım.Adama bak, benle nasıl dalga geçmiş. O zaman bir nedenden dolayı beynim eror vermiş olmalı.

Bir eşofman takımı giyip odamdan dışarı çıktım.Şu an başka bir hava vardı. Soğuk ama iç ısıtan bir hava.Salona indiğimde bir adam beklemiyordum. Vurgunun aksine çok rahat şeyler giyinmişti. Beraber masadaydılar. Ama kahvaltı yapmak için birisini bekliyorlardı sanki. Beni görünce Vurgun ayağa kalkıp oturduğu yerin solunu işaret etti. Bende başımı salllayarak onu onayladım.

İkiside kahvaltıya başladılar.

BENİ BEKLİYORLARMIŞ.

Vurgun beni göstererek konuşmaya başladı.

"Bu Saye Aral sana bahsettiğim kız"

Bu seferde karşımdaki adamı gösterdi.

"Can dostum Berke"

" Selammm güzellik. Bu yeşil gözler Vurgun'u etkilemek için. Linki banada atsana."

Bunu Berke denilen çocuk söylemişti. İyi anlaşacaktık. Bunu bende o da hissediyorduk.

"Gay olduğunuzu düşünmemiştim.Vurgun'unu da yeşil göz etkilemez zaten.Bence başka yerden link isteyin."

Berke denilen çocuk kahkayı patlattı. Bana inanmayan bir gözle sanki nesnel bir kanıt bulmuş gibiydi gözlerindeki ifadede.

"Ahh, yanlış anlamışım.İlk kez gördüğüm bir kız Vurgun'un evinde kalkıyor. Boynunda ise bir ısırık var. Galiba sivrisinek ısırığı olmalı"

Vurgunla beraber yutkunduk. Vurgun'un gözlerinde delici bir ifadeyle boynuma bakıyordu. Bende bu sefer ona baktım. İkimizde dün gecede bir iz kalıcağını düşünmemişti.Vurgun'un ela gözlerinde tam dalıp gidecekken ortamda bir kadın sesi duyuldu.

Berke'nin ise daha fazla eğlendiği bir ifade belirdi. Kadın Vurgun'un yanına gelip

Cilveli bir sesle konuştu.

"Hayatım,dün gece benle az kaldınya onun için bugün gelip beraber gezmek istedim"

Dün gece benden sonra bu kadına mı gitmişti?

Gözlerimin önünde kadın Vurgun'u öptü.

Garip bitti yaa. Bunu yazmak istemezdim.Ama Saye'nin düşünceleri biraz daha oturmalıydı. Havanın soğuk olduğunu söylüyor ama sıcak olduğunu savunuyor. Saye'ye açıklamak istediğim kısım hava zaten soğuk olması.Vurgun'a sempati hissetmemeli. Berke'yi sevdiniz mi ?jsjsjss