Annem yanıma geldi."kızım kahveleri git yap babanın sözünden de çıkma." Diye uyardı. Annemin bu kadar değişebilmesine şaşırmıştım doğrusu düşüncelerimden kurtulup "ANNE" diye bağırdım çağırmak istemiştim aslında. Annem ne var dercesine suratıma baktı. "Bu adamlar kim oluyor niye beni bunlara veriyorsunuz tekin birilerine benzemiyorlar" dedim. Annem ise " babanın bu adamlara borcu var çok büyük kumar oynamış adamların parasını ödeyememiş adamlar da karşılığında seni istemiş baban da vermek zorunda kaldı kızım" dedi. Aklımı yitiriyordum içerde adını sanını bilmediğim biriyle evlenecektim ve şuan beni istemeye gelmişlerdi babam bana bunu nasıl yapabilirdi? Aklımdaki düşünceleri bir kenara bırakıp kahveleri yapmaya koyuldum. Bu evlilik benim yararıma olacaktı zaten şuan bu gibi şeyleri düşünmemem gerekiyor ama o adama kırgınlığım asla geçmeyecekti. Hızlıca kahveleri yapıp içeri götürdüm içeriyi pek gözlemleme şansım olmamıştı. İçeri girdiğim anda kehribar gözler beni buldu. İçerde birkaç koruma dışında pek birisi yoktu. Babam oturmuş adamın çaprazına yaranmaya çalışıyordu. Yaranma sebebi belli oldu zaten annemde gözleriyle kahveleri dağıtmam için talimat veriyordu resmen. Çıldırmama ramak kalmıştı. Kahveyi ilk babam olacak o adama vermiştim. İlk defa babamın bana tebessüm ettiğini görmüştüm buda neydi böyle? İçimde anlam veremediğim bir his oluştu. Sağıma döndüğümde ayağım kaydı tam düşerken belimde bir el hissettim bu o adamdı. Gözleriyle gözlerim öpüşüyordu sanki, çok anlamlı bakıyordu. Yavaşça kulağıma eğilip "daha dikkatli olmalısın küçük" dedi ve kendini geri çekti. Onada kahvesini verdikten sonra mutfağa gittim. Tezgaha tepsiyi koydum gözlerimi kapattım ve olanları düşünmeye başladım. Arkamdan gelen ayak seslerini duydum,arkamı döndüğümde kehribar gözleriyle karşılaştım. Bana doğru geliyordu,neden öyle bakıyordu o yaklaştıkça ben arkaya doğru gidiyordum tezgaha çarptığımda dudağımdan tiz bir ses çıktı. Aramızda yok denecek kadar az mesafe vardı, kulağıma eğildi "sen benimsin" dedi. Olduğumda yere çakılı kaldım resmen neden konuşamıyordum bı anda " ben hiç kimsenin değilim." Diyiverdim. "Öyle mi" diyip bı anda dudağıma yapıştı. Ne yapıyordu bu adam böyle? Aç ayı gibi sömürüyordu dudaklarımı bı anda kendimi geri çekip tokadı bastım suratına. "Ne yapıyorsun sen be" dedim. Dumura uğramıştı beni basit orospu kızlardan sanıyordu galiba, bı anda anlam veremediğim bir şekilde öfkelendi mutfağın arasındaki odaya geçirdi beni ve tekrar yapıştı dudaklarıma. Bı yandan dudaklarımı sömürüyor bı yandan kalçalarımı avucluyordu, gözümden yaş akıyordu resmen beni zorla öpmüştü bu adam. Annemin bağırmasıyla bıraktı beni sağolsun ya annemin " AREN ARENN" diye bağırmasıyla " efendim anne" diyebilmistim sadece adam yüzümdeki piç gülüşüyle birlikte içeri döndü. Allah'ım ben nereye düşmüştüm. İçeri döndüm...isteme oldu.. adam beni kolumdan tuttuğu gibi arabaya fırlatmıştı "imdat" diye bağırabildim sadece adam sürücü koltuğuna geçti ve arabayı kullanmaya başladı. "Nereye götürüyorsun beni" " bırak" diye yalvarsam da fayda etmiyordu. Salak salak bakıp gülümsüyordu sadece, bı sonuç çıkmayacağına kaanat getirerek döndüm önüme dışarıyı izlemeye başladım dağlık bir eve götürüyordu muhtemelen arazi yerlerden geçiyorduk öldürmez umarım beni bu salak adam onu da yapar bana. Düşüncelere dalmışken arabanın durmasıyla etrafıma bakmaya başladım. İhtişamlı güzel bir konağa benziyordu, adam arabadan indi ve benim tarafımdaki kapıyı açtı. Beni kucakladı ve eve doğru yol aldı. "Bırak" diye bağırıyordum sürekli sırtını yumrukluyordum ama.ne fayda katilimin evine hoş gelmiştim..