Sürükleniyordum. Güçlerine el konulmuş iki tane asker tarafindan sürükleniyordum. Peki ben ne yapmıştım. Hiçbir şey! Sadece diğer normaller gibi özel gücüm olmadığı için burada sürükleniyordum. Sürükleniyorduk. Evet sadece ben değil. Size biraz kendimden bahsedeyim. Ben CATHERİNE BLACK

21 yaşındayım. Ve sırf salak saçma güçlerim yok diye saraya cariye olarak satılıyorum. Saçmalık! Ben tanımadığım....hatta tanıdığım birine bile sarılmayı reddediyorum.

Burada işler böyle yürürdü. Kralımız ve kraliçemiz vardı. Ve bir tane de şımarık bir PRENS! Kralımız gençken saraya cariye olmak için getirilen köleye aşık oluyor ve onu kraliçe yapıyor. Oğulları oluyor. Ve kral da sırf kendi evliliği mutlu ve huzurlu bir evlilik diye oğlunu da bir köle ile evlendirmeyi düşünüyor. Oğlu bu işi tabiki tahta geçmek için kabul etmişti.

Beni sevmezlerdi eminim. Çünkü ne güzel bir yüzüm ne de güzel bakan gözlerim var. Prens bir köleyi seçecek ve onunla evlenecek. Diğer köleler ise saraydaki güvenlikten sorumlu kişilerin cariyesi olacak ve onları memnun edecek. Ben tabi ki onlara satılmaktan ise ölmeyi tercih ediyordum. Ölmek için herşeyi yapardım.

Aniden kolumdan tutularak ayağa kaldırıldım. Asker beni bir odaya itti.

"Duş al oraya senin için bırakılan elbiseleri giy saçını başını topla, unutma kralın ve prensin huzuruna çıkacaksın" dedi ve gitti. Ben burada protesto yapar gibi kirli çuvalla durursam beni kendileri gelip giydirirlerdi. Ve bir asker tarafından giydirilme fikri beni sinir ediyordu.

İyi bir şekilde duş alıp üstümü giydim ve saçımı oraya bırakılan toka ile gevşek bir şekilde topladım. Tam zamanında kapıya vuruldu. 'gir' diyerek izin verdim. Asker kolumdan tuttu. Ve beni yine yürüttü -itikledi- umursamadan önden gitmeye başladım. Yan yana dizilen benim gibi kızları gördüm. Ve beni ortaya döktü asker. 1 dakika sonra bir askerin bağırması ile yerimden sıçradım.

"Dikkat kral ve Prens hazretleri" dedi bütün kızlar başını eğdi. Bende onlara ayak uydurarak eğdim. Prens tek tek bütün kızların yüzünü ve davranışını izliyordu. Ve suratını buruşturuyordu. Sıra bana geldiğinde bende aynı davranışları göreceğimi bekledim ama benim yüzüme bile bakma zahmetine girmeden es geçmeye hazırlandı. Tabi ki küçük görülmek sinirimi bozdu ve tam yanımdan geçecekken ayağımla ona çelme taktım. Ve tökezledi. Askerler kolumdan tutup beni geri çekti ama ben prense güldüm. Hem de yüzüne karşı bu onu daha sinirlendirdi. Ve önümde tekrar durdu. Az önce kafam eğik olduğu için kudretini far edememiştim ama şu an gerçekten karşımda kalıplı ve uzun bir prens görüyordum. Sert bakışlıydı. Ve bakışları bile korkutuyordu.

Ben satılmaktan ise ölmeyi tercih etmiştim değil mi? Fikrimi değiştiriyorum ölmek gerçekten kötü bir fikir. Ben daha 21 yaşındayım bee!

Prens birden boğazıma yapıştı. Kral ise tepkisizce bizi izlemeyi bırakıp oğlunun kolunu tuttu ve benden uzaklaştırdı.

"Alex oğlum sakin ol sen madem evlenmek için eş seçmedin ben sana seçeceğim. Ve ben bu kızı istiyorum" dedi beni göstererek.

"NE" dedim yüksek ve dehşet dolu sesimle. Kızlar bana kıskançlıkla ve şaşkınlıkla bakıyordu prens bile bana tuhaf bir bakış attı.

Hayır ama yaa... vazgeçtim ben ölmeyi tercih ediyorum hâlâ