"Bir İddia Meselesi"

²⁶

Deniz'den...

Seda'yı Asena'ya bırakıp okulun kafeteryasına doğru yürümeye başladım. Soğuk bir kahve içsem çok iyi olurdu. Zaten Emre ayağımın kötü olmadığını anladı. Bir de "Zekice plan güzelim ama gerek yoktu." diyor.

Yahu benim ayağım cidden taşa takıldı. Yani tamam evet çok acıyor kısmı yalandı. Hatta hiç acımıyor artık.

Aslında bu benim için artık klasik oldu. Nerede yakışıklı varsa ona çarpıyordum. Hayır bu sefer bilerek değil! Yeni çocuğa çarptım...

"Kusura bakma, dalmışım." dedim.

"Sorun değil ya, ne olacak."

Hani şey olur ya; sevgilin olur sonra herkes sana yazar ya şu an bu durumdayım. Tabi Emre hiçbir şeyim... Orası ayrı...

Çocuk gözlerini bana dikti ben de ona. Durdum, durdum. Gözlerim çocuğun bileğine kaydı ardından yeniden yüzüne.

''Galiba bunun için beni öldüreceksin.'' dedim.

Bana bakıp gülümsedi.

''Ya Hisar'ım ya.''

Hisar'ın boynuna atladım. Garip bir tabir oldu. Kısacası sarıldım. Hisar ise sarılmama karşılık verdi.

''İki Londra yaptık diye yüzümüzü unuttun.''

''Oğlum taş gibi olmuşsun.''

''Bu eskiden çirkindin mi demek oluyor?''

Hisar'dan ayrılıp göz devirdim. Hisar çocukluk arkadaşım. Umut gibi...

Asıl bomba geliyor Engin ile kardeş...

''Yüz yüze gelmişsiniz.''

Engin'in sesi ile ona baktım.

''Kardeşim hâlâ kavga ayırıyor musun?''

''Hayır kardeşim. Seni dayak yemekten kurtarıyorum.''

''Hala mı küssünüz?'' dedim.

Hisar beni başı ile onayladı. Ortaokul bittiği zaman ikisi kavga edip küsmüştü. Sonra Hisar ve Dilem okul için Londra'ya gittiler. Dilem ise kardeşleri.

''O zaman Dilem aşkım da geldi değil mi?''

Hisar başı ile beni onayladı.

''Kardeşim biraz konuşalım mı?'' dedi Engin. Hisar yanağımdan makas alıp gitti. Ah gerçekten iğrenç bir hayat. Engin'i sevmiyorum ya.

Kendi kendime konuşurken bir ses duydum. Of of yıldım.

"Yeşilim."

Bu çocuk anlamıyor.

"Yeşilim yok dedim ya!"

"Neyse Deniz yarın maç var!"

Fenerbahçe ve Galatasaray derbisinden bahsediyordu.

"Evet var."

"Ben diyorum ki biz alırız."

"Sizi o sahaya gömeceğiz." dedim.

"Var mısın iddiasına?"

"Varım lan! Neyine aslancık?"

"Kaybeden karşı takımın formasını giyecek kanaryacık."

"O zaman hazırlan Alex seni şenlendirecek."

"Muslera da seni. Hoş sen her türlü iyisin." dedi ve göz kırpıp gitti.

Puşt! Arkasından sövmek için hamle yapmıştım ki birinin sesini duydum.

"Deniz."

Allah'ım affet Emre'ye 'biri' dedim ya.

"Efendim."

"Ne konuşuyorsunuz?" dedi Emre. Yok valla bu çocuk beni kıskanıyor.

"Yarın derbi var ya onu."

"Yani Galatasaray'ın nasıl alacağını mı?"

Ah evet hoşlandığım çocuk Galatasaraylı.

"Hayır sizi sahaya nasıl göreceğimizi." dedim. Emre tek kaşını kaldırıp bana baktı.

"Sonuçta iki takım da kardeş." dedim hemen.

Emre bana bakıp gülümsedi.

"Biz de maç izleriz yahu!"

Emre gözleri ile beni onayladı. Pek bir şey demedi ve sustu. O susunca doğal olarak ben de sustum. Okulun çıkışına doğru yürüdük.

Bu çocuk kesin beni kıskanıyor...

***

Toprak gene Asena'ya ilan-ı aşk etmiş. Asena da onu sevmiyorum diye ağlıyor ama Toprak sevgilim yok diye ısrar ediyor. O ise ama ben Umut'tan hoşlanıyorum diyor. Ee biz zaten onun Umut'tan hoşlandığını biliyorduk. Yani bir itiraf bu kadar geç gelemez.

Zaten geçenlerde bir kiracı evden ayrıldı. Ama sorun değildi. Çünkü zaten siteydi. Ve Varis sitesinde beş apartman vardı. Her apartmanda 24 daire var. Toplam 120 ev...

Neyse biri A bloktan B bloğa geçti. Ve bir ev boş. Allah'tan B blog da benim. Yine kendi kendime ekonomi hesabı yaparken kapı çaldı. Tabii ki de kalkıp bakmadım. Asena isyan ederek kapıyı açmaya gitti. Seda ise elinde telefon ile sabahtan beri Yunus ile konuşuyor.

Kapının kapanma sesi ile arkamı döndüm.

''Dilem!'' dedim heyecan ile.

Uzandığım koltuktan hızla kalkıp Dilem'e sıkıca sarıldım.

''Çok özledim kızım.''

''Abim beni zar zor tanıdı diyince bir tık korktum.''

Dilem'den ayrılıp ona baktım.

''Çok yakışıklı olmuş be ondan oldu.'' dedim.

''Evet öyle oldu.''

''Geç otur.'' diyip koltuğu gösterdim.

İkimiz oturunca kızlar gözlerini bize dikti.

"Engin'in kardeşi..." dedim ve şaşkınca bana baktılar.