Yeni Üyelik
5.
Bölüm

4.bölüm

@crazy.any0ne

İyi okumalar

___________

Demir kardeşinin odasının kapısını yavaşça açtı nevayı uyandırmayacak adımlarla yanına gelip yatağına oturdu uzun uzun baktı nevaya gerçekten oydu öldü diye bildiği kardeşinin yanında oturuyordu

Nevanın yaşadığını öğrenince ilk inanmamıştı hatta tuzak diye düşünmüştü demir çok konuşkan biri değildi nevanın kaçırıldığı günden beri kendisini kısa ve öz ifade ederdi

Elini uzatı saçlarına güneş gibi parlak olan saçlarını hafifçe sevdi demirin gözlerindeki duyguyu kimse anlayamazdı bir tarafı mutluyken bir tarafı üzgündü bunca zaman ondan ayrı kalmak büyük bir enkaz bırakmıştı kendisinde

Demir onu daha fazla rahatsız etmemek için ayağa kalktı son kez baktı küçük kız kardeşine ve odadan çıktı

[}{][}{]

Sabah birisinin kolumu dürtmesiyle uyandım gözlerimi tam açtığımda giray vardı

"Şey kahvaltı için uyandırmıştımda"

Gözlerimi kırpıştırıp giraya baktım

"Tamam sen in ben geliyorum"

"Beraber insek yani yemek odasını bulamasın diye"

Heycanlı olması beni gülümsetmişti galiba benimle inmek istiyordu

"Peki kapıda bekle geliyorum"

Odadan çıktı lavaboya gidip yüzümü yıkadım çıktıktan sonra odaya bakındım bir kapı daha vardı orayı açınca giyinme odası oldugunu fark ettim üstümü değiştirmem gerekti ve burda çeşit çeşit kıyafet vardı elime gri bir eşofman altı ve beyaz kısakollu uzun tişörtü giyip kapıyı açtım

Giray kapı önünde beni bekliyordu ikimizde yürümeye başladık ben merdiven tarafına gidiyordumki giray seslendi

"Nereye gidiyorsun"

"Aşağı inmiycekmiyiz"

"Evet inicez ama asansörle"

Eliyle gösterdigi yere bakınca büyük bir asansör vardı giray

"Hadi hadi"

diye beni sabırsızca ittirmeye başladı

Asansöre bindik giray birinci kata bastı asansör aşağı inince giray la yemek odasına girdik herkes burdaydı masaya bakınca berkayın iki yanı boştu giray oturunca bende oturdum

Asaf bey afiyet olsun diye yemege başladık kimseden ses çıkmıyordu asaf beye bakarak

"Asaf bey benim eski evimde bir kaç eşyam var onları almak için bugün gidebilirmiyim"

"Kızım o eve gitmek istemiyorsan birini gönderip eşyanı aldırtabilirim"

"Yok,yok yani önemli benim almam gerek hem merek etmeyin bişey diyip yada yapamazlar"

"Peki kızım" asaf beyle konuştuktan sonra nehir hanım söze girdi

"Kızım bir haftasonra okul başlıyor senide kardeşlerinle aynı okula almak isteriz belki birkaç eksiğin vardır hem okul formasıda almak gerekir bir yarın çocuklarla okul alışverişine gidicez sende bizle gelmek istermisin"

"Okul Olur yani benim için farketmez ve evet bi kaç eksigim var"

"Tamam kızım yarın halederiz"

kahvaltı bitmişti Nehir hanım ve asaf bey dışında kimseyle kahvaltıda konuşmamıştım odama gidip üstüme bol bir kot pantolon ve mavi bir tişört giymiştim merdivenden inip dışarı çıkacaktımki poyraz beni durdurdu

"Dur bakalım ben bırakıcam seni"

"Niye sen zahmet etme ben giderim"

"Niye kızım abin degilmiyim ben senin hem ordanda yemek yemeye gideriz"

"Saçmalama daha yeni kahvaltı yaptık"

"Sıkıntı yok bir şeyler içeriz ne dersin"

"İlk önce işimizi haledelim öyle"

"Abisinide kırmazmış minoş hadi bakılım"

poyraz sürücü koltuguna geçti bende ön koltuga oturdum yolculukta poyraz arada bir soru soruyodu bende cevap veriyodum

Arabadan eve baktım gelmiştik poyraz

"Gelmemi istermisin"

"Yok ben halederim yani bu zamana kadar üstünden geldim şimdide gelirim"

"O zaman arabada bekliyorum seni"

Arabanın kapısını açıp aşagıya indim hızlı adımlarla evin önüne geldim ve zile bastım karşımda ayşenur ablayı beklerken sevimi gördüm yine herzamanki gibi somurtuyodu

"Niye geldi"

"Çekil bikaç eşyamı alıp çıkıcam"

Hala yüzüme bakıyordu önümden çekilmeyecegini anlayınca omuzunu serçe itirip eve girdim acıyla bağırdı

"Ne yapıyosun bee"

"Önümdeki pisligi temizliyorum"

diye bağırdım yürümeye devam ederken odamın kapısını açınca içeri girdim direkt 2 büyük çantayı alıp açtım ve bir kaç önemli eşya koydum geri kapatım ve aşağıya indim daha fazla bu evde durmak istemiyordum ama malesef birkaç işe yaramaz kişi buna engel oluyor sevim ve kenan benim çıkacagım çıkış kapısının önünde kavga ediyordu kenan galiba sevimi beni neden içeri aldıgı için bağırıyodu

"Niye onu içeri alıyorsun ben demedimmi o kız bu eve girmiycek diye"bağırdı

Sevim ağlamaklı bir sesle"Ben almadım o girdi"dedi

Benim varlıgımı hissetmiş olacaklarki ikiside başı bana döndü kenan

"Vay kimleri görüyorum nankör kızımızda burdaymış"

"Ne nankörü be siz kendinize bakın iğrençsiniz"

"Nankör degilmisin okadar sana baktık be seni ben yaşatım ben olmasaydım koca bir hiçtin sen"

"Koca bir hiç öylemi ne zaman baktın bana ne zaman içtenlikle kızım dedin sen benim hiç bir başarımda yanımda olmadın"

"Öylemi sende o abin kadar hainsin iyiki defolup gitmiş bu evden şimdi sende defol"

Abim yani şimdi benim gözümde aras kendisi beni çok sever severdi kenanın baskısı yüzünden on sekize basar basmaz bana veda etmeden evden çıkıp gitmişti o benim için o gün bitmişti artık hiç birşey dinlemek istemiyordum kapıya yöneldim tam çıkıcakken aklıma bir şey gelmiş gibi arkama baktım

"Kenan"

dedim bana baktı

"Ne"

Yanına gelip

"Bu çok sevdiğin karın varya senin oğlunla aranı bozdu hadi o neyse ama bu kadın senin kardeşim dediğin adamla aldattı neyse ben sizin aile saadetinizi bozmayın"

Kapıyı açıp poyrazın arabasına doğru yürüdüm tabi bu sıralarda sevim ve kenanın bağırış sesleri geliyordu zaten birbirlerini sevmiyorlardı dış görünüş güzel aile iç görünüş zebani aile gibiydi bunlar artık aile diye bir şey kalmamıştı

Poyraz arabadan inip elimdeki iki büyük çantayı aldı bende öne oturdum poyraz çantaları koyup arabaya bindi arabayı çalıştırıp sürmeye başladı

"İyimisin"

"İyiyim evet gayet iyiyim"

"Nere gitmek istersin"

"Ben şey galiba biraz dinlenmem gerek eve gitsek söz başka zaman telafi ederim olurmu"

"O ne demek güzelim istedigin zaman gideriz artık hep yanımızdasın ya"

Poyraz konuşmayacağımı anlayınca oda konuşmamıştı kafamı geriye yasladım hafiften gözlerim kapanmaya başladı gözlerimi kapatım dinlenmeye ihtiyacım vardı gözlerimi hafif açtım eve gelmiştik poyraz arabayı park ettiğinde yerimden doğrulup kapıyı açtım arabadan inip eve doğru yürüdüm poyrazda arkamdan geliyordu

Eve girip direkt odama çıktım telefonumu şarja taktıktan sonra kısa bir duş alıp üstüme rahat bir şeyler giyip ders çalışmaya başladım

Aşağıya indiğimde herkes oturuyordu nehir hanım

"Kızım bende seni çağrıcaktım poyraz yorgun olduğunu söyledi"

Poyraza bakınca bana ben halettim gibi göz kırptı

"Evet biraz dinlendim"

"E hadi bakılım yemege" dedi nehir hanım

Yemek odasına geçtik herkes sabahki yerine oturdu pek iştahım olmasada ağzıma bir kaç bişey attıktan sonra başım ağrıdığını söyleyip odaya geçtim

Kendimi yatağa atıp uyumak için gözümü kapattım

_________

Merhabalar

Yeni bölümü umarimki beğenirsiniz

Sonraki bölüm görüşürüz

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Loading...
0%