@cudee_21
|
Üst komşum Sedef: Arda teşekkür ederim her şey için Yaptığın şeyin benim için anlamını tarif bile edemem ilaçları içtikten sonra fark ettim ki ben ölmek istemiyormuşum Arda ben yaşamak istiyorum ve hayatımda sende ol istiyorum Ruhsuz bir bedeni canlandırmak için İsa peygamber olmaya gerek yokmuş demek ki bir gitar ve güzel bir oğlanla hallolabiliyormuş offf saçmalıyorum galiba Son bir aydır bana çok destek oldun onun için de teşekkür ederim 16.51
Arda: güzel bir oğlanla randevuya çıkmak ister misin belli de yanında bir gitarla? 18.01
Üst komşum Sedef: Arda ben çok isterim
Arda: o zaman akşam dokuzda çatı katında buluş benimle seni bekliyor olacağım
Sedef'ten...
saat dokuzu beş geçiyordu. Çiçekli kısa bir elbise giyinmiştim ama hala tam olarak emin değildim. Titreyen, terli ellerimi eteğimin kumaşına sürttüm.
Daha fazla zaman kaybetmemek için çiçekli elbisede karar kılıp hızlıca saçlarımı tarayıp, bol bir şekilde sol tarafımdan ördüm. Kahküllerime de olabildiğince çabuk dön çekip evden çıktım.
Kapıyı kitlerken aklıma ilaçlarımı içmediğim gelince küçük bir küfür savurup Prozac* kutusunu aramaya başladım. Lanet kutuyu hiçbir yerde bulamıyordum. En sonunda mutfak dolabında bulduğum kutudan bir tane ağzıma atıp hızla evden çıktım. Çatıya çıkan merdivenleri koşarak çıktığım için birkaç saniye duraksayıp nefeslendikten sonra içeri girdim. Gördüğüm manzarayla ağzım açık kalırken, Arda beni fark edip yanıma gelmişti bile. Yere bez serip şirin bir sofra kurmuştu. Etrafındaysa bir sürü kocaman yastıklar vardı. Çatıdaki kiremitlerin üstünden başlayarak, alanın her yerine renkli ışıklar yerleştirmişti. "Bir an gelmeyeceğini zannedip korktum." Sarılmasına karşılık verip bende sıkıca sarıldım ona. Arkasında kalan gitarı gördüğünde işaret ederek sordum: "İstek parça söyleyebiliyor muyuz?"
"Tabiki."
Yastıklara yerleştiğinimizde, Arda gitarını kucağına alıp gözlerime baktı. "Müzik kutusunu biliyor musun?" Gülümseyip gitarını çalmaya başladı. Aynı zamanda ıslıkla da eşlik ediyordu. Sesi gerçekten büyükeyiciydi. Söyleyince kulağa komik geldiğinin farkındayım fakat beni, her seferinde intihardan geri çeviren ses Arda'nın sesiydi. Şarkının sonlarına yaklaştığında artık gerçekleri bilmesi gerektiğine karar verdim. Ondan ufacık bile olsa bir şey saklamak istemiyordum artık.
"O akşam ailemle kavga etmiştim. Beni çok sinirlendirmişlerdi. Bende sinirlenip evden kaçtım, sevgilimin yanına gittim. Özür dilemek için peşimden çıkmışlar. Annemler aradığında sevgilimleyim diyemeyeceğim için Büşralardayım dedim. Büşralar da şehrin öbür ucunda yaşıyor." Aklıma annemle son konuşmamız geldiğinde gözlerimin dolmasına engel olamadım. Arda destek olmak istercesine elimi sıktı.
Artık ağlamamak için kendimi tutmuyordum. Kendimi bırakmıştım çünkü düşmeyeceğimi biliyordum. Arda'nın kolları bana o güveni vermişti.
"Annemin ve babamın vefatından birkaç hafta sonra ağır ilaçlara başlamıştım. Kafamdaki sesler, ağrılar bir türlü bitmek bilmiyordu. Bir süre sonra sevgilimle sürekli kavga etmeye başladık. Bana, kendimi yetersiz hissettiriyordu. Her kavgamızda 'ailen senin yüzünden öldü' içerikli cümleler kuruyordu bana. Off bilmiyorum. Belki de haklıydı. Zaten çok geçmeden de ondan ayrıldım. Ve şimdi buradayım."
Sırtım bir süredir Arda'nın göğsüne yaslıydı. Fakat bu hale nasıl geldiğimiz hakkında hiçbir fikrim yoktu. "Öncelikle, Olanların Hiçbiri senin suçun değil böyle olacağını sen bilemezsin. Sevgilin-eski sevgiline gelecek olursak. Ayrıldığın iyi olmuş pisliğin tekiymiş zaten. Bir de." Yüzüme eğilip dudaklarıma varla yok arasında bir öpücük kondurdu. "Sen hayatımda gördüğüm en müthiş ve en güzel kadınsın. Kimsenin seni yetersiz hissettirmesine izin verme."
Hello arkadaşlarrr. VALORANT a Bölüm atayım derken bu kitabı unutmuşum 🤧🤧 neysee Umarım bölümü beğenmişsinizdir. MAZİDEN GELEN adlı yeni kitabıma da göz atarsanız çok sevinirim. Sizi seviyorum kendinize iyi bakınnn 💞💖🥂 |
0% |