Karşıki dağlar"

–"Karşıki dağlar"

"Issız dağlar"

–"Issız dağlar"

"Virane dağlar"

–"Virane dağlar"

"Sert kayalıklar"

–"Sert kayalıklar"

"Geliyor komandolar"

–"Geliyor komandolar"

"Adam olacaklar"

–"Adam olacaklar"

"Bere takacaklar"

–"Bere takacaklar"

"Pim çekecekler"

–"Pim çekecekler"

"Bomba atacaklar"

–"Bomba atacaklar"

"Atamaz atamaz"

–"Atarız atarız"

"Atamaz atamaz"

–"Atarız atarız"

Babamı beklemeden
"ATT PİM PİM ÇEK ÇEK BOMBA BOMBA ATT, BOMM" diye bağırdım. Babam kahkaha atarak beni kucağına aldı ve
"Aferin benim kızıma. Benim kızımda vatanına hizmet edecek."
"Benim kızım göklerde koruyacak vatanını" diyerek beni havaya attı sanki uçuyormuşum gibi havada hareketler yaparak "vuuu vuuu" diyordu. O kadar çok kahkaha atıyordum ki karnım ağrımaya başlamıştı.Babamın telefonu çalıyordu, beni indirdi ve telefonunu açtı annem arıyordu çünkü ekranda kırmızı bir kalp belirdi ne zaman annem arasa;
"Efendim esmerimm" diye hitap ederdi.

"Buyur esmerimm" diye telefonunu açtı.Bende babamın işaret parmağını tutuyordum. Telefondan o kadar yüksek sesler gelmeye başlamıştı ki ben bile duyuyordum.

"ALO EMEL EMEL NE OLUYOR!!!"

"Alparslan Allah'a emanet ol. Kızım önce Allah'a sonra sana emanet." dediğini duydum. Babam ile annem, Allah'a emanet kelimesini babam hep uzun yolculuklara giderken kullanırdı. Ama hep önce babam derdi. Ne zaman duysam ağlamaya başlardım belki babam ağladığımı görür de gitmez diye, bu sefer de annem mi gidiyordu, annem gitmesindi annem olmadan gece yatamam ki ben. İçim acımaya başlıyordu.

Telefondan "TAK TAK TAK TAK TAK TAK" sesleri geldi ve ses kesildi. Kafamı kaldırmış babama bakıyordum. Babamın gözlerinden bir damla yüzüme düştü ve dizlerinin üzerinde yere çöktü. Damlalar artıyordu. Benim de gözümden her damla geldiğinde canım yanardı. Babamın da canı yanar mıydı?

Babamın vücuduna kollarımı sardım "Babamm hadi kalk annem gidiyor bak yetişelim gidecek yoksa, hem ben annem gitmesin diye ağlarsam annem gitmez hadi ağlama da gidelimm" dedim. Elinden tutup çekmeye çalıştım ama kalkmıyordu.

"BABAA HADİ KALK ANNEM GİDİYOR" diye ağlamaya başladım. Gökyüzü de ağlamaya başlamıştı gökyüzünün ağlamasını sevmiyordum. Her gökyüzü ağladığında annem camdan asık suratla bakar bakar ağlardı. Annem belki de camda gene ağlıyordu, babamı daha kuvvetli çektim ve "BABAA ANNEM AĞLIYOR OLABİLİR, hadi kalkta gidelim annem seni görünce sevinirr" diyerek bir umut babama baktım.

Babamın telefonu çalmaya başlamıştı telefonu normalde almazdım ekranda büyük harfler vardı. Bu demekti ki dayım arıyordu

Telefonu açtım ve "Alo dayı sen misin?" Diye sordum, dayımın sesi geldi ve
"Naremm sen misin dayıcığım?" Dedi cevap vermemi beklemeden "Baban yanında mı dayıcığım?" Diye sordu
"Evet dayı babam burada ama gözlerinden yaş geliyor ve yerden kalkmıyor ona annem gi gidiyor diyorum gene ka kalkmıyor" diye ağlayarak konuştum.

Dayım "Ahh ah Alparslan" dedi. "Dayısının gülü telefonu babanın yanına götür ve ses işaretine bas sonrada oradan uzaklaş tamam mı Narem?"

"Ama dayı babam üşür burada hem korkar da yağmurda yağıyor zaten gitmesem olmaz mıı?" Dedim.

"Hadi Narem dediğimi yap ben de geliyorum şimdi bak oraya ama ben gelene kadar babandan uzaklaş arabaların arkasına saklan ve sakın çıkma, seninle saklambaç oynadığımız gibi tamam mı dayıcığım? Hadi götür babanın yanına telefonu." Dedi telefonu babamın dizine bıraktım ve telefonun ekranını silerek ses işaretine bastım.

Babama sarıldım ve burnumu çekerek babamın gözünden gelen damlaları ve gökyüzü damlalarını sildim.
"Babamm ben kırmızı küçük arabanın arkasına gideceğim dayım seninle konuşacakmış ama korkma tamam mı ben gene geleceğim." Dedim ve babamı yanağından öpüp arabaya doğru ilerledim.

İlerlerken dayımın sesi hafiften geliyordu. Arabayı da babama yakın olanı seçmiştim korkmasın diye. Dayım "ALPARSLAN HADİ KALK KARDEŞİM HADİ KALK. BAK KIZIN SANA EMANET HADİ ASLANIM. SİZE YAKIN BİNALARDAN BİRİNE NİŞANCI KOYMUŞLAR, ÖLDÜRECEKLER OĞLUM SENİ KIZIN YETİM KALACAK BAK EZİYET EDERLER SEN GİDERSEN KIZINA HADİ ASLANIM KALKK ALPARSLANNNN" Diye bağırıyordu. Daha çok ğözümden damla geliyordu, içim acıyordu. Annemi istiyordum…

Çok şiddetli bir ses daha geldi "ALPARSLANNNN" diye bağırdı dayım. Ne olduğuna bakmak istiyordum, ses nereden gelmişti, acaba?

Bir süre bekledikten sonra yavaşca çıktım arabanın arkasından babama doğru baktım kafasını altı kırmızı su ile kaplıydı ve alnında da kırmızı bir delik vardı gözleri açıktı ama. Daha çok kırmızı su oluyordu yer babam yaralanmıştı galiba. Hemen yanına koştum ama yerde buldum kendimi düşmüştüm ve dizlerim kanamaya başlamıştı. Babama baktım kalmıyordu o da kanıyordu benim canım yanıyorsa onun ki de yanıyordu. Yanı a ilerledim ve "Baba düştüm ama hiç ağlamadım, biraz acıyor ama hiç ağlamadım sende ağlama tamam mı, hem annem doktor ya ikimizi de iyileştirecek" diyip babamı öptüm ellerim kan olmuştu, üzerime sürdüm

Telefondan sesler geliyordu, sanki bir şey kırılıyor yada yere düşüyordu. Telefon kapandı bende babamın göğsüne uzanarak dayımıy gelmesini bekledim. Karanlıktı sadece sokak lambası vardı üstümüzde ama babam yanımdaydı niye korkayım ki…

(2 saat sonra)

Üşümeye başlamıştım babam da soğuktu oda üşüyordu ne kadar sarılsam da ısınmıyordu. Ağlamaya başladım kafamı kaldırıp aya bakarak "Ay dede anneme söylesene gitmesin, bak babam bende üşüyoruz hem burnumda akmaya başladı."
"ANNEEEE ANNEEE NE OLUR GELL, BABAM ÇOK KANADI GEL İYİLEŞTİR ONU SAATLERDİR BENİMLE KONUŞMUYOR, SADECE GÖKYÜZÜNE BAKIYORR. NE OLUR GELL. ANNEEEEE!!!

BU HİKAYEDE Kİ HER ŞEY KURGUDUR, GERÇEK DEĞİLDİR.