Gelmiştim... İstanbul'daydım aslında çok seyahat eden birisi değildim. Bıraksalar büyük ihtimal bütün gün yatabilirdim. Bende bu kadar tembelim işte ne yaparsınız.

Evimin önündeydim şu anda ve Mehmet piçi bana gerçekten güzel bir eve bırakmıştı. Aslında iki katlı dubleks bir evdi. Villa gibi!

Sanırım Mehmet piçinin bana yaptığı tek güzel şeydi.

Evle bakışmayı kesip içeri girdim her yer döşenmişti ve eşyalarımın hepsi buradaydı. Ah rahattım başka ne isterim. Ama lanet olsun ki unuttuğum bir şey vardı ve o da yarın okulun ilk günüydü. Derin bir oflamadan sonra kendi odamı bulmak için üst kata çıktım. Koridorun sonundan ikinci odaydı. İçeri girip kendimi uykunun kollarına bıraktım.

.

.

.

.

.

.

Alarmın iğrenç sesiyle uyandım. Okula gitme vaktiydi. Fazla vakit kaybetmeden yataktan kalktım. Banyo'ya girip rutin işimi hallettim ve banyodan çıktım. Dolabımın başına geçip ne giymem gerektiğini düşündüm. Mehmet okul formasını yollamıştı ama o saçma kıyafeti giymeyecektim.

Bu sefer bir değişiklik yaparak dar pantalon ve rahat bir t-shirt giymiştim. Makyaj yapmazdım saçımı at kuyruğu yaptım ve çantamı alıp odadan çıktım. Sabahları pek kahvaltı yapmazdım o yüzden direk okula gittim. Babam! sağolsun arabamı yollamamıştı ve eve bir akbil bırakmıştı.

.

.

.

Rahatsız bir dolmuş yolculuğundan sonra okula gelmiştim. Geç kalmamıştım sınıfımı bildiğim için Müdüre sormama gerek yoktu. Yan taraftaki bir hademe yerleri temizliyordu yanına gidip durdum.

"11/F nerede?" Dedim kısa keserek. Hademe ise bana gülümseyip yerini tarif etti.

İkinci katta üçüncü sınıftı. İçeri girdiğimde pek fazla kişi yoktu ama bir kızla erkek kavga ediyordu. Sanırım sevgililerdi. Umursamadım en arkadaki boş sıraya oturdum. Ama sesleri çok rahatsız ediyordu

"Bir kesin artık" dedim bağırarak ikisi birden dönüp bana baktı. İlk kız konuşmaya başladı

"Ne yapayım şu salak beni rahatsız ediyor" dedi bu sefer kaşlarımı çatmış bir şekilde erkeğe döndüm. O ise yüzünü buruşturmuştu.

"Ne rahatsız etmesi ya sen bana laf attın" dedi. İlginçti gülerek kavgalarını dinledim.

"Sende o zaman yiyiştiğin kızları yanımda anlatmasaydın" dedi bence çok haklıydı. Hem benim gibi bakir ve özellikle erkek tanımayan kızların yanında bunlar mide bulandırıcıydı.

"Kıskandın yani" dedi gülerek erkek bense kaşlarını yeniden çattım ve olaya müdahale ettim.

"Kıskanması mı gerekiyordu" dedim bu sefer şaşırarak bana baktı

"Sana ne oluyor" dedi kaşlarını çatarak

"Hayır erkeklerdeki şu kompleksleri anlamıyorum .... Neden bir kız sizden bir şey istediğinde ya aşık ya da kıskançlık olarak algılıyorsunuz" dedim ayağa kalkarak o sırada sınıfa bir kaç erkek daha gelmişti ama umursamadım.

"Öyle algılamadım"

"He canım he" dedim dalgaya vurarak uğraşamazdım

Kıza baktım sıraya geçmeye hazırlanıyordu. Niye yaptım bilmiyorum ama onu yanıma çağırdım

"Şht kız" dedim arkasını dönüp anlamsızca bana baktı

"Efendim" dedi sonunda konuşabildiğinde sanırım benim Miray Soylu olduğumu bilmiyordu hoşuma giderdi.

"Yanıma gel" dedim emir verir bir şekilde.... Alışmışım ne yapayım

"Bana emir verme" dedi zıttıma giderek içimden sırıtmak geçsede ciddiyetimi korudum.

"Yanıma gelmezsen seni sürüklerim...gel yanıma otur" dedim o ise çantasını alıp sırama geldi cam tarafına kayıp oturmasını bekledim. Oturduğuda hala bana bakıyordu. Bense ne konuşacağımızı bilemeden ortaya bir konu attım.

"Hayırdır ne bu kavga" dedim açtığım konuyu ben..

"Sorma sinir etti yine beni gerizekalı.. saçımı güzel yaptım sınıfa giriyorum bir anda saçımı bozdu neymiş efendim çirkinliğimle gözünü kanatıyormuşum oyacaktım o gözünü sen gelmesen" dedi vay be hikayeye bak! Normal aşk değil bunların ki

"Bence o kadar çok kavga etme" dedim tavsiyede bulunarak

"Neden ki?"

"Çünkü uzaktan şeylere benziyorsunuz" ilk defa konuyu direk söylememiştim...

"Neylere"

"Sevgililere" dedim o ise büyüyen gözlerle bana baktı bu hali çok komikti.

"Yok artık benle o salak Giray mı hayatta bakmam ben ona" bu sefer ben ona baktım

"Neden?"

"Çünkü kendisi egoist, salak, çapkın malın teki" dedi haklı bence ama bir şeyler olacağı da belli

"Öyle olsun" dedim uzatmadan ve önüme döndüm

Bir anda boynuma dolanan kollarla neye uğradığıma şaşırdım. Hızla kollardan kurtulup yanındaki kıza baktım bana gülerek bakıyordu

"Ya ben seni çok sevdim arkadaş olalım mı?"

"NE!" biraz fazla bağırmış olacağım ki Giray ve yanındaki çocuklar bana döndü onları umursamadan deli kıza baktım.

'sende delisinl'

Bunu söyleyen iç sesim evet haklı.

"Bak canım benle arkadaş olmak istemezsin ben pek tekin biri değilimdir. Yani başının belaya girmesini istemezsen uzak dur" dedim

"Belki ben bela seviyorumdur bilemezsin"

'Bu kız tam senin arkadaşın olmak için yaratılmış ol gitsin'

İç sesime kulak vermeden konuşmaya başladım

"Bak kızım deliyim ben manyak birisiyim benimle gezmek, konuşmak senin için iyi olmaz" dedim kızda bana gülerek baktı

"Ben manyak seviyorum gülüm" deyip yanağımdan makas aldı

"Yok artık" evet başka diyecek bir şey yok

'Ol işte seni tanımıyor bile çıkarcı biri gibi durmuyor'

Bu sefer iç sesimi dinleyip kafamı salladım

"Peki adın ne manyak kız" dedim bu seferde mutluluktan boynuna atlamıştı. Bu kızın kesin boynumla alıp veremediği bir şey var

"Güzelim boğuluyorum yanlız" dedim boğuk sesimle

"Ay özür dilerim ben çok mutlu oldum. Ben Verda korkmaz " tuhaf bir ismi vardı ama güzeldi

"Miray bende" dedim ama soy ismimi söylemedim konuyu dağıtmam lazımdı

"Kantine iniyorum bir şey istiyor musun?" Dedi

"Evet bana gelirken çay alsana" dedim bir Karadenizli olarak çay severdim

"Tamam geliyorum hemen" dedi ve yanımdan ayrıldı.

Tam çıkıyordu ama geri döndü

"Bu arada soy ismin ne?" Diye sordu lanet sorudan kaçamamıştım.

'öğrenecek zaten ne zorluyon' dedi iç sesim

yine haklıydı

"Soylu" dedim hafifi bağırarak bana şaşkın bir şekilde bakıyordu onun bu haline güldüm. Ama onun dışında diğerleri de bana bakıyordu umursamadım ve sıraya kendimi gömdüm.

Sadece gözlerimi yumacaktım.

.

.

.

Birinin kolumu dürtmesiyle uyandım. En son gözlerimi yummuştum ben ya..

Hiç istifimi bozmadan başımdaki şahısın elini ittim

"Git başımdan" dedim uyku mahmuru sesimle

"Kalksana kızım yerimde oturuyorsun" dedi yabancı bir ses kafamı kaldırıp baktım. Sarışın bir erkekti. Bir de arkasına baktım... Giray ve yandakçıları bakıyordu.

"Burası benim yerim uza" dedim sert sesimle

"Bana bak kızım kalk şuradan kötü şeyler olacak" dedi ama ben kolumu tutan eline bakıyordum gereksiz temaslar beni rahatsız ederdi.

"Kolunu çek yoksa senin için kötü şeyler olur" dedim uyarmıştım ben

"Yok ya çekmezsem nolur" dedi gülerek bende güldüm günah benden gitmişti.

"Bu olur" dedim ve kolunu ters çevirdim kemik kırılma sesi gelmişti. O ise acısını tutmaya çalışarak dişini sıkıyordu... terlemişti.

Arkadan bir 'ooo'lama sesi geldi. O tarafa baktığımda Giray gülerek yanındaki çocuğun koluna vurdu ve

"Miray-1 koray-0" dedi gülerek ben ise göz devirdim. O sırada içeri Verda girdi. Ve şaşkın bir şekilde yanıma geldi. Sonra bir anda gülmeye başladı

"Oha" dedi ve gülmeye devam etti sınıfta sadece yedi kişiydik Koray'ın yanına gittim yardım etmek için yardım edeceğimi anlayınca kaldırmam için elini uzattı ben ise eline baktım

"Yardım edecek misin?"

"Kusura bakma ama gereksiz temaslara giremiyorum.... Verda yardım etsene" dedim arkamı dönerek bana şaşkınca bakıyorlardı. İlk kendine gelen Verda olmuştu ve Koray'a yardım etmişti. Geri Koray'a döndüm.

"Mehmet piç-yani Mehmet Soylu'nun yanına git seni tedavi ettirir" dedim o ise başını sallayıp gitti.

Arkamı döndüğümde Giray dibimde bitmişti.

"Merhaba ben Giray yani yakışıklı Giray" dedi ben ise bu dediğine gülmüştüm ama sanırım bozulmuştu

"Komik değildi"

"Ben komik demedim" dedim

"Gözler her zaman doğruyu söyler Miray" dedi gülerek ben ise yüzümü buruşturdum.

"Sana kendim hakkında bir bilgi Giray...benim gözlerim her zaman yalan söyler" dedim

"Ayh Miray...ateş 2 mübarek" dedi Giray

"O kim be" dedim anlamayarak o ise gözleriyle arka tarafı işaret etti bir çocuk sıradan atlayıp yanıma geldi ve elini uzattı

"Ben ateş Karan" dedi ben hala eline bakıyordum...bir dakika elleri bir anda çok çekici gelmişti..

'Ya bir insanın elini de çekici bulmazsın salak' dedi iç sesim Kendi kendime güldüm

"Elini çek tutmayacağım" dedim yüzüne Bakarak o ise yeni hatırlamış gibi güldü

Ve arkadan yanıma iki çocuk daha geldi biri fazla hareketliydi diğeri ise daha soğuk. Hareketli olan yanıma geldi ona tuhaf bişi görmüşüm gibi baktığıma emindim.

"Merhaba ben yağız" dedi ben hala mal gibi yüzüne bakıyordum

"Ne oldu niye öyle bakıyorsun" dedi

"Ne biliyim deli danalar gibisin yerinde duramıyorsun" dedim herkes bu dediğine gülerken yağız dudak bükmüştü onun bu haline göz devirdim. Son biri kalmıştı ama yanıma gelmeden adını söyledi

"Emre" dedi bende kafa salladım.

'İyisin ha okulun ilk günü arkadaş edindin' dedi iç sesim arkadaş mı

Saçmalama istersen arkadaş edinmedim sadece

Değişiklerle Tanıştım