(Kızımız bir astsubay, mesleğine bağlı güçlü bir kız, dısarıdan naif olarak görenleri şaşırtacağı bölümler gelicek:)

(Başrolümüz Derin Özen'in fotoğrafını koydum bakıp düşüncelerinizi yazabilirsiniz, sıradan bir kız seçtim sade ve duru bir güzelliği var diye düşünüyorum:))

Gözlerim, kirpiklerim ağrıyordu. Dün gece kızlarla çok içmiştik anlaşılan yerimden kalkıp etrafı toplamam lazımdı, böyle geceler eğlenceli geçerken sabah olunca bir o kadar yorgun ve bitkin oluyordum. Ahu bugün ben de kalmıştı yerde yatıyordu ve hatta horluyordu. Etrafı topladıktan sonra Ahu'yu kaldırmaya gittim "uyan artık saat 12 oldu!" Ve tabikide uyanmadı mırıldanıp uykusuna devam etti. Üstelemedim zor zamanlardan geçiyordu ve kızlar gecesini kafası dağılsın diye ben planlamıştım. Eşi onu aldatmıştı, evet eşi. 21 yaşında evlendiler, erkendi ve yanlış verilmiş bir karardı. Tabi bazen insan yaptığı şeylerin sonuçlarını düşünmeden hareket ediyor. Ahu depresyona girmişti, canım Ahu'm, benim üzümlü kekim. Son 1 aydır boşanma işleriyle uğraşıyordu ve onun "o şerefsizin" adını sayıklıyordu. Böyle birisini sevdiği için ona ne kadar kızsam da üzülmesi içimi parçalıyordu. Kahvaltıyı hazırlamaya başlarken Ahu uyandı, yanıma gelip kapıdan uykulu gözleriyle bana baktı "kaç saat uyumuşum ben, neden beni uyandırmadın? "," Uyanmak istemedin dinlenmelisin zaten bu sıralar pek iyi değilsin sende farkındaysan". Başını salladı cevap vermeden elini yüzünü yıkamaya gitti, bende kahvaltıya oturup onu bekledim. Kahvaltı süresince havadan sudan sohbet ettik ne kadar konuyu eski eşine getirmek istemesem de o sürekli konuyu oraya çekip kendini üzüyordu onu mutlı etmeye çalışıyordum. "Dışarı çıkmaya ne dersin? ". Gözleri doluydu, gözlerime baktı, sonra sıkıca sarıldı ve beraber hazırlanıp evden çıktık. Sokaklarda sohbet ederek gezdik saatlerce, akşama kadar ve artık eve dönme vakti gelmişti. Arabamla onu evin önüne kadar getirdim ve kendi evime doğru sürmeye başladım. Yollar ıssızdı ve evimiz biraz uzaktı, yalnız ben cesur bir kızım diyebilirim bunlar çok takılacağım şeyler değildi. Ara sokaktan bir arabanın arkamdan çıktığını gördüm. Umursamadım, olabilirdi. Evine yaklastıkca arabanın hep arkamda olduğunu fark ettim hava karanlık olduğu için içinde kimseyi göremiyordum. Bir süre sonra araba başka sokağa girdi ve gerçekten rahatladım bu durum bebi tedirgin etmişti. Apartmanın otoparkına arabayı koydum çıkarken eşyalarımı aldım ve asansöre bindim. 13. Katta oturuyodum asansörden çıktım, evime girerken birini hissettim, tam arkamda birini hissettim... O silüetini gölgesini duvarda görüyordum. Arkamı dönemezdim, korkuyordum. Napıcaktım? Bağırmalı mıyım? sessiz mi olmalıyım? Yoksa silahıma mı davranmalıyım?

Her gece bir bölüm atmaya calışacağım desteklerseniz çok sevinirim :))