2. Bölüm

Sabah koridorda yankılanan çığlık sesleriyle , gözlerimi açtım.

Koridora çıktığımda sesler Emily'nin odasından geliyordu,herkes odasının başına toplanmıştı

Bende sakince Emily'nin odasına doğru ilerledim

Yerde diz çökmüş , güzelim saç parçalarını toplayarak ağlıyordu, yazık olmuştu...

Abisi onu teselli etmeye çalışıyor,bir yandan da bunu kim yaptı diye söylenip duruyordu

Sessizce duruyordum, ardından hiç birşey olmamış gibi odama doğru yürümeye başladım

Tom: Senin yaptığını biliyorum.

Arkamı döndüm,ifadesiz bir şekilde bana bakıyordu

Nova: Neyi?

Tom: Neyi kastettiğimi biliyorsun,masum rolü oynama.

Nova: Kanıtın var mı?

Tom: Dün gece seni gördüm, Clark.

Yutkundum, işte şimdi sıçmıştım.

Nova: Söyleyecek misin?

Tek kaşını kaldırdı,ellerini arkasında birleştiterek cevapladı

Tom: Tek bir şartla.

Sakin bir şekilde konuşuyordu, cevabını bekliyor gibi kaşlarımı kaldırarak bekledim

Tom: yarınki gezide, Samuel ve Petsy'i benim istediğim yere getiriceksin, sakın ,benim olduğumu söyleme.

Son cümleyi bastırarak söylemişti

Nova: Beni ispiyonlamıyacaksan eğer,Kabul.

Elimi sıkması için uzattım,o ise önce elime sonra yüzüme bakarak, arkasını dönüp gitti...

***

Dışarıya çıkmış,Bethany ile sohbet ediyorduk

Dışarıda ki çocuklar kendi halinde oyun oynarken, Tom ise herzamanki gibi tek başına bir banka oturmuş kitap okuyordu

O sırada Tom'un yanına bir kaç çocuk geldi,ne konuşuyorlardı bilmiyorum,ama Tom'un etrafını sarmışlardı

Bethany,benden izin isteyerek odasından birşey alması gerektiğini söyleyerek,yetimhaneden içeriye girdi

Bende diğerlerinin ne konuştuklarını duymak için, yanlarına doğru yaklaştım ve izlemeye başladım...

X: Hey, çocuklar Riddle dilini yutmuş galiba

Etrafında dizilen diğer birkaç oğlan kahkaha atmaya başladı

Tom,sinirle kitabının kapağını kapatarak ayağa kalktı

Tom: Aptallarla konuşmak yerine,kitap okumayı tercih ederim.

X: Bize aptal mı diyorsun!

Tom diğerlerinin aksine sakin cevaplar veriyordu

Tom: Nasıl,anlamak istiyorsan.

Karşısındaki oğlan Tom'u omuzlarından yiterek sendelemesini sağlamıştı,bu ise yaptığı en büyük son hataydı

Tom'un sinirlendiği boynunda ve şakaklarında belirginleşen damarlardan belli oluyordu

Tom ani bir hareketle onu yiten çocuğun belinden kavrayarak onu yere düşürdü, üzerine çıkıp ard arda yumruklar indiriyordu

Çocuğun ağzı kanlar içinde kalmıştı...

Tom siniri atmamış gibi gözüküyordu, kafasını kaldırıp yumruk atmaktan tahriş olmuş ellerine baktı

Sonra gözüne yerdeki taş çarptı

Bunu yapmamalıydı...

Hızlıca oluşan kalabalığı aşarak Tom'un yanına ilerledim,herkes korkmuş bir şekilde Tom'a bakıyordu

Tom taşı eline alarak ,yerdeki çocuğun kafasına vuracağı sırada son anda elimle kolunu tuttum,neredeyse kırmızıya dönmüş gözleriyle bana bakıyordu

O Sırada görevli gelerek bağırmaya başladı

X:Sizi ahmaklar,neler oluyor burda

Herkes korkuyla geri çekildi, Tom'un elindeki taşı hızlıca alarak cebime koydum, görevli gelerek Tom'u çocuğun üzerinden çekti

X: Yürü seni ahmak,Bayan Hope'un odasına gidiyoruz

Tom kanla bulanmış ellerini yumruk yaparak, görevliyle yetimhaneye doğru ilerledi

Yerdeki çocuğa baktığımda ise revir görevlisi çoktan gelmiş, kucağına alarak götürüyordu

Bende Tom'un peşinden ilerledim,ne kadar bana ihtiyacı olmasa da...

***

iç çekerek
B.Hope: Tom... Artık çocukları Kışkırtmandan Bıktım!

Bende Tom'la birlikte odaya girmiştim,Bayan Hope'un birden bağırmasıyla irkilmiştim...

B.Hope: Bu,bu son şansın Tom! Eğer bir daha böyle bir olay yaşanırsa seni yetimhaneden atarım!

Tom: Efendim, kavgayı başlatan diğer çocuklardı,ben suçsuzum.

Tom bu kadar bağırtıya rağmen hala sakinliğini koruyordu,Bayan Hope Tom'a yaklaştı

B.Hope: Kanıtın var mı?

Tom emin bir şekilde bana baktı

Tom: Hayır efendim, şahidim var.

Parmağıyla beni gösterdi,hafif yutkunarak Bayan Hope'a yöneldim

B.Hope: söyle bakalım ufaklık?

Ellerimi önde birleştirerek cevapladım

Nova: Efendim,Tom ne kadar kavga etmemekte ısrar etsede , diğerleri onu kavgaya teşvik etti kendi gözlerimle gördüm

Bayan Hope konuşacağı sırada devam ettim

Nova: Ve ayrıca Tom'u suçlamaları ise sadece onlar kadar kötü kalpli olmamasıydı

​​​​​​Yalan.

Nova:Ve Tom Karşısındaki kişiyi dövmedi, karşısındaki kişi kendini yere atarak kendisine yumruklar atmaya başladı, böylece Tom suçlu olucaktı,elindeki taş ise,ben vermiştim,kitap okurken de elinde duruyordu

Ve yalan.

Cebimdeki taşı çıkararak gösterdim

Nova: Bakın efendim, Taşta kan olsaydı Tom taşla vurmuş olurdu fakat , Taşta tek bir damla bile kan yok

B.Hope kaşlarını kaldırarak bana baktı

Nova : Umarım açıklayıcı olmuşumdur efendim.

Hafif gülümsedim

B.Hope: Doğru söylediğini nerden bileceğim küçük hanım

Nova: Bu zamana kadar tek bir yaramazlık yapmadım efendim,ve ayrıca kime sorarsanız sorun herkes beni dürüst birisi olarak tanır,ve sizede asla yalan söylemeyeceğimden emin olabilirsiniz.

İnanmış gibi gözüküyordu

B.Hope: Bu seferlik ceza yok Tom,gidebilirsiniz.

Tom, adının söylenmesinden rahatsız olmuş gibi yüzünü buruşturdu

Ardından dönerek sakin adımlarla kapıya doğru yöneldi,bende vakit kaybetmeden peşinden ilerledim...

***

Tom: Neden beni savundun?

Nova: Çünkü... çünkü sadece yardım etmek istedim.

Tom: Bir daha yardım etmeye kalkışma kendim hallederim .

Nova: Ben olmasaydım o odadan ceza almadan çıkamazdın Tom,ve teşekkür yerine benim yardım etmemi kötü birşey olarak mı varsayıyorsun?

Boş boş yüzüme baktı.

Tom'un odasına gelmeden önce revirden gizlice aldığım pansuman malzemelerini çıkardım

Tom'un elini tuttuğumda, hızla elini geri çekti

Nova: Sadece elindeki yaralar için pansuman yapmak istiyordum

Tom: istemez.

Gözlerimi devirdim

Nova: Kısa sürer?

Gözlerime baktıktan sonra ellerini yavaşça dizlerimin üzerine koydu

Elimdeki peçeteyi hafif suyla ıslatarak önce elindeki kanları temizledim,oksijenli suyla yakmamasi için üfleyerek tekrar temizledim

Ardından tentürdiyotu pamuğa dökerek yaralarının üzerine yedirdim

Son olarak da sargı bezini yara olan yerlerine nazikçe sararak pansumanı sonlandırdım

Elini tutarak sargının üzerinden küçük bir öpücük bıraktım, kafamı kaldırdığımda soğuk bir ifadeyle suratıma bakıyordu,ellerini yavaşça çekti

Ayağa kalkarak pansuman malzemelerini topladım,odadan çıkacağım sırada bir ses duydum,arkam dönüktü

Tom: Teşekkürler

Az önce bakışlarıyla ateş saçan Tom şimdi ne kadar utangaç tavırla teşekkür etmişti, arkamı dönmeden odadan çıktım...

***

​​​​​​

​​​​​

​​​​​​

​​​​​​

​​​​​

​​​​

​​​​​​​​