'Mevsimler Geçerken'

⁴³

Deniz'den...

Sırtımdaki çantaya sıkıca sarıldım. Hava nedense bugün erken kararmıştı. Sanırım artık kışa girmiştik. Bu durum beni mutlu ediyordu. Ben yaz kızı değildim, kışı severdim. Havanın çok soğuk olmayıp siyaha bürünmesi ayrı bir olaydı. Hızlı adımlarla eve gidiyordum ama atığım her adımda sanki evin yolu değil başka bir yola giriyordum. Bu durum biraz ürkmeme sebep oldu. Uzun süredir ilaç içmiyordum ve bu durum benim için kötü oldu.

Kendimi kaybolmuş gibi hissediyorum. Cebimdeki telefonu elime almıştım ki bana yaklaşan adım seslerini duydum.

''Efuli..''

Duyduğum ses beni korkutmuştu. Daha çok hızlandım... Başıma bir şey gelsin istemiyordum. Telefonum açılmıyordu. Neden kapandı ki?

''Efuli...''

Bir kez daha duymuştum o sesi. Bu kez koşmaya başladım. Neye fayda ki, ben koşamam ki. Hemen nefesim kesilirdi. Ama koşmam lazımdı. Daha hızlı koştum hemen nefesim kesildi başım dönmeye başladı. Arkamı dönmek istemiştim ki ayağım yere takıldı ve düştüm. Ayağa kalkmak istemiştim ki omzumda bir el hissetim. Başımı kaldırıp bakmadım bile.

''Ben geldim Efuli...''

Hayır, hayır, hayır!

Korku ile gözlerimi açtım. Etrafıma bakındığımda odamda olduğumu gördüm. Kabus görmüştüm, çok korkunç.

Yastığımın altındaki telefonu elime alıp tek bir numarayı tuşladım. Rüyamda bile aramak istediğim kişiyi...

Kurtarıcı aranıyor...

Seda'dan...

Salonu düzenlemeye başladım. Aslında çok pis değildi ama işte düzen ya da temizlik yapmadan rahat etmiyordum.

''Deniz neden yok?''

Asena'nın sorusu ile başımı olumsuz anlamda salladım. Yani aslında bilmiyorum demek istedim.

''Ya sabah baya erken saatte çıktı gitti. Ne oldu bile diyemedim.'' dedi Buket.

Deniz işte kesin aklına bir şey geldi.

''Seda biz gidiyoruz gelecek misin?''

Başımı olumsuz anlamda salladım. Bugün evde kalasım var.

''Dersin yok mu?''

''Bir ders zaten.''

''Peki.''

Buket ceketini eline almıştı ki zil çaldı. Buket hızlı adımlar ile kapıyı açmaya gitti.

''Yeşilim yok mu?''

Duyduğum ses ile görüntüsü bir oldu. Uraz telaş ile bize bakıyordu.

''Yeşilim neredesin?''

''Sabah erkenden gitmiş.''

Sözlerim biter bitmez Uraz fırladı gitti.

''Hadi biz de çıkalım.''

Madem ev boş ben de dinleneyim. Yunus'u arardım ama neyse evde yalnız kalayım. Belki de biraz düşünmeye ihtiyacım var.

Kızlar gidince kendimi salondaki ikili koltuğa attım. Elime telefonu alıp ınstagram da gezmeye başladım. Bu sırada Kağan'ın attığı gönderiyi gördüm.

'Geç gelen hediye'

Annemler ona araba mı almış? Benim doğum günümü kutlamadılar bile. Gerçi neye şaşırıyorum ki? Bu durum alıştığım bir şey. Bizimkiler hep böyle. Kağan onlar için hep ön plandaydı. Ben buna alıştım ama en acısı buna alışmak.

Telefonu kapayıp kenara koydum. Her zaman her şeyi ailem için yaptım. Sorumlu ve akıllı biriyim. Benim aksime Kağan aklı havada biri. Ayrıca serseri de. Neden ben değil de o?

Telefonuma gelen mesaj sesli ile elime aldım. Çok güzel bir bu eksikti bu da kim?

0540***: Hissediyorum.

0540***: Kalbimde sızı var.

0540***: Neyin var Seda?

Seda: Pardon kimsin?

0540***: Kim olduğumun ne önemi var ki?

0540***: Mühim olan sensin.

0540***: Neyin var?

Seda: ?

0540***: Kalbime ağırlık çöktü.

0540***: Dedim ki Seda mutsuz.

Seda: Yunus sen misin?

0540***: Eğer Yunus olsaydım bir numaranın arkasına saklanmaz direkt yanına gelirdim.

Seda: Engin bunu yapma lütfen.

Seda: Senin yüzünden aramız bozulsun istemiyorum.

0540***: Canın neden yanıyor?

Seda: Ya ben ne diyorum sen ne diyorsun.

0540***: Sadece biraz bekle birkaç şey söylemek istiyorum.

Seda: Ben dinlemek istemiyorum.

0540***: Yunus ile aranı bozmakta istemiyorum.

0540***: Sadece bana inanmanı istiyorum.

0540***: Ben sana Yunus seni sevmiyor demiyorum ama ben de seni seviyorum.

0540***: Başkaları sevmesin ben severim.

0540***: Üzülme Seda.

Seda: Üzülmüyorum.

0540***: Kağan'ın attığı gönderiyi gördüm.

0540***: Bu yüzden yazmak istedim.

0540***: Aile sevgisi önemli belki ama aile de her şey değildir.

0540***: Yani bilmiyorum.

0540***: Ben hiç aile sevgisi görmedim.

0540***: Nasıl bir his bilmiyorum.

0540***: Sadece üzülmeni istemiyorum.

0540***: Canın yanmasın Seda.

0540***: Gel konuşalım desem gelmezsin biliyorum.

0540***: Bu yüzden Yunus'a git ve anlat.

0540***: Belki o sana iyi gelir.

0540***: Sadece seni seviyorum bunu bil.

*engellediniz*

Yazan numaraya engel atıp ayaklandım. Belki de Yunus iyi gelirdi.

Engin'i sadece ben mi seviyorum?

Yunus da iyi çocuk eyvallah ama çok soğuk....

Neyse işte ;)