*yazım hatalarım vardır ve düzenleme yapılmamıştır.*

Yemek masasında ölüm sessizliği vardı . Çağrı bildiğim gibi hiç konuşmuyor Yankıda sadece soru sorulunca cevap veriyordu bu boğucu hava midemi bulandırıyordu,aklımdaki bu düşünceyi bozan şey çağrı’nın telefonunun çalmasıydı, telefonu kulağıma götürdüğü anda duygu barındırmayan suratı bir anda sinirden kıpkırmızı olmuştu .

neler oluyor Emre ?!

-….

-Emre!

Çağrı bir anda yemek masasında fırladı , bizede kalkmamız için el yaptı . Soru bile soramazdım Şuan .

“Silahları allın yankı !”

“Tamam! hem ne oldu ?”

“Arabada anlatırım !”

Arabaya bindiğimizde Çağrı’nın sesinde daha önce hiç olmadığı kadar endişe vardı. Çağrı konuşmaya başladı .

“Kumarhaneye baskın olmuş .”

“Ne hangisine ?”

“Meydanda olana .”

“Yani şimdi napıyoruz direk adamlara mı dalıcaz bilgi falan geldimi kaç kişiler ?”

“Siktir et kaç kişi olduklarını Emre’ye bir şey oldu !”

Yankıyla aynı anda çağrıya baktık suratında daha önce hiç görmediğimiz bir endişe vardı . Camdan dışarı baktığımda kafamda bir sürü soru vardı .neden ilk kumarhanemiz ne olmuş olabilir ,kim arabanın ani freni ile düşüncelerim dağıldı. Çağrı arabanın torpidosundan silahları bize uzattı . Çağrıya baktığımda kafası Şuan çok dağnıktı . Çağrıya baktım ve konuşmaya başladım .

“Direk dalıyor muyuz Çağrı iyi misin sen acaba ?”

“Işıl Şuan önemli olan Emre farkındasın dimi bunun .”

“Bunu demiyorum çağrı içerde patlayıcı olabilir silahlı adamlar olabilir, bunu kastedim.”

“Ne varsa umrumda değil Işıl .”

“İkinizde susun çocuk değilsiniz artık !”

Çağrı dinlemeden içeri girdi mecbur bizde içeri girdik . Gördüğümüz şeyle şok olduk .

“Kimse yok mu yani ?”

“ malları almış olmasınlar ?”

Çağrı’nın yeşil gözleri Emre’yi arıyordu .

“Emre!”

“Çağrı…”

Çağrı emreye yaklaştığında Bar tezgahını arkasından biri çıktı ve Emre’nin göğsüne silahla ateş etti . Çağrı belinden silahını çıkardı,adamın bacağına defalarca ateş etti adam yere düştü an adama yavaşça yaklaştı adamı ensesinden tutup defalarca yumruklamaya başladı .

“Kime çalışıyorsun lan !”

“…”

“Cevap ver !”

O kadar sinirliydiki adamın öldüğünü bile anlamamıştı . Çağrıya yaklaştım.

“Çağrı bırak, öldü .”

“Leşini siktiğim .”

Bunları söylerken Emre’ye doğru hızlı adımlar atıyordu . Emre’nin yanına çöktü .

“Kardeşim aç gözlerini hadi be … Emre !”

“…”

“Kalbi atıyor Işıl .”

“Çağrı !”

“Ne !”

“Sakin ol adamlar geliyor hastahaneye götürecekler, ama gitmemiz lazım .”

Yankı çağrıyı kolundan çekti zar zor arabaya götürdü. Yankı şöför koltuğuna oturdu,Çağrı ise arka koltukda oturuyordur gözelirinde duygu kalmamıştı yem yeşil gözleri sanki sim siyah bir okyanus gibiydi Okadar derinlik bu okyanus kendisi bile kaybolmuş gibiydi . Eve vardığımızda Çağrı direk odasına çıktı onun için endişeleniyordum .

.

*çağrı'nın bakış açısı

üzerimden hâlâ atamadığım bir endişe vardı . Dolabıma yaklaştım ve ceketlerimin arkasında duran çekmeceden annemin kolyesini çıkardım annemden kalan sayılı şeylerden biriydi bu ve sanki şuan buna ihtiyacım vardı. Kolyeyi avucumun içine aldım yatağa uzandım gözlerime kapatım . Önümde birisi duruyordu .

"Anne..."

bana baktı ve gülümsedi beyazlar içinde belinde ve kollarında güller vardı ama güllerin dikenleri kollarını yara yapmıştı.

"Anne özür dilerim ! Ben katil olmak istemedim beni zorladılar anne !"

Anneme doğru koşarken ayağa birşeye takıldı ve yere düştüm neye takıldığını bakmak için geriye baktım .

"Emre..."

Emre'nin cansız bedenine takılmışım kafamı kaldırdımda ise babam vardı ve pis pis sırıtıyordu.

“Yapma lütfen …”

Asla tam cümle kuramıyordum. Aniden uyandım kan ter içindeydim titriyordum ve en son istemediğim bir şey oldu ağlıyordum küçük bir çocuk gibi sesizce ağlıyordum . Bir anda odamın kapısı açıldı.

“Çağrı konuşmalıyız … Çağrı?”

Kafamı diğer tarafa çevirdim ama çoktan beni ağlarken görmüştü .

“Çık dışarı !”

Hiç birşey demedi ve çıktı .

Kan ter içerisindeydim on beş dakika sonra sakinleştim . Odamdaki ebeveyn banyosuna elimi yüzüm yıkadım ama çarpıntı hâlâ geçmeyince duş almaya karar verdim.duştan çıktığım direk üstümü giyindim ,kapım çalıyordu ,Gelen ışıldı .

“Yankı aşağıda bizi bekliyor gidelim .”

Aşağıya indik yankı masada oturmuş telefonuyla ilgileniyordu.

“Geldiniz sonunda.”

“Geldim işte Yankı .”

“Kış uykusuna mı yattın neyse ben eve gidiyorum .”

Işıl çıkıştı.

“Neden acaba .”

“Kızımı özledim de onadan .”

“Beyfendiye bak eve gidince benim yerimede öp minnoşu .”

Eşini ve kızını büyük bir tehlikeye atmıştı .

“Yankı bu işlere kızını ve karını dahil etme sakın .”

“Konuştuk bunları Çağrı .”

Yankı evden çıktı bizde salona geçtik .

“E bir planın var mı ?”

“Bilemiyorum senin ?”

“Yani var gibi ama ne dersin bilemem .“

“Aklında ne olduğunu söylemezsen bir çözümümüz olmaz söyle kızmayacağım.”

“Kuzeylerin kumarhanesine adam gönderip ipucu varmı diye baktırsak .”

“Seninde aklına ilk Kuzey geldi dimi o orosbu çocuğu .”

“ Yani kısmen ama başkasıda olabilir Çağrı şimdi köpürmeninin bir anlamı yok .”

“Doğru haklısın yarın ne yapıcamıza karar verelim .”

“Yarın ara sokaktaki mekana gidicem bu arada ikinci hedefleri büyük ihtimal orası olur .”

“Tamam bende gelirim kafa dağıtmış olurum .”

Odama çıkma kararı aldım.

“Hadi iyi geceler sana .”

“Sanada.”

Odama girdiğimde masamın üzerinde duran sigara paketinden sigara alıp balkona çıktım .acaba Şuan nasıldı…