(Göksel)

Okul servisi kaza yapmış Yüşra'yı babası bırakmış bende okul yolunu bilmiyordum. Sargım yeni çıkmıştı...

12/A🧠❌

Siz: Bizim eve yakın biri var mı

Çağrı: Sizin ev nere ki

Siz: Atatürk Bulvarı

İhsak: Aşağıdaki mi aşağıdaki bizim eve yakın

Çağrı: Benim evim üstte

Arya: Ben okulun kenarındayım zaten

Siz: Üstte bizim ev Limon Sokağı

Çağrı: Bizim yan sokak

Siz: Beni götürebilir misin

Çağrı: Evet de n'için

Siz: Serivisim arızalı

Çağrı: Tamam

(Çağrının Gözünden)

Kıştı ama benim evimden soba bile yoktu kısa kollu okul formamı giydim hırkamı aldım ve Limon Sokağı'na doğru yürümeye koyuldum...

Ülkü sokağın çıkışında bekliyordu

Yokuş aşağı yürüyorduk...

(Göksel)

Okulun kapısında Kıvanç vardı Çağrı onunla sohbet ederken ben aralarından sıvıştım sınıfa geldim.

-Göksel kusura bakma babam geç kalıyoruz dedi seni alamadık bak sana salatalık getirdim.

-Sıkıntı değil tuz var mı? Dedim tüm samimiyetimle

-Bende yok ki tuzsuz yiceksin Göksel. Dedi gülerek

Çağrılar daha yeni gelmişti...

Dersteydik bir şey oldu alarmlar çaldı avizeler sallandı herkes ağladı çığrındı telefonunuza alarm geldi 9.4lük bir deprem annemi düşündüm umarım iyidir hoca çök kapan tutun diyordu herkese en son bayıldı matematik hocamız Buse. Herkesi çıkartıyorlar tam bizi çıkaracaklar yer çöktü gözümü kapattım açmadım kimse varmış diye çığlık attım duyan yok sonunda bir çökme çatı yıkıldı kapana kısılmıştım hastane inşallah sağlamdır yanımda büyük ihtimal kimse yoktu...

Uyandığımda birinin çığlıkları geldi.

-Kimse var mı? Diye bağırdım

-Evet sen kimsin? Diye bağırdı tanıdık ses

-Ben Göksel Ülkü.

-Göksel sen misin?

-Göksel dedim ya Bi saniye sen Çağrı'sın

-Evet.

-Yanında biri var mı?

-Yok.

-Tamam orası kantine yakın olmalı.

- Bura kantin zaten sen nerdesin Göksel.

-Kapıyı kullanabilirsem yanına geliyorum çünkü çok açım.

-Dikkatli ol!

Bu odanın kapısını kullanabildim kantinin kapısını açtığım an yıkıldı.

-Göksel! İyi misin Göksel.

-İyiyim şurdan geçeceğim.

Geçtim ve kantinin yiyecek kapısı kilitli.

-Ne yapacağız bilmiyorum. Dedi

-Ama ben biliyorum.

Cama yumruk attım. Elim kanıyordu.

-Salak mısın sen? Elini kanattın.

-Salak değilim şurda ilk yardım çantası var getirir misin?

-Peki. Dedi.

Elimi sardık.

-Acı hissetmiyorum.

- Senin gibi toz pembe bi' kız nasıl acı hissetmiyor söylesene.

- Babamı hastaneye götürüken bende ordaydım araba çarptı ambulansa ağır yaralıyken bile başkasını düşündüm ben ve şuan annemi düşünüyorum.

- Ha bu arada anneni falan aramayı deneme çekmiyo benim. Dedim

- Bende internet çekiyor ve zaten onu asla aramam arayamam.

- Başınız sağ olsun.

- Ne alaka.

- Arayamam dedin ya öldü zannetim.

- Kim bilir öldü mü.

- Arasana o zaman

- Beni terk edenleri asla aramam, sen bir kitabı ikinci kez okurmusun?

- Hayır.

- Çünkü bir kitabı 2. kez okursan sonu değişmez.

- Doğru. İnternetini paylaşır mısın?

- Tamam.

Eliyle "Çağrı's phone'a" tıkladı.

- Yaz "SxFAY12s".

- Bir şey değil

- Saol.