Hayatı izliyorum

İnsanlar koşuyorlar

Nereye gittiklerini biliyorlar

Ama neleri kaçırdıklarını bilmiyorlar

İnsanları izliyorum

Her şeye ağlıyorlar

Neye ağladıklarını biliyorlar

Ama neye güleceklerini bilmiyorlar

İnsanları izliyorum

İyi anlaşıyorlar, gülüşüyorlar

Sonra arkalarını dönüp birbirlerinden nefret ediyorlar

Neden nefret ettiklerini biliyorlar

Ama neden sevmeleri gerektiğini bilmiyorlar

İnsanları izliyorum

Yalanı iyi biliyorlar

Seviyor gibi yapıp sevmiyorlar

Ama sevmeyince sevilmeyi de kaçırdıklarını görmüyorlar

Sadece onları izliyorum

Neleri kaçırdıklarını görmelerini bekliyorum

Onlar görmek yerine daha hızlı koşuyorlar

Daha çok ağlıyorlar

Daha çok nefret edip

Koşmaya devam ediyorlar

Bu döngü sürekli tekrarlıyor

Ben de koşuyorum

Ben de ağlıyorum

Ben de nefret ediyorum

Ben de bu döngüyü tekrarlıyorum

Kendi yapamadığımı

Onların yapmasını bekliyorum

Onlar yapmakta ısrar ediyor, bense izlemekte

Ve biz her zaman tekrarlıyoruz

Hayatta bizi izliyor.