Yeni Üyelik
7.
Bölüm

BÖLÜM7

@claries

Sedef ve Burak'la vedalaştıktan sonra ana yola çıktım belki taksi bulurum diye. Okul buraya çok uzaktı, yolda beklerken önüme kırmızı bir şahin araba yaklaştı. Kırmızı arabanın arkasına geç dayıcım...

Silkelendim ve yönümü değiştirip diğer tafta bekledim. Araba gittiğim tarafa doğru arabayı çekti ve camı indirdi, içeriden bir adam

"Kayıp mı oldunuz hanımefendi?" he kayıp oldum. Derdi ne bakalım

"Yok arkadaşımı bekliyorum." arabadaki adam ve arkadaşları srıttı.

"Gel biz seni arkadaşına götürelim fıstık." o fıstığı soksunlar bir yerine. Tövbe tövbe...

"Yok kardeşim işine bak sen. Hadi naş."

"Aaa kardeşim deme lazım olur bak. Gel yardım edelim işte sana. Hem eğleniriz de." ya sabır... Bu böyle olmayacak. Etrafa baktım yanda siyap bir jeep vardı, apartmanların kapıları kapalıydı, kaçmak zor olurdu, hepsini döver miyim diye bir an düşündüm de imkanı yok 10 kişi binmişler arabaya aq. Aslındaa...

Elimi çantama attım yanımda mı diye. Evett. Kapağını tek elle açmak olsada açtım ve tuşa elimi koydum. Arabaya yaklaşarak

"Sen mi bana yardım ediceksin." dedim. Hafif bir cilveyle. Midem bulanıyordu...

"Evet güzelim." o ağzını... elimi çevirip öne uzattım ve

"Ama bakkk, ojem bozuldu." dedim. Hepsi elime bakarken çantamdan biber gazını çıkardım ve hepsinin yüzüne tutup, gazı arabanın içine attım ve koşmaya başladım. Siyah jeepin olduğu tarafa doğru hayvan gibi koştum. Çığlıkları ıssız mahallede duyuluyordu. Galiba çok acımıştı.Bananeki. Kendileri kaşındılar.

Tam siyah jeepin yanından geçerken arabanın kapısı açıldı ve bir anda içeri çekildim. Ne olduğunu anlamadan ağzımı sıkıca kapttı, elini ısırdım, tepelendim ama o sadece bekledi. Sakinleşmemi. Kimdi bu?

Arkamı döndüğümde şok oldum. Üstteğmenim ve ben onun kucağındaydım. Gözlerimin içine baktı ve

"Sakinleştin mi?" diye sordu. Yaaa pamuk gibi oldum. Başımı salladım ve elini ağızımdan çekti. Tam o anda jeepin yanından arabadaki adamlar geçti ama durmadılar. Hemen kendimi toparlayıp üstteğmenin kuçağından kayıp yan koltuğa geçtim. Bu biraz zor olmuştu. Cebinden bir sigara çıkarıp yaktı.Hiç bir soru sormayacak mıydı? sigarasını bitirdi ve bana baktı. Niye bakıyordu ki...

Burası okula çok uzak. Daha dakka birden böyle olduysa onca yolu tek başıma gidemezdim. Ona dönerek

"Beni okula bırakır mısın?" diye sordum.

"Bu saatte?" dedi. Yapıcak bir şey yok kendimiz gidicektik. Arabadan inmeye kalkıştım, belimden tutup beni içeri çekti ve kapıyı kilitledi. Ne yapmaya çalışıyordu?

"Ne yapıyorsun sen?" diye bağırdım.

"Bu saatte onca yolu tek gidebileceğini düşünüyorsan salaksın küçük teğmen." dedi ve arabayı çalıştırdı. Pardon küçük derken 22 yaşındayım ben. He salaksın yani Nare...

"Kemerini tak." diye uyardı beni. Kemerimi taktım ve sesizce yolu izledim. Ne o bir soru daha sordu ne de ben...

 

Koştuğum için çok yorulmuştum ve uykum geliyordu ne kadar dirensem de kafam hep öne düşüyordu. En son kafamı cama dayadım ve kendimi karanlık uykularıma bıraktım.

 

 

Babamın elini tutmuş yolda marşı söylüyorduk. Babam bana

"Aferinn benim kızıma. Benim kızım da vatanına hizmet edicek. Vatanını göklerde koruyacak." diyerek kucağına alıp uçurdu beni. Vuu vuu diye gezdirdi sokakta beni. Babam yanımdaydı çok mutluydum. Babam yaşıyordu. Ya annem, babama annemi sordum evde dedi. İlerledik yolda kırmızı bir araba gördüm, sevmem ben kırmızı arabaları onlar katil, pis arabalar. Babamın telefonu çaldı. Annem arıyordu babam açtı.

Annem bağırdı,babam bağırdı.

Tak tak tak tak tak tak... 6 kere. Sevmem 6 yı. 6 pistir. Annemi öldürdü sevmem.

Babam ağladı.

Dayım aradı. Dayımı da sevmem sattı beni dayım, sattı. Arafa sattı.

Babam gidicek şimdi bir daha hiç kalkmayacak. Yollar kırmızı olacak. Olmasın. OLMASIN. BABAM GİTMESİN. GİTMESİNNN. ANNEM ÖLMESİNN...

DAYIM BENİ ARAFA SATMASINN...

ARAF PİSTİR, ARAF KÖTÜDÜRRR...

 

Nare nare nare uyan. Nare uyan. Sadece rüyaa.

"Araf piss. Babaa. Annee." uyann Nare sadece rüya, uyann. O koku çam, porakal, biberiye, ferahlık

Ter içinde uyandım.

"Annee." diye inledim. Kendi kendime sadece rüyaydı diye sayıkladım. Ve kokunun sahibine baktım. Oydu koyu kahve gözlerin sahibi. Derin bir nefes aldım. Etrafa baktım arabadaydık. Okulun garajında.

"Geldik mi?" diye sordum. Sanki beni duymamış gibi

"İyi misin." dedi. İyi. En büyük yalan...

​​​​​"İyiyim." dedim ve hızlıca arabadan indim. Kapıyı kapatmadan.

"Çok teşekkür ederimm. Bu iyiliğinizi unutmam üstteğmenimm."dedim ve odama doğru koşmaya başladım. Arkamdan

"Yarın bu geç kalmanın cezasını çekecesin küçü teğmen" diye bağırdı arkamı dönerek selam verdim ve

" EMREDERSİNİZ ÜSTTEĞMENİM." diye bağırdım. Ve tekrar odama doğru koştum...

 

 

 

 

Biraz aksiyonlu bir bölüm yapmak istedim. Olduğu kadar. Yapcak bir şey yok. Öğreneceğizzz...

Umarım beğenirsinizz Yorumlarınızı bekliyorummm 🤗🤗🤗

 

Loading...
0%