Onu kaybetmek istemiyordum.

"Gökçe neden ameliyata alındı?"

"İç kanaması varmış."

"Hay böyle kazanın."

Dayanamıyordum artık koltuğa oturup beklemeye başlamıştım zaman geçmiyordu babamı ziyarete gitmeye karar verdim iyi gelecekti bana.

Hastaneden çıkıp arabaya binip kapıyı kapattıktan sonra arabayı mezarlığa sürmüştüm mezarlığa geldikten sonra arabadan inip babamın mezarına doğru yürümeye başladım.

"Baba ben geldim."

Sesim zar zor çıkıyordu artık.

"Baba ben onu kaybetmek istemiyorum."

Babamın mezarında saatler geçirmiştim..

10 cevapsız arama 5 yeni mesaj...

5 saat sonra

Telefonumun sesiyle kendime gelmiştim ebrarın aradığını görünce telefonu hızla açıp kulağıma dayadım.

"Abi gökçe abla ameliyattan çıktı yoğun bakımda uyanmasını bekliyoruz hayati tehlikesi yokmuş."

"Ciddi misin sen ebrar?"

"Evet abi."

"Kapat geliyorum."

Telefonu hızlıca cebime koyup ayağa kalkmıştım..

"Baba gelicem tekrar..."

Arabaya binip arabayı hastaneye sürmüştüm hastaneye geldikten sonra arabadan inip hastaneye koşmuştum.

"Gökçeyi görebiliyor muyuz?"

"Doktordan izin almanız gerekiyor."

Doktorla konuşup gökçenin yanına girmek için izin istemiştim "Fazla kalmıyoruz 5 dakikanız var sadece ve söylediklerinize dikkat edin gökçe hanım sizi duyabiliyor ve hissedebiliyor."

Kafamı sallayıp hemşireyi takip etmiştim.

"Güzeliimm ben geldim.."

"Çok özledim seni yavrum.."

"Gökçem iyileşiceksin uyanıcaksın ben inanıyorum güzelim yaparsın sen.."

"Bizi bırakmazsın sen.."

"Bak hepimiz burdayız.."

"Uyanmanı bekliyoruz güzelim bak cansu ve ceren de burda yavrum seni çok özledi herkes.."

"Annem aradı biliyo musun olayı duymuş geldi o da mustakbel gelinini bekliyor.."

"Gidiyorum ben bitanem yine gelicem korkma asla tek bırakmicam.."

Ayağa kalkacağım sırada elimin üstünde bi baskı hissettim Gökçe'nin eliydi bu! Uyandı...

"Güzelimm..."

"Gökçe uyandıı..!"

"Beyefendi sizi dışarıya alalım lütfen."

"Burdayım güzelim."

"Kardeşim noluyor?"

"Gökçe uyandı abi uyandı.."

"Ciddi misin senn??"

"Evet abi doktor içeride."

Tüm kontroller yapıldıktan sonra gökçeyi normal odaya almışlardı nihayet.

"Hastamızı çok yormayalım lütfen."

"Buğra..."

"Güzelimm yorma kendini burdayım."

"Abicim nasıl hissediyosun kendini?"

"Yorgun abi.."

"Yeni çıktı yoğun bakımdan yorgun hissetmesi çok normal."

"Annemlere haber vereyim ben."

"Buğra ceylan abla nerde geldi demiştin?"

"Geldi zaten güzelim kantindeydi en son."

"Güzel kızıımm uyanmışsın çok şükür nasılsın?"

"İyiyim ceylan abla sen nasılsın?"

"Sen iyi ol o yeter bize kızım neyse ben çok yormayayım eve gideyim iyi günler buğra 2 dakika gelir misin?"

"Geliyorum birazdan."

Annemle konuştuktan sonra sametten onu eve bırakmasını istemiştim herkes eve gittikten sonra bende odaya geri dönmüştüm.

"Motorcu yanıma gelsene."

"Olmaz güzelim daha ameliyattan çıkalı bi kaç saat oldu."

"Olur hadii lütfennn.."

"Peki bakma öyle geldim."

"Hoşgeldinn sen çok mu korktun bana bişey oldu diyee."

"Korktum tabii sana bişey olsaydı napardım ben."

"Neyse kapat şu konuyu ilaçlarını içtin dimi?"

"İçtim motorcu."

"Tamam uyu hadi.."