Aras hayatımda ki en önemli insandı.Onu nolursa olsun kaybedemezdim.Eğer ona bişey olursa kaldıramazdım.

Ondan başka kimsem yoktu.Abimi aramak istemiştim.Telefonumu elime alıp rehbere girip abimi aradım.

"Ne var Miray?"

"Nasılsın abi?"

"İyi.Niye aradın?"

"Neden hiç aramıyorsun?"

"Sevmiyorum seni Miray.Baban bile sevmiyor seni ben neden seveceğim.?"

"Onun kızı olduğum için mi benden nefret ediyorsun?"

"Evet.Başka soru?"

"Peki iyi geceler abi."

Abim cevap vermeyip yüzüme kapatmıştı.

5 saat önce...

​​​​​Elisayla sinema'dan çıktıktan sonra yürümeye başladık.Elisa'nın telefonu çalınca telefonunu ona uzatmıştım.

"Ne diyosun anne?"

"Tamam geliyorum hemen."

"Nolmuş?"

"Babam kalp krizi geçirmiş hastaneye kaldırmışlar.Benim gitmem gerek bitanem."

"Çok geçmiş olsun canım git sen hadi."

El sallayıp Elisa'yı uğurlamıştım.O gittikten sonra bende yavaş yavaş yürümeye başladım.Sokak çok sessizdi.

Arkamda birini görünce telaş yapmıştım.20 dakikadır takip ediyordu.Napacağımı bilemedim Elisa'yı aradım ama açmadı.

Rehber'den çıkıp son aramalara girip Aras'ı aradım ama o da açmadı.Daha da hızlandım.Ben hızlandıkça adam da hızlanmıştı.Eve geldiğimde zile bastım ama açan olmadı.

Kendimi daha fazla tutamayarak ağlamaya başladım.Adam karşı kaldırımda bekliyordu.

Kapıyı açan Aras'ın arkadaşlarından biriydi.Ama daha önce görmemiştim.

"Sen kimsin?"

"Aras nerde?"

Eve girer girmez salona dalmıştım.Herkesin bakışları bana dönmüştü.

"Miray? Sen Elisayla değil miydin?"

"Aras.Çok korkuyorum."

"Bebeğim noldu? Biri bişey mi yaptı söyle?"

"A-aras bi adam beni takip etti.Hâlâ burada karşı da kaldırımda buraya bakıyor Aras çok korkuyorum."

"Şş sakin ol geçti sevgilim yanındayım."

"Aradım seni ama açmadın."

"Özür dilerim bebeğim hepsi benim yüzümden."

Aras'a iyice yanaşmıştım hâlâ korkuyordum.

"Güzel kızım sen burada bekle geleceğim hemen."

"Gitme."

"Geri geleceğim sevgilim."

Aras yanına arkadaşlarını alıp evden çıkmıştı.Pencereye doğru yanastığım da Aras beni takip eden adama yumruk atmıştı.

Aras adamı arka arkaya yumruklamaya devam ediyordu.Ağlamam daha da şiddetlenmişti.

Aras eve geldiğinde beni odaya çıkartıp sakinleştirmişti.

"Ben yanındayken kimse sana bişey yapamaz güzelim."

"Aras beni yalnız bırakma."

"Bırakmam güzel kızım."