07.21.2012

Arafın yardımcısı kızları çıkarmak için odaya girdi. Oda rütubet içerisindeydi, oda da yanmayan bir soba vardı. Odanın camları olmadığı için kızlar güneş göremiyordu. Gün geçtikçe tenleri daha da beyazlıyordu. Arafın yardımcısı odaya girdiğinde kızlar eski bir halının üzerinde oturuyorlardı. Adam kızları saydı, eksik olabilirdi. Sude, Elif, Mercan, Zehra, Ece, Ecrin, Zilan, Melek, Aylin ve Nare. 10 kız vardı. Sayı tamdı.

Kızlar adamı farkedince korktular. Nare uyuyordu. Uyumayı çok severdi...

Adam Nare'ye seslendi. Nare dün gece ceza almıştı ve çok yorgundu. Adam Nare'ye seslendi, Nare uyanmadı. Kızlardan Ece Nare'nın en yakın dostuydu. Nare'yi gizlice dürttü ama gene uyanmadı... Nare acı çekecekti.

Adam sinirlendi ve Nare'ye doğru ilerledi. Nare'nın saçlarını tek eliyle kavradı. Simsiyah saçlarına âdeta bir pençe gibi tuttu. Nare'nın çanı çok yandı. Nare gözlerini açtı ve o halsiz sesiyle

"Yapma abi. Bırak saçlarımı, canım çok yanıyor. Özür dilerim abi. Ne olur bırak."dedi. Ne yaptığını bilmediği halde özürler dilemeye devam etti ama adam bırakmadı ona nefret dolu gözlerle baktı

"Beni duymazdan gelirsin he." dedi ve yüzüne sert bir tokat attı. Buda yetmedi karnına tekme attı. Nare her vuruşunda daha da güçsüz çığlık atıyordu. Her vuruşunda daha da kesiliyordu. Biliyordu kimse gelmeyecek. Nare anne baba diye ağlamazdı artık. Biliyordu gelmeyeceklerini onu bu cehennemden kurtarmayacaklarını.

Adam Nare'yi en sonunda yere attı.

"Bir dahaki sefere kalkma bakayım sana neler yapıyorum."dedi. Soğuk odadaki kızlara bakarak

"Hemen aşağıya inin patron sizi çağırıyor" dedi. Nare patronu duyunca kafasını kaldırdı. Araf çağırıyordu. Ezelî düşmanı çağırıyordu. Bu küçücük yaşta düşman bilmişti kendine. Haklıydıda Araf ailesini katletmişti nare bunu bilmiyordu...

Ece Nare'ye yardım etti Nare'nın dudağı kanıyordu. Kanını yuttu Nare. Pis oda daha da pislenirse onun içinde dayak yerdi...

Zar zor dışarıya çıktılar sıraya dizildiler. 3 senedir bu zindandaydı Nare. Hiç bir suçu yokken zindana atılmıştı...

Araf geldi kızlara tek tek baktı Nare onun kıymetlisiydi. En zekisi, en güzeliydı. Geceden daha siyah saçları, aydan daha beyaz teni, masmavi gözleri...

Araf bugün kızlarını satacaktı. Evet onlar Arafın kızlarıydı. Anasını babasını öldürdüğü bu kızları kaçırır. Kendine mal yapar sonrada kızım diye yaşlı başlı adamlara satardı. Oyuncak niyetine...

Yeni müşterisi İran'in en büyük uyuşturucu mafyasıydı. 50 yaşında vardı ve kendine oyuncak arıyordu. Araf müşterisine gülümsedi ve yardımcısına işaret yaptı. Yardımcısı müşterinin önüne Meleği, Zilanı ve Elifi attı.

Araf

"Bunlar en büyükleri. Yaşları 12. Konuşmazlar, sözünden çıkmazlar, en sadıkları." dedi. Müşteri beğenmedi eliyele bir kızı gösterdi

"Bunu istiyorum."dedi. Gösterdiği kız Nare'ydi...

Araf 

"O olmaz. Satıldı."dedi. Müşterisi

"Daha çok veririm. Onu bana ver."dedi. Araf gülümsedi Nare'nın en kıymetlisin oldğunu biliyordu. Nare'yi bilerek dışarıya getirirdi. Onun hakkındaki övgüleri duymak hoşuna gider, onu tatmin ederdi.

Araf

"Olmaz dedim. Sana önerdiklerimden alıyorsan al, ha almam diyorsan bana hava hoş."dedi. Müşteri ortadaki iki kızı gösterdi ve

"Bu ikisi olsun."dedi. Araf

"Olmaz. Sadece bir tane." dedi kızların yanına giderek. Herkese sadece bir tane verirdi.

"Tamam o zaman uzun olanı alıyorum." dedi ve para destelerini Araf'a verdi. Araf'ta ona sahte kimlik ve pasaportu verdi. Yardımcısına işaret yaptı. Adam Zilan'ı tuttu ve odaya süslemeye götürüdü. Hediye pakedi yapacaktı...

Müşteri ile Araf konuşuyordu dışarıda kızlarla o ikisi tek vardı. Nare arkasındaki uçuruma baktı. Aşağısı denizdi. Nare burada satıldıklarını biliyordu. Burada kalmaktansa atlayıp kurtulmanın ya da ölmenin daha iyi olduğunu düşündü.

En fazla ne olabilirdiki. Onun ne gideceği bir yeri ne de ailesi kalmıştı. En fazla ölürdü. Hem belki o zaman ailesinin yanına giderdi...

Nare Araf'a baktı. Hala müşterisiyle konuşuyordu. Düşünmedi bile ve uçuruma doğru koşup atladı...

Buz gibi suya düştü. Yaralanmamıştı. Derine düşmüştü. Yukarıya doğru yüzmeye başladı. Kafasını kaldırıp bakınca çok yakında bir kulübe olduğunu gördü. Kurtulmuştu, kaçmıştı. Sevinçle kulubeye doğru yüzdü tam çıkacakken biri onun ensesine öyle bir sert vurdu ki acılar içerisinde bayıldı...

Araf Nare'yi gene yakalamıştı. Nare defalarca kaçmayı denesede gene yakalanmıştı.

Nare'yi bir depoya götürmüşlerdi. Küçücük kıza işkence edecekti...

Nare'nın yüzüne buz gibi suyu döktü Araf'ın yardımcısı. Nare korku içinde uyandı. Ensesi ağrıyordu. Etrafına baktı ve onu gördü. Gene kaçamamıştı...

Araf ona doğru yaklaştı. Nare'ye vurmazdı. Onun yüzünü okşadı ve

"Gene olmadı Nare. Gene kaçamadın ve gene ceza aldın." dedi. Nare yalvarsada işe yaramayacağını biliyordu...

Araf yardımcısına işaret yaptı. Adam Nare' yi saçından tutaraak sürükledi ve kocaman bir varilin içine koydu. Nare ne yapmaya çalıştığını anladı. Araf yanına geldi ve

"Yüzerek kaçacaktın he. Kaç bakalım şimdide yüzerek kaç." dedi ve buz gibi suyu açtı. Varil su ile doluyordu. Zaten yarısı doluydu. Varil Nare'nın yüzebileceği kadar büyüktü. Su Nare'nın boynuna kadar doldu. Araf Nare'nın saçlarından tutup kafasını suya soktu. Nare nefessiz kalıp çırpınıncaya kadar. Bunu defalarca kez yaptı. Nare bayılana kadar...

O günden sonra Nare günlerce su içmeye bile koktu. Her seferinde boğulmanın acısını hissediyordu...

Eveettt. Yeni bölüm geldiii

Umarım beğenirsinizzzz. Yorumlarınızı bekliyorummmm

<3 <3 <3