İlahi bakış açısı (Akın'dan)

"Hangi rengi seçsem off!! Bu işleri hiç beceremiyorum. Farat sence pembemi olsa yoksa mormu ama koyu bi mor değil açık bi mor onun bi adı vardı neydi ya sen biliyomusun ?"

Farat başını salladı "lila patron lila deniyodu." Farat sevinçle rengin adını söyledi patronunun mutluluğu ona da geçmişti. Akın bugün çok mutluydu. Neden diye sorarsanız çünkü bugün annesinin doğum günüydü. Yıllardır beraber kutlamıyolardı. AKın her sene kendi elleriyle özenle ve sevgiyle istediği bir takı tasarlar güzelce kutuya koyar, annesinin evinin önüne bırakırdı. Annesi alana kadar uzaktan izlerdi.

Ama hiç bir zaman annesi almazdı Karya' ya aldırır dı. Yine öyle olucaktı cesaret ederse kendi vericekti edemezse aynı sistem devam edicekti.

5 saat sonra

Aradan geçen onca saat sonra annesinin halhalını istediği gibi tamamlamıştı Akın mutluydu. Çok iyi bir iş çıkarmıştı yaptığı şeye gururla bakıyodu. Farat içindeki duşünceleri tutamadı. "Harika bi iş çıkardın patron teyzeye çok yakışıcağına eminim."

Derken biandan da halhalı kutuya koyuyodu. Akın heycanlandı. "Bende yakışıcağına çok eminim bide beni affetse sarılsa saçlarımı okşsa eskisi gibi dünyalar benim olucak" Akın hüzünlenmişti gözleri dolmuştu keşke o burda olsaydı diye geçirdi içinden.

O beni her şekilde anlardı yanımda dururdu dizinde yatırırdı saçlarımı severdi diye geçirdi aklından. Farat "patron" dedi duymadı. Onu çok özlemişti yanlız kalmaya dayanamıyodu saçlarının kokusuna ihtiyacı vardı. "Akın iyimisin oğlum!" Faratın dokunmasıyla irkilmişti "Ne ne oldu". Dedi " iyimisin sen daldın gittin annenlerin evine gitmiycekmiyiz gözlerinde doldu bak istersen ben bırakıyım he ne dersin" Akın gözünden düşmeyen yaşı elinin tersiyle sildi ve güldü. "Ne göz dolması oğlum kirpiğim gözüme kaçtı sadece abarttın sende hem dikkat et buaralar her her şey olabilir" diyip götüne tekme atıp gülerek kaçtı.

Farat olayın şokunu daha yeni üstünden atıp "bittin lan sen bu sefer bittin patron felan demiycem edepsiz mahrem bölgeye saygı nerde kaldı lan sığırr!" diye hiddetle bağırdı. Akın bu sözler üzerine daha çok güldü. "Hadi bırak sızlanmayı arabaya geçelim geç kaldık!!" diye seslendikavga dövüş atışarak arabaya bindiler. Trafik olduğu için biraz geç kaldılar ama şimdi de Akın kapıyı çalmıyodu cesaret edemiyodu. Ama sonunda etti ve zile bastı. İçerden ses geldi bu ses Karya'ya aitti "ben bakarım annee!!" dedi ve kapıyı açtı. Kimsiniz derken kafasını çevirince abisini gördü donakaldı şaşırdı. Annesi "kim miş kızım" diye gelirken oda Akını görünce afalladı elindeki kaseyi yere düşürdü. Kırılma sesi herkesi korkuttu içerden bi ses geldi "anne ne oldu iyimisiniz bak gelemiyorum oraya bacağım yine sızlıyo Karya abla ses ver!!" bağıran Enesti annesi Enes endişelenmesin diye seslendi "bir şey yok oğlum sakar ablan kaseyi kırdı sen dinlen işim bitsin bacağını hallederim." Enes onaylayan mırıltılar çıkardı. Annesi Akına öfkeyle döndü. "Ne işin var burda huzurumuzu kaçırmaya mı geldin yine defol git ! " Akın bu sözler üzerine yıkıldı dizdiği umutlar darmadağın oldu. Ama belli etmedi.

"Huzurunuzu kaçırmaya gelmedim sadece hediyeni verip gidicektim sandığın kadar kötü değilim en azından size karşı" dedi annesinin öfkesi dinmedi. Akını ittirdi elindeki kutuyu aldı " hediyemi? doğru bugün doğum günüm dimi seni ne ilgilendirir bi bağ yok aramızda hediyenide kendinide başına çal ! " kutuyu yere fırlattı acımasızca yüzüne bile bakmadan kapıyı sertçe kapattı. Akın yukunamadı acı boğazında bir yumru gibi kaldı konuşamadı kutuyu aldı ve sesizce arabaya bindi Farat binicekti ama " beni yanlız bırak" diyebildi sadece sonra öfke ve üzüntüyle gazı kökledi yolda ilerlerken gözlerinden yaş akıyodu. Kendine kızıyodu.

"Aptalsın aptalsın bir hatan nelere mal oldu!!" diye kendine kızarken bianda kafasına biandan da direksiyona vuruyodu. Gözünün önü kararmıştı düzgün göremiyodu. Bianda biri atladı yola sağına soluna bakmadan Akın korktu ani fren yaptı.

Arabadan aşağa indi yola atlayan kız korkudan yere düşmüştü ağlıyodu.

Akın çarptığını zannetti sinirle bağırdı

"Niye sağa sola bakmadan atlıyosun yola gerizekalımısın sen biyerine çarpmadım dimi" Akının bağırmasıyla kız sıçradı düştüğü yerden ayağa kalktı "be- ben çok özür dilerim acelem var gitmem gerek"

Kız yanından geçicekken kolundan tuttup kendine çevirdi şaşırmıştı " E- ezgi se sen " dedi kız Ezgiye çok benziyodu saçlarının kokusu yüz şekli

Akın yıllar sonra Ezgiye benzer birini görünce donup kalmıştı bide az önceki yaşadığı olay üstüne eklenince iki katı şok yaşamıştı. Kız kolunu sertçe çekti " ben Ezgi değilim birine benzettiniz galiba aniden önünüze çıktığım için tekrar özür dilerim acelem var gitmem lazım iyi akşamlar" dedikten sonra koşarak uzaklaştı. Akın şaşırmıştı o Ezgi değildi sadece benziyodu. Ona çok ihtiyacı vardı mezarına gitmeliydi yoksa kendine gelemiycekti.

Devam edecekk

Bölümü geç attığım için özür dilerim arkadaşlar sına. Haftam vardı tatile girdik derken yeni fırsat buldum fırsat buldukça atıcam okuyup oy veren ve yorum yapanlar için çok teşekkür ediyorum sizi çok seviyorumm. Hoşçakalın yeni bölümlerde görüşmek üzereeee!!!!🥰😘😘