Bazı şeyler sadece tesadüften mi ibarettir?

Sedef elimden tutup beni oraya sürükledi. Masanın başına geldiğimzde bizi farkettiler. Yüzlerine baktığımda hiç beklemediğim bir şey gördüm. O buradaydı üstteğmenim. Ve hala adını hatırlamıyordum. Sıçtın Nare. Üzerinde siyah bir gömlek, kolunda gümüş bir saat ellerini birbirine dayamış masanın başındaki adama gülerek bir şey anlatıyordu. O hala beni farketmemişti, buradan geri dönebilir miyim acaba? Niye gidiyorum ben ya, ne oluyor kızım sana, sen ve geri dönmek.ASLA.

Herkesin gözü bize dönünce Sedef beni onlara tanıttı

"Nare gördüğün arkadaşlar abimin arkadaşları." aaa Sedef'in abisi Burak'ın doğum günüydü. Ama Burak niye masada yoktu?

"Arkadaşlar bu benim ennn yakın arkadaşım Nare." hepsi memnu olup, kendilerini tanıttılar. Sıra üsteğmenime gelince gözlerime şüpheyle bakarak

"Ben Akın." hepsi memnun oldum demişti ama o sanki çıkıştaki olayı anımsatmak için dememişti. Masanın başında oturan adı Melih'ti galiba, yeni traş olduğu belli olan krem keten gömlekli, 30'una yakın, boynunda onun da asker olduğunu belli eden künyesi olan adam gözlerimize bakarak

"Otursanıza kızlar. Ayakta kalmayın, mekan bir bakıma sizin." diyerek sırıttı. Sedef gözlerini pörtleterek.

"Cidden mi Melih. Abimin alıcam dediği mekan bu muydu?"

"Evet güzelim, buydu."diyerek Sedef'e göz kırptı. Sonra bana dönerek

"Otursanıza." dedi oturmamamın sebebi masada sadece 3 yer boştu masanın diğer başı, büyük ihtimalle Burak oraya oturacaktı ve diğer iki yer de üstteğmenim ile Emrah denen adamın arasıydı.

Sedef hızlıca Emrah'denen adamın yanına oturup sohbet etmeye başladı ve bana sadece üstteğmenimin yanı kaldı yani Akın denen adamın yanı. Kendimi toplayarak sandalyeyi çekip oturdum. Çok gergindim çünkü burada olanların harp okulunu etkilemesini istemiyordum. Orası için çok çabalamıştım.

Herkes sohbet etmeye başlamıştı. Herkes hafiften yemek sipariş etmişti ve bu çoğunlukla balıktı. Menüye baktığımda balıktan farklı bir şey pek yoktu. Balıkçıdayız Nare ne bekliyorsun? Lahmacun, kebap? Garson bana baktığında

"Ben bir şey almıyayım." dedim Sedef bana bakarak

"Nare? Sabahtan beri bir şey yemediğine yemin edebilirim.Çekinme söyle istediğni." dedi Sedef balık ürünlerin alerjim olduğunu bilmiyordu. Onlara yük olmamak için söylememiştim. Hatta vitaminlerimin okul için olduğunu söylemiştim. Üzgünüm Sedef.

"Okuldan çıkarken atıştırdım bir şeyler." dedim. Sedef ısrar etsede onu bir şekilde ikna ettim.mezeler msadaydı bize de rakı ikram edildi. Melih denen adam

"Okuyor musun?" diye sordu.

"Evet." diye cevap verdim. Ne olur nerede okuduğumu sormasınlar. Emrah denen adam

"Nerede? Sedef'le aynı okuldan mısın?" Sedef benim yerime cevap vererek

"Hayır, o harp okulunda teğmen havacılık bölümünde." dedi gururlu gururlu. Ahh Sedef ahh. Melih denen adam

"Tekmil ver bakayım üstteğmenine" dedi ciddi bir suratla. Gözlerimi pörtleterek,ayağı kalktım ve

"TEĞMEN NARE AKSOY ANKARA EMREDİN KOMUTANIM." diye bağırdım. Ne yaptım ne yaptım. Salak nare. Alışkanlık. Sıkıyorsa yapma...

Masadaki herkes kahkaya boğuldu üstteğmenim bile. Ne yaptığımın farkına varıp, utanarak oturdum. Melih denen adam bana bakarak göz koptu. PİÇ.

Rakıdan bir yudum aldım. Ve mezeleri yemeye başladım. Güzellerdi ama karnım hala açtı ve sanki hafiften gurulduyordu. Masadaki seslerden belli olmasa da galiba üstteğmenim duydu ve bana yaklaşarak

"Neden yemek söylemedin." dedi. Rakıdan ötürü kafam biraz dağılmıştı. Kulağına yaklaşarak

"Balık sevmem." dedim. Burnumu çekerek bu güzel kokunun ne olduğunu ayırt etmeye çalıştım. Çam, portakal, biberiye, ve bir sürü turunçgil. O kadar ferah br koku ki saatlerce içime çekebilirim. Sedef sanki açlığımı hisstemiş gibi

"Yesene biraz aşkım ya. Açsın biliyorum." diyerek tabağını uzattı. Ona bunun beni öldürebileceğini nasıl söyleyebilirdim. Ona gülümseyerek baktım

"Yok aşkım sağol. Gerçekten istemiyorum." derken masama tavuklu güzel bir salata getirdi garson. Şaşkın şaşkın garsona bakarken.

"Ben sipariş vermedim." dedim. Garson

"İkramımızdır efendim afiyet olsun." dedi gülümseyerek. Ne olduğunu tam anlamasamda çok açıkmıştım ve afiyetle yemeye başladım. İlaç gibi gelmişti.

Burak içeriye "ooo beyler bayanlar siz hayırdır." diye neşeyle girdi. Bu ailedeki herkes her durumda neşeliydi. Burak masaya yaklaşınca herkes ayağa kalkarak selamlaştı sıra bana gelince

"Ooo Nare hanım sizi görmek ne büyük şeref. Eve gelmez oldunuz." diyerek dalga geçti benimle

"Biliyorsun işte Burak beni." dedim ve beni kendine çeki sarıldı. Onu özlemiştim...

​​

​​​​​​UMARIM BEĞENİRSİNİZZZZ.

BÖlüm hakkınada yorumlarınızı bekliyorumm.💕💕💕