Kitap okurken saatin nasıl geçtiğini anlamamıştım bile

İlk olarak köpeği gezdirmek için hemde ihtiyacını gidermesi için dışarı çıkarmam gerekiyordu sonra da avlanmaya giderdim

Üstüme sportif tarzda kıyafetler giydim köpeği de alıp dışarı çıktım yolda yürürken telefonum çaldı

Baktığımda beni arayan kişinin eski yaşadığım yerdeki arkadaşım olduğunu farkettim Bu Bethany di

Telefonu açtım

Bethany: Amaris?

Amaris: Bethany?

Bethany:bir an yanlış numarayı aradım sanmıştım tanrım şükürler olsun

Güldüm

Bethany: Gittiğin yer nasıl iyi bir yer mi ,peki oradakilerle anlaşabiliyor musun ?

Amaris: Daha geleli birkaç gün oldu Bethany yani aslında iyi biryer ve ayrıca burdakilerle anlaşıyorum sayılır

Bethany: Güzel

Bethany nin arkasından bir ses geldi

X: hadi ama tatlım birazda bana zaman ayır

Bu Bethany nin sevgilisi Alex ti oda benim arkadaşımdı ama yakın değildik sadece Bethany olduğu için konuşuyorduk

Bethany: Alex in her zamanki gibi bebekliği tuttu

Alex: Hey ben bebek değilim

Bethany: Evet evet her gün mızmızlanmıyorsun zaten

Amaris: istersen kapatabilirim

Bethany: Özür dilerim Amaris en kısa zamanda arıyacağım şimdi şu koca bebekle ilgilenmem gerekiyor

Hafif gülümsedim

Amaris: peki tamam iyi geceler

Bethany: İyi geceler

Telefonu kapattıktan sonra biraz daha yavru köpeği gezdirdim isim vermek istiyordum ama hangi ismi koyacağıma karar veremiyordum

***

Eve geldiğimde yavru köpeği besleyerek üst kata odama çıkardım aşağı inip tekrar evden çıktım

Ormana doğru gidiyordum

Aynı yere yani Gölün başına gidiyordum gölün başına gelip oturdum

Düşünmeye başladım

Ne kadar da yalnızdım Bethany den başka arkadaşım yoktu çünkü ben istemiyordum arkadaşlarımın hepsinin gözümün önünde ölmesine katlanamıyordum

Ailem yoktu kimsem yoktu tek başımaydım aslında tek başıma sayılmazdım köpeğim vardı

Acaba köpeğimin adını ne koyabilirdim düşünmeye başladım boggy olabilir miydi hayır uymazdı ,ya Chucky koysam bu asla olmazdı

Düşünmeyi boşverip ayağa kalktım arkamdan ses gelince arkama döndüm Klaus bir ağacın gövdesine sırtını yaslamış bana bakıyordu

Hala benim vampir olduğumu bilmiyordu galiba ama tahmin etmiş olabilirdi

Ellerini cebine sokarak yanıma doğru yavaş yavaş geldi bende bir kaç adım atarak yanına doğru yürüdüm

Klaus: Bu saatte burda ne işin var tek başına

Amaris: Neden tek başıma dolaşamaz mıyım?

Klaus: Tehlikelidir diye söyledim

Amaris: Tehlikeli olsa sen neden dolaşasın ki?

Klaus: belki de tehlike benimdir

Dudağımın kenarı kıvrıldı

Amaris: Adımı öğrenmek için beni korkutmaya çalıştığını biliyorum

Gülümsedi

Klaus: O zaman adını söyle bana

Amaris: Hayır

Üzerime yürümeye başladı

Klaus: Emin misin

Diyerek diğer yüzünü yani vampir yüzünü o gün göstermişti bana ilk başta korkmuş olabilirdim çünkü o benden kat kat güçlüydü ama bende kendimi gösterdim

Eski haline dönerek hafif şaşırmış hemde dudağının kenarını kıvırmıştı

Klaus: Vampir olduğunu tahmin etmiştim

Söylemiştim

Amaris: şimdi işlerim var gitmem gerek

Giderken kolumdan tutup kendine çekti

Klaus: Adını öğrendiğim zaman yüzündeki bu ifadenin kaybolucağı günü bekliyorum

Kolumu çektim ve hızla ordan kayboldum arkamdan sırıtarak bakıyordu sinirlenmem hoşuna gitmişti

***

Evime dönmüştüm

Avlanamamıştım o yüzden dolabımda ki kan torbalarından birisini çıkarıp içmeye başladım

Bir yandan içiyordum bir yandan yukarı çıkıyordum köpek uyuyordu kucağıma aldım kafasını ilk günkü gibi göğsüme yaslayıp patisini koymuştu tekrar aşağı indim koltuğa oturup köpeği de yanıma koydum

başını okşadım

sonrada TV yi açtım Bir kaç dakika sonrasında da kendimi uykunun kollarına bırakmıştım...