"Nare'eeee."
"Nare'eeee."
"Hadi kalk kızım. Bak baban sana börek almış. Gel de ye soğumadan.

Annem bana sesleniyordu. Babam börek aldıysa kesin kıymalıdır. Bilir babam sevdiğimi.
Hem babam kahvaltıdaysa bugün pazardır. Ooo babam kesin parka götürür beni. Hem komando marşınıda söyleriz. Bu sefer ezberledim. Asla yanlış söylemeyeceğim hem babam söz vermişti ezberleyince bana da boynundaki demir kolyeden alacaktı. Üzerinde de kardeşimin ve benim adım olacaktı. Babamınkinde 2 tane vardı birinde annem ve onun adı diğerinde de sayılar vardı.

Odaya gitmek için yataktan katığımda bir anda kalabalığa düştüm sanki hava, gün, zaman değişmişti. İnsanlar vardı etrafta, bana bakıyorlardı. Odamda, mutfakta, evin her yerinde. Salona doğru yürürken insanlar bana bakıp, ağızlarını kaptarak ağlıyorlardı, yürüken biri başımı okşuyor biri

"Ah yavrucak bu yaşta hem yetim hem öksüz kaldı." dedi. Annem yetimi annesi ölmüş çocuklar için söylendiğini öksüzünde babası ölmüş çocuklara söylendiğini söylemişti. Bu kelimeleri annesi veya babası ölmüş olanlara söylemememizi söylemişti yoksa çok üzülürlermiş. Peki neden bana bakarak söylüyorlar.

Hemen salona doğru koştum annem babam kesin oradaydılar. Ama yetişemiyordum, ne kadar ilerlesemde giremiyordum içeriye. Ahşen yengemi gördüm. Beni kendine çekip öpüp kokladı.

"Korkma kuzum! Vermem seni kimseye. " Dedi. Anlamadım niye böyle söylemişti.

-Yenge odaya gitmek istiyorum herkes bana bakıyor ve yetim, öksüz diyor. Annem, babam neredeler? Lütfen beni onlara götür.

Diye ağlamaya başladım yengem de bu dediklerimle beraber ağlamaya başladı. Yengemi bırakıp odaya tekrar koştum bu sefer içeriye girdim ve o sesi duydum. Bir hoca dua okuyor diğerleri de amin diyordu.

HAYIR HAYIR. Olamaz bu anı hatırlıyorum. Hocaya doğru koştu onun ellerini indirmeye çalıştım ama hiçbir işe yaramıyor. Sanki etki edemiyordum. Bir anda biri beni kuçağına alıp evden çıkardı. Ağlıyordum, bağırıyordum kimse bana yardım etmiyordu. Sadece bana bakarak

"Ah kuzum, bu yaşta hem öksüz hem de yetim kaldı ."diyorlardı.

Göz yaşalrım o kadar fazlalaşmıştıki, bağırızlarım ve tepelenişerim yüzünden ter içinde kalmıştım. Uykum geliyordu, çok yorulmuştum.

Tak tak sesleri duyuyordum bu sesler bir anıyı canlandırıyordu. Yağmuru, kırmızı arabayı, telefonu, bağırışları ve tak tak seslerini 6 defa TAK TAK TAK TAK TAK TAK...

Bir anda uyandım. Ter içindeydim sırılsıklam olmuştum. Gene aynı kabuslar, o kadar gerçekçiydiki kabus olduğunu farkedememiştim bile.

Nöbetçi teğmen yataklara vurarak bağırıyordu. Tak tak sesleri oradan geliyordu demek.