Uyandığında sabahın ilk ışıklarının çadırına sızdığını hissetti. Gözlerini açtı, birkaç dakika kıpırdamadan sadece yukarıya baktı ve derin nefesler aldı. Çadırın tavanına yapışmış su damlaları, gece boyunca yağan yağmuru hatırlatıyordu. Oturdu ve çadırın kapısını açmaya çalıştı. Fermuar, gecenin neminden paslanmış olacak ki, bir türlü açılmıyordu. Biraz daha zorlarsa kapı yırtılacaktı. Birkaç dakika daha aptal bir fermuarı açmak için debelendi. İki tırnağının kırılmasına neden olsa da sonunda kapıyı açmayı başardı. Dışarı çıktı, kollarını açıp derin bir nefes alıp gerindi. Serin sabah havası ciğerlerine dolarken, doğanın kokusu içini rahatlattı. Bulunduğu yer sadece ağaçlar, toprak ve gökyüzünden oluşuyor gibiydi. Uzaktan duyduğu kuş sesleri ve akarsu sesi dışında hiçbir ses yoktu. Görebildiği en uzak yerde bile yerleşim yeri yoktu. Hala buraya nasıl geldiğini hatırlayamadı. Çadır ve içindekiler ona aitti. Ama bulunduğu bu yeri bilmiyordu. Belki de bilinçaltı, bir sebepten ötürü buraya kaçmasına neden olmuştu. Biraz yürüyüp etrafı keşfetmeye karar verdi. Belki bir şeyler hatırlamasını sağlar, belki de su kaynağını bulurdu. Etrafta gezdi. 1. ağaç, 2. ağaç, 3. ağaç…499. ağaç, 500… ağaç, ağaç, ağaç ve tekrar ağaç. Kaç saattir yürümüştü ve gördüğü tek şey yeni bir tane daha ağaçtı. Sıkıntıdan ağaçları saymaya başladı. Bundan da sıkılınca ağaçlara komik isimler bulmaya başladı. En sonunda kendini deli gibi hissederek kahkaha atmaya başladı. Gülmekten ağrıyan karnını tutup adım atarken önündeki taşa ayağı takıldı yere düştü. Düşmenin acısıyla gülmeyi kesti. Ayağa kalkarken biraz ilerisinde yerdeki şeyin kendi telefonu olduğunu fark etti. Hızlıca kalktı ve telefonunun yanına gitti. Ekranı paramparça olmuş, bataryası yerinden çıkmış, hattı ise ormanın bir köşesinde kaybolmuştu. Tüm parçaları toplamaya başladı. Parçaları toplarken bir şeyler hatırlamaya başladı. Ormanda hızla yürüdüğünü, ağladığını, telefonunun çaldığını ve ekrandaki isimi görünce sinirlenip telefonu fırlattığını, ekranı parçalanmış olsa da çalmaya devam ettiğini, en sonunda telefonu parçalara ayırıp her parçayı farklı yerlere fırlattığını hatırladı. Neler olduğunu düşünmeye başlayınca anıları teker teker gelmeye başladı. Yere oturdu başını ellerinin arasına aldı ve vermesi gereken kararı düşünmeye başladı. Bu ormanda ne kadar kalacaktı? Dönmeli miydi, yoksa yeni bir başlangıç mı yapmalıydı?