'Komşuculuk'

³⁷

Seda'dan...

Masaya son kez bakıp eksikleri kontrol ettim. Bugün Yunus beni lise arkadaşı ile tanıştıracak ve bu çok heyecanlı.

''Lan sen bunca şeyi ne ara yaptın?''

Umut'un sorusu ile ona baktım.

''Mantı ve içli köfteyi önceden yapıp buzluğa atmıştık. Sarma ve kuru dolmalar bugün.''

Deniz'in sözleri ile Umut onu onaylar biçimde bakış atıp masaya oturdu.

''Misafir gelmeden olmaz.'' dedim ama beni pek dinlemedi.

''Seda abartma oturdu sadece.''

Asena'ya göz devirdim.

''Demek Hakan ve Buket ile tanışacaksın.''

Gözlerimi kısıp Deniz'e baktım.

''Bugün tanıştık ikisi ile parkta, akşam üstü de Emre'ye gidince gördüm.''

''Parkta ne yaptın?''

''Ya işte kafa dağıtmak için gittim. Sonra Uraz geldi ve bana bisiklet sürmeyi öğretmek istedi ki bence bu çok güzel ve ince bir davranış. Neyse sonra bana bir çocuk bisiklet ile çarptı. İşte çarpan çocuğun arkadaşı Buket ve Hakan'dı.''

''Uraz ha. Yemeğe davet ettim, umarım Emre sorun etmez.''

''Etmez, edemez de.''

Neden? Ay ne oluyor?

''Edemez derken?'' dedi Asena içimi okuyarak.

''Emre'den ayrıldım. Alya onun ilk aşkıymış falan filan.''

''Ne?''

Üçümüz de aynı anda demiştik ve hâlâ şok içindeydik. Kapının sesi ile kendimize geldik.

''Uraz bunu kesinlikle bilmeyecek.'' dedi Deniz ve kapıyı açmak için ayağa kalktı.

''Deniz neden çok sakin?'' dedi Asena.

''Bence öyle duruyor.''

Deniz kapıyı açar açmaz Uraz'ın sesi duyuldu.

''Nasılsın Yeşilim?''

''Yeşilim yok dedik ya.''

''Artık bekar bir kızsın sen.''

Uraz'ın bu lafı bizi güldürmüştü. Hâlâ Deniz diyor ya.

''Ya bu çocuk beni deli edecek.'' dedi Deniz.

''Sende beni deli ediyorsun kızım. Güzelliğin falan...''

Uraz bir anda Deniz'e sarıldı. Deniz dahil hepimiz şok olmuştuk.

''Ne yapıyorsun?'' dedi Deniz ve Uraz'ı itti.

''Dizin nasıl oldu güzelim?''

''Ya daha iyiyim.''

Uraz, Deniz'in yanındaki sandalyeyi çekip oturmasını sağladı.

''Otur bakalım.''

''Ne bu incelik?''

''Seni görünce böyle oluyorum.''

Uraz yüzünü Deniz'in yüzüne yaklaştırmıştı ki kapı sesi ile geri çekildi.

''Hay kapına sıçayım.''

Kapıya doğru yürümeye başladım, bu sırada kapı yine çaldı. Kulağıma hâlâ Uraz'ın Deniz'e ettiği iltifatlar geliyordu. Yunus da keşke Uraz gibi olsa. Yani az ucundan romantik.

Derin bir nefes alıp kapıyı açtım. Yunus elindeki çiçeklerle bana bakıyordu.

''Nasılsın güzelim?'' dedi.

''İyiyim sen ve hoş geldin.''

Yunus bir anda beni kendine çekip sıkıca sarıldı. Bunu beklemiyordum, şimdi yani.

''İyi misin Yunus?''

Başı ile beni onayladı ve içeri girdi. Hemen ardından arkadaşları içeri girdi.

''İçeri geçelim de tanışın.'' dedi Yunus, başım ile onu onayladım.

Hep beraber mutfağa doğru yürüdük, masayı oraya kurmuştum. İçeri girmemiz ile tüm gözler bizi buldu.

''Ooo kimler gelmiş?'' dedi Umut.

''Ooo şerefsiz kankam.'' diye karşılık verdi Yunus.

''Toprak daha size geliyor mu?''

''Senden korkuyor.''

''Ne yaptın Umut?''

Asena'nın sözleri ile Umut korkudan sıçradı. Bu çocuk çok hanımcı.

''Dövmüş, tehdit etmiş.'' dedi Deniz.

Umut ayağa kalktı.

''Çiçeğim.'' '

'Umut kaç.''

Asena'nın sözleri biter bitmez Umut yerinden fırladı.

''Çocuk gibiler.'' dedi Hakan.

''Ee tanışın hadi. Seda benim kız arkadaşım, Hakan ise yakın arkadaşım ve Buket ise yengemiz.'' dedi Yunus.

Kendi aramızda el sıkıştık.

''Açım ya yemek mi yesek?'' dedi Deniz.

''Yeşilim doğru söylüyor! Oturun be!'' dedi Uraz.

''Yeşilim yok!''

''Yeşilim var çünkü artık bekarsın!'' dedi ve ayağa kalkıp zıpladı.

''Seda da benim sevgilim.'' dedi ve Yunus da zıplamaya başladı.

''Buket de benim.'' dedi ve Hakan da zıpladı.

Üçü zıplıyor ve dans ediyordu. Şaka gibi...

Deniz'den...

Ayna karşısında saçlarımı yapacakken Uraz gelip maşamı elimden alıp ben yapacağım diye ağlayınca -aslında ağlamadı- yapması için maşayı eline verdim.

''Lan çok güzelsin.''

Ellerini saçlarımda gezdirdi. Elindeki maşayı masaya bıraktı. Omuzlarımdan tutup başını başıma yasladı.

''Aslında çok yakışıyoruz.''

''Tabi tabi canım. Hadi devam et saçıma.'' dedim.

Uraz maşayı yeniden eline alıp devam etti.

''Neden ayrıldın?''

''Çünkü beni sevmiyor. Güzelim diye benimleydi.''

Uraz saçımı yapmaya devam ederken aynada bana bakıyordu.

''Ona aşık değilsin ama kırgınsın neden?''

''Bilmiyorum.'' dedim.

Nedense gözlerim dolmuştu. Sanırım bu durum canımı yakıyordu. Yeniden maşayı masaya bıraktı. Oturduğum dönen sandalyeyi kendine doğru döndürdü. Dizlerinin üzerine çöküp göz hizama geldi.

Ellerini saçlarımın arasına attı.

''Sevilmek böyle bir şey değil. Bana nasıl diye sorma ama seni nasıl sevdiğimi anlatıp kalbini iyi hissettirebilirim.''

Dolan gözlerimdeki yaşlar kirpiklerimin ucunda kalmıştı. Uraz yanağıma dokundu.

''Seninle bir iddiaya girmiştik ve ben kazandım. Hâlâ formayı giymedin. Giymeni istemiyorum, sadece onun yerine bana sıkıca sarıl. Kaybettin ve bunu yapmak zorundasın.''

Uraz benden biraz uzaklaştı ama hâlâ dizlerinin üzerindeydi. Oturduğum yerden kaydım ve dizlerimin üzerine düştüm.

''Peki.'' dedim.

Uraz birden bana sıkıca sarıldı. Sarılmasına karşılık verip başımı göğsüne gömdüm. Uraz daha sıkı sarıldı. Sanırım ağlıyordum. Uraz saçlarımı okşadı.

''Ağlama Deniz'im, ben seni herkesten çok severim.''

Uraz'a daha sıkı sarıldım. Çok içten sarılmıştı.

''Yalvarıyorum ağlama kalbim ağrıyor.''

Uraz'dan uzaklaştım ve yüzüne baktım.

''Özür dilerim. Bilmiyorum Uraz, neden sen değilsin bilmiyorum.''

''Sorun değil güzelim, yeter ki mutlu ol.''

Kendine çekip yeniden sarıldı. Ve ben yine karşılık verdim.

''Seni ilk kez üniversitede görmedim. Seni ilk Engin'in evinde gördüm. Engin yine seni sinir ediyordu. Biz hemen onların evinin yanında oturuyoruz. Seni öyle gördüm. Öyle güzeldin ki anında aşık olmuş olabilirim. Sonra hemen seni Engin'e sordum. O da anlattı. Neyse uzun süre seni dinledi. Bıkmıştı bir ara. Sonra da sana öyle kötü davranınca aramız açıldı. Olsun, seni seviyorum.''

Bir şey demedim öylece kala kaldım.

''Sevmek zorunda değilsin ama sana asılmama izin ver.'' dedi.

Bu beni güldürmüştü. Komikti... Uraz'dan uzaklaşıp ona baktım.

''Şaka mısın?''

''Güldün ama.''

''Of...''

Gözyaşlarımı sildi. Yanağımda öptü.

''Fırsat varken öpmek istedim.'' dedi.

Omzuna vurdum.

''Fırsatçı pislik.''

''Seni...'' dedi ve parmaklarını dudağımda gezdirdi.

''Buradan da öperdim de neyse.''

Gözlerimi devirdim.

''Hemen de şımar...''

''Öpeyim mi?''

Başımı hayır anlamında salladım. Uraz dudaklarını büzüp bana baktı.

''Bir kerecik öpeyim mi?''

''Bu sahne tanıdık geldi.''

''O zaman öpeyim.''

Yüzüme doğru yaklaştı.

''Hayır.'' dedi.

Uraz'ın yeniden yüzü düştü. Pekala...

''Yanağından öpebilirim istersen.''

Uraz'ın gözleri kocaman açılmıştı. Parlıyordu... Güzel bakıyordu...

''Lütfen hemen öp.''

Uraz yanağını bana doğru döndü. Ona doğru döndüm. Yaklaştım... Yanağından öpmek için dudağımı yaklaştırmıştım ki...

Hayır ama hayır! Allah'ın cezası!

Uraz'ın yüzünü çevirmesi ile dudaklarımda dudaklarını hissettim.

Çok mu sıcaktı? Yüzüm dahil bütün vücudumu ateş basmıştı ve galiba kalbim yerinden çıkacaktı. Uraz benden ayrıldı.

''Allah cezanı vermesin.'' dedim.

''Deniz galiba ben iyi değilim.''

Uraz hızlı hızlı nefes alıp verdi. Gözleri kayar gibi oldu.

''İyi misin?'' dedim.

''Galiba tansiyonum düştü.''

Cidden iyi değildi, sanki her an bayılacak gibiydi.

''Uraz saçmalama.'' dedim.

''Valla kızım iyi değilim. Ölüyorum.''

''Ya neden yüzünü çevirdin?''

''Bir anda oldu, özür dilerim.''

Yine yüzü düştü. Of ben bu çocuğu kırmadan nasıl konuşacağım. Bir şey demek için dudaklarımı aralamıştım ki kapı aniden açıldı.

''Baskın basanındır.''

Umut'un sesi ile ona baktık. Uraz bir şey demeden ayağa kalkıp gitti. Gözlerimi devirdim. Umut gelip yanıma oturdu.

''Ne oldu?''

''Gerçekten beni seviyor bunu biliyorum ya da görüyorum. Bilmiyorum Umut. Ne yapmam gerektiğini bilmiyorum.''

''Hayat bazen böyle, karmaşık. Sırf üzülmeyelim diye ondan bundan vazgeçemeyiz. Bak bana ne olursa olsun Asena'ya açıldım. Onu kaybetme ihmali bile varken.''

Herkes neden bu kadar çok Uraz ile olmamı istiyordu? Neden? İşte bu sorunun cevabı yoktu. Engin bile istiyordu.

''Ben uyusam iyi olacak.''

Umut başı ile beni onayladı ve yanımdan gitti. Ayağa kalkıp maşanın fişini çektim. Biraz uyumak belki iyi gelirdi. Yatağıma girince telefonu elime aldım. Ekranı açar açmaz mesaj düştü.

*Şerefsiz İnsan Şerefsizdir kişisinden bir yeni bildirim*

Mesaja girip Uraz'ın ismini değiştim.

*Şerefsiz İnsan Şerefsizdir , Kurtarıcı olarak değiştirildi*

Kurtarıcı: Özür dilerim Deniz.

Kurtarıcı: Sana olan sevgimi bir türlü bastıramıyorum.

Kurtarıcı: Ne yapmam gerekiyor bilmiyorum.

Kurtarıcı: Kendimi zorla sevdiremem ki.

Kurtarıcı: Galiba biraz senden uzak kalmalıyım.

Kurtarıcı: Kısa süre senden uzak kalmak zorundayım Yeşilim.

Kurtarıcı: Sadece merak ediyorum senden uzak kalırsam ne olur?

Kurtarıcı: Ya da ne bileyim ben uzak kalırsam sen ne hissedersin?

Deniz: Uzak kalalım bakalım bana ne kadar aşıksın?

Kurtarıcı: Olur bakalım.

Kurtarıcı: Seni seviyorum...

Deniz: İyi geceler Kurtarıcı...

Kurtarıcı: İyi geceler Yeşilim...

Asena'dan...

Elimdeki iki kahveden birini Umut'a uzattım. Umut kahvesini elimden alıp gözlerini bana dikti. Ben de hemen yanına oturdum.

''Teşekkür ederim güzelim.''

''Rica ederim.'' dedim.

Herkes evine gitmişti. Seda ve Deniz de odasına.

''Deniz'in neyi var?''

''Uraz diyeyim sen anla.''

''Yardım edemiyorsun diye üzülme Umut.''

Umut kolunu omzuma atıp beni kendine çekti. Saçlarımdan öptü...

''Kardeşimin üzülmesini istemiyorum.''

Gözlerimi Umut'a diktim.

''Ben de ama karar onun sevgilim.''

''Asena seni çok seviyorum sevgilim. Cidden çok seviyorum her şeyi riske atacak kadar.''

Umut'un söylediği ile ona şaşkınca baktım. Bunu beklemiyordum. Derin bir nefes aldım.

''Galiba ben o kadar çok sevmiyorum.''

Gözlerim dolmuştu...

''Çok değil güzelim, güzel sev yeter.''

Gülümsedim...

''Ayrıca çok güzelsin...''

Dudaklarımda Umut'un dudaklarını hissettim. Bu his çok güzeldi.

''Has ya.''

Umut bir anda geri çekildi.

''Ne oldu sevgilim?''

''Yandım lan yandım. Gör be Asena'm seni öpmek uğruna yandım.''

Umut'un sözleri ile kahkaha attım. Evet ya çok değilse bile onu seviyorum. İyi ki vardı...

***

Kızçeler ben Seda, Deniz'in kitaplarını ben düzenliyor ve buraya ben yüklüyorum. Kitappad hesabım @araftakikelebek Islak Kurabiye isminde bir kitap yazıyorum ve kitap karakterlerimin birçoğu neredeyse Kiracına Selam Ver ile aynı. 9k okunma olmama çok az kaldı. Okusanız olur mu? Lütfen...🥺