AVENGERS grubu

...Eren ayrıldı...

Kerim: balo mekanına ne zaman geçiyoruz

Ali: dokuz gibi

Gizem ve Burakla beraber geçeceğiz

Kerim: bende babamdan arabayı aldım

Ecemle geçicez

Derin seni de almamı ister misin bro

Derin: gerek yok yaa

ben kendim gelirim

zahmet olmasın

Kerim: ne zahmeti kızım

saçmalama geleyim işte

Ali: Derin

kerimin araba kullanmasına güvenmiyorsan

hani canımı seviyorum onunla gitmem diyorsan

ben alırım seni

Kerim: ha ha ha

çok komik

gerizekalı

Ali: evet komik

mal

Derin: çok tatlısınız çocuklar ama gerçekten gerek yok

kendim gelmek istiyorum

biraz geç gelirim belki

hasta gibiyim

keyfim de yok

Ali: umarım hasta olmanın sebebi Eren değildir kardeşim /

umarım hasta olmanın sebebi /

umarım /

/

tamam güzelim sen bilirsin

Derin'den...

Kırmızı saten elbisemle uyumlu olan kırmızı rujumu dudağıma iyice yaydım. Göz makyajımı daha yapmamıştım. Daha doğrusu yapamamıştım çünkü göz yaşlarımın ardı, arkası kesilmiyordu. Eren'in uçağı iki saat önce kalkmıştı.

Gerçekten de gitmişti. Bende sözümü tutup bitirmiştim ilişkimizi.

Bir ihtimal gitmez diye son ana kadar beklemiştim fakat yine şaşırtmamıştı beni. Bütün erkekler aynıydı. İstediklerini elde ettikten sonra siktir olup gidiyorlardı.

en başında korktuğum olay yine başıma gelmişti. Yine yanlızdım.

Saatin dokuza geldiğini fark ettiğimde hızla makyajımı tamamlayıp, babamdan beni balo mekanına bırakmasını rica ettim. Beni kırmayıp mekana kadar bana eşlik etti.

Teşekkür edip arabadan ineceğim sırada bileğinden tutup beni durdurdu.

"Güzel kızım. Seni kim, ne üzdü bilmiyorum ama mutlu ol olur mu? Her ne olursa oldun, her me yaşarsan yaşa gülümse. Çünkü gülmek sana çok yakışıyor birtanem."

Tabikide sevgilimden ayrıldığımı bilmiyordu. Hatta sevgilim olduğunu dahi bilmiyordu.

Bilse benimle bu kadar güzel bir konuşma yapar mıydı bilmiyorum ama söylediklerind kafa sallayıp gülümsemeye çalıştım. Eğilip yanağına bol rujlu bir öpücük kondurup arabadan indim.

"Seni seviyorum babacımm."

"Ben daha çok birtanem."

Mekana girdiğimde gözlerim bizimkileri aradı. Bulması çok olmamıştı çünkü sadece bizimkiler oturuyordu. Diğer herkes eğlencenin tadını çıkarıyordu. Yanlarına ulaştığımda morellerinin bozuk olduğunu anlamam için dahi olmama gerek yoktu. Bariz bir şekilde hepsinin morelleri bozuktu. Beni ilk gören Ecem oldu ve gülümseyerek ayaklandı.

Su yeşili, kısa ama kabarık bir eteği olan sevimli bir elbise giyinmişti. Hızlıca bana ulaşıp sıkıca sarıldı.

"Bir an gelmeyeceksin diye ödüm koptu. Sensiz bu salaklar hiç çekilmiyor vallahi."

Söylediğine gülümserken Gizem'in de ayaklandığını gördüm.

O da siyah saten, kısa bir elbise giyinmişti. Siyah uzun saçlarınaysa jilet gibi bir fön çekmişti.

O da bana sıkıca sarıldığında karşılık verdim.

Eren olayından sonra konuşup sorunumuzu halletmiştik. Aslında onun suçlu olmadığını fark etmiştim. Eren onu sıkıca tembihlemişti. Ve kuzdniyle arasını bozmak istememesi onun en doğal hakkıydı.

Bir saate yakın tek kelime etmeden oturup dans edenleri izlemiştik. Kerm bile saçma şakalar yapıp bizi güldürmüyordu.

Slow bir şarkı başladığında Ali ve Kerim'e göz attım.

Kalkmayacaklarını fark ettiğinde yanlarımda oturan Ecem ve Gizem'i dürttüm.

"Artık dansa kaldırma görevide kadınlarda galiba. Hadi kalkın."

Önce istemeselerde, yoğun ısrarlarıma dayanamayıp kalkmak zorunda kalmışlardı.

Masada sadece Burak ve ben kalmıştık. Burak, sevdiği kız tarafından reddedildiği için mutsuzdu. İki gündür o da benim gibi deprasif bir şekilde takılıyordu anlayacağınız.

Eğlence olsun diye bende Burak'ın önüne geçip elimi uzattım.

"Bana bu dansı lütfeder misiniz hanfendi."

Ona hanfendi dememe takılmayıp gülümseyerek elimi tuttu.

"Zevkle beyfendi."

Piste ilerleyip bizimkilerin yanında durup dansa başladık.

Burak'ın yüzü az da olsa gülmüştü fakat biraz sonra yanımıza gelen çiftle yeniden suratı asıldı.

Sevdiği kız, yanımızda başka bir çocukla dans ediyordu.

Ve bilin diye söylüyorum. Dans ettiği çocuk Burak'ın yarısı kadar vile yakışıklı değildi.

Sesten beni duyamaz diye kulağına eğilip konuştum.

"Boşver takma kafana. O seni kay-"

"Eş değişimi!"

Aniden bölünen lafımla birlikte Burak'ın kollarımdan çekilmesi ve yerini başkasının alması bir olmuştu.

"Burak'ın sende gözü olduğun her zaman biliyordum."

Kendimi toparlayıp kafamı kaldırdığımda Eren'le göz göze geldim. Alay edercesine gülümsüyordu.

"Ama. Sen. Nasıl?"

"Yapamadım sevgilim. Seni bırakamadım."

Gözlerime inanamıyordum. Karşımdaki adam Eren olamazdı. O gitmişti.

Parti içkili miydi? İçkili dahi olsa içmediğime emindim.

"Sen gerçek misin?"

Hızlıca dudağıma öpücük kondurdu.

"Sence."

"Ama neden döndün?"

Gülümseyerek yanağımı okşadı. Gözlerindeki saf sevgiyi hissedebiliyordum ve bu ağlama isteği uyandırıyordu bende.

"Uçağa bineceğim sırada yaptığımın yanlış olduğunu fark ettim. Dediğiniz gibi bana bugüne kadar babalık yapmamış bir adamdan bu saatten sonra bsbalık beklemek aptallık olurdu. Bende hemen indim uçaktan. Sonra aklıma şey geldi. Benim birine bir sözüm vardı."

Kaşlarımı çattım.

"Kime ne sözün varmış bakayım."

"Güzel bir kızla akşam Valorant atacağım geldi aklıma bende geri döndüm."

Bu sefen ben dudaklarına küçük bir öpücük kondurdum.

"O zaman iyi ki döndün."

"İyi ki döndüm sevgilim."

Selammmm kızlarım. Bir final bölümüyle daha karşınızdayımmm. Umarım bölümü beğenmişsinizdir. Talep olursa özel bölüm gelebilir bilginize. Kitabı çok eğlenerek yazdım. Bu yolculukta benimle birlikte olan bütün okurlarıma çok teşekkür ederim.

Bugün yeni bir kurgu daha yayınlayacağım. Onda buluşmak dileğiyle. Hoşça kalın 💞💖🥂