Helloooo kızlarımmm gerçekten bu kitabı çok özlemişim ama bu bölümü yazarken çok tıkandım umarım bölümü beğenirsiniz.

kendinize çok iyi bakın iyi okumalaaarrr 💖🫶🏻💞🥂

Sedef'ten...

"Karım adına gerçekten çok endişeliyim doktor bey. Yakın zamanda ailesini kaybettiğinden dolayı ağır ilaçlar kullanıyordu. Birkaç hafta önce bıraktı ilaçları. Onların etkisi olabilir mi acaba?"

Doktorun gözleri bir bana birde hemen baş ucumda bekleyen Arda'da gidip geldi.

Elindeki kağıtlara son kez göz attıktan sonra konuştu.

"Kan tahlillerinizin çıkmadına daha yarım saat var. Yine de ne olur ne olmaz bir röntgen filmi çektirelim. Ağşağı kata inin, arkadaşlar yardımcı olacaktır."

Sedyeden kalkmaya çalışırken başımın dönmesiyle yeniden uzandım. Arda, endişeli gözlerle beni izliyordu.

"Bu böyle olmayacak."

Arda hızla odadan çıktı ve birkaç saniye sonra elinde tekerlekli sandalye ile geri geldi. Gülmeden edemedim.

"Saçmalıyorsun şu anda."

"Sen sus. İlk defa karım oluyor. Ne biçim adam ilk aydan hemcicik karısını hasta etmiş dedirttirmem kendime."

"Allah aşkına kim diyecek bu lafları sana. Bana senden iyi bakacak kimse yok şu dünyada."

Heni nazikçe sedyeden kaldırıp tekerlekli sandalyeye bıraktı. Dikelmeden öncede saçlarımın arasına kokulu bir öpücük kondurdu.

"Ben derim tabii ki. Dünyalar güzeli bir karım var. ve ben ona iyi bakamazsam çıkdırırım."

Yanaklarımın yandığını hissettim. Soğuk ellerimi yanaklarıma bastırarak - muhtemelen pespembe olmuş - yanaklarımı bir nebze olsun kendine ketirmeye çalıştım.

Giriş kata ingiğimizde birkaç hemşirenin de yardımıyla ilgili doktora ulaşmıştık sonunda.

Arda yine atnı naziklikte beni sedyeye yatırırken, başımızda bekleyen doktor gülümseyerek bize bakıyordu.

"Mahremiyet gereği dormam gerekiyor. Hastanın nesi oluyorsunuz?"

Arda sanki çok gurur duyduğu vir şeyi söyleyecekmiş gibi göğsünü kabarttı.

"Bir yıl sekiz aylık sevgilisi. Aynı zamanda bir aydır da kocasıyım."

Aşağı tukarı bizim yaşlarımızda olduğunu tahmin ettiğim foktor Arda'nın bu haline gülerken utançla yüzümü kapattım.

Kocam bazen şapşalın teki olabiliyordu.

"Şikayetlerinizi öğrenebilir miyim?"

Arda benden önce lafa atladı. Fazla heyecanlıydı.

"Bir haftadır baş dönmesi, şiddetli baş ağrıları, elde uyuşma gibi şikayetleri var."

Doktor tüm ciddiyetli ile Arda'yı dinledi.

"Devamlı kullandığınız bir ilaç mevcut mu acaba?"

"Uzun bir süre ağır antidepresan takviyesi aldım. Fakat birkaç hafta önce bırakmıştım. Doktor bey bunun bir yan etkisi olabileceğinden şüpheleniyor."

Doktor kafadını sallayıp kazağımı yukarı doğru sıyırdı. Adını bilmediğim soğuk jeli karnıma yayarken konuştu.

"Şimdi anlarız nedenini. Eğer uzun zamandır kullanıyorsanız ve bir anda ilaçları kestiyseniz midenize kalıntı bırakmış olabilir olabilir. Bunlarda beyninizin zehirlendiğinizi zannetmesine neden olmuş olabilir. muhtemelen baş dönmelerini sebebi de budur."

Doktorun hemen yanındaki ekranda beliren görüntüyle ilk başta ne olduğunu çıkaramasam da anladığım zaman göz yaşlarıma hakim olamadım.

Hemen baş ucumda ellerimi tutan Arda'ya döndüğümde onun da ağladığını gördüm.

Fakat onunkiler pek de mutluluk göz yaşlarına benzemiyordu.

"Neden ağlıyorsun."

"Asıl sen neden gülüyorsun?"

"Önce ben sordum."

"Güzelim bunu sana nasıl söyleyeceğimi bilmiyorum ama midende tümör var."

Doktorla beraber gülmeye başladığımızda Arda bize anlamaz gözlerle baktı.

"Arda bey. Eşiniz gayet sağlıklı. Aynı zamanda tebrik ederim. Baba oluyorsunuz."

Arda şok olmuş bir ifadeyle bana döndüğünde gülünseyerek kafamı salladım.

Heyecandan ne yapacağını şaşırmıştı. Dudaklarıma güzel bir öpücük kondurduktan sonra karnıma eğildi. Onu uyaracağım sırada o çoktan jelle kaplı karnımı öpmüştü bile.

Değişik bir düz ifadesi ile Kafadına kaldırdığında ufak bir kahkaha attım.

"Sevgilim sen şapşal mısın?"

Baş parmağımı bile dudağındaki jeli temizledim.

"İsterseniz bebeğinizin kalp atışlarını duyabilirsiniz?"

Arda hevesle kafasını salladı.

"teknoloji o kadar ilerledi mi ya?"

doktor ufak bir tebessümle onu onayladı. Birkaç saniye sonra odanın içinde yankılanan garip sesler gerçekten de bizim çocuğumuza aitti.

doktor işaret parmağını ekranda bir yere tutarak.

"İşte burada." Dedi.

"Cinsiyeti ne peki."

Arda'nın merakla sordugu soruya Ben de gözlerimi merakla doktora çevirdim.

"cinsiyetini size şu anda söyleyemem maalesef. Beş aylık olduktan sonra öğrenebiliriz."

"Bir önemi var mı sevgilim. Sağlıklı olsun yeter."

Arda hızlı kafasını salladı.

"tabii ki de fark eder ben senin gibi dünyalar güzeli bir kızımız olsun istiyorum."

Gözlerim yeniden yeşlarla dolarken, elimi Arda'nın yanağına koyup sakince okşadım.

"Senin gibi olsun sevgilim. Çocuğumuza her baktığımda tekrardan aşık olayım sana."