Ateş hâlen sıkıca sarıldığı cesedi bırakmamıştı. O ölü beden onun için bir ceset değildi. O ölü beden onun sahip olduğu tek güzel şeydi. Fakat Ateş yine her zaman ki şeyi yapmıştı, sonunu düşünmemişti.

Oysa çok severdi sevgilisini fakat bazen sevmek yetmiyordu.

Bazen ona bebek gibi davranır bazen de onu asla düşünmez ağzına ne gelirse sayardı. Şimdi ise pişmanlığı ile yanıp kavruluyordu.

“Abi konuş artık! Ne yaptın sen?” demişti Ateş'in kardeşi Aspenya.

Ateş tek kelime bile etmeden ölü bedene daha sıkı sarıldı. ”Özür dilerim...”

“Abi sen yapmadın değil mi? Abi sen bu kızı çok seviyorsun? Öfkeme yenik düşmedim de!”

Aspenya'nın soruları yine yanıtsız kalmıştı.

“Aspenya kanka bak bu böyle olmaz. Bu cesedi yok etmeliyiz yoksa Ateş abinin başı beladan kurtulmaz.”

Aspenya'nın arkadaşı Yeşil'in sözleri ile Ateş hışımla ayağa kalktı.

”Sen ne dediğini sanıyorsun kızım? Ne yok etmesi? Ölmedi!”

“Abi saçmalama istersen!”

“Onu geri yaşatacağım!”

“Ateş abi bunu nasıl yapacaksın?”

Yeşil'in sorusu ile Ateş göz yaşlarını sildi. “Bana yardım edecek misiniz?”

Aslında bu bir soru değildi. Bu soru edası ile sorulmuş ama mecbur oldukları şeydi. Onlar Ateş'e yardım etmek zorundaydılar.

İkisi Ateş'i başı ile onaylamıştı. Ve artık oyun onlar için başlamıştı. Bir ölüyü hayata döndürmek zorundalardı. Ve bunu nasıl yapacaklarını bilmiyorlardı.

Ertesi Gün...

Ateş'ten

Parmaklarımı cam tabutun üzerinde gezdirdim. Daha bir gün önce sıkıca sarıldığım kadına şimdi yaklaşamıyorum bile. Onu şimdiden çok özlemiştim bile. Peki ya onu hayata geri getirmezsem, o zaman ne yaparım? Ölmek isterdim aslında fakat ölsem bile onunla aynı yerde yer alamayacak kadar kötü biriydim ben. Onu kırmış ve üzmüştüm, oysa onu çok seviyorum...

“Su perisi nasılsın? Korkuyor musun? Korkma güzelim seni kurtaracağım.”

Ne kadar güzeldi... Gerçekten peri gibiydi. Deniz, biricik sevgilim... Tanıştığımız günden beri bana her gün bıkmadan ben bir periyim diyordu. Deniz çocukluğundan bu yaşına kadar hep peri olduğuna inandı. Öyle çok inanmıştı ki periler için yüzlerce kitap almıştım. Ona göre o bir su perisiydi. Belki de cidden öyleydi ve ben inanmadım. Ama artık inanıyorum. Bu yüzden buradaydım.

Bana bundan aylar önce bir kitaptan bahsetti. Bazı periler dünyada yaşarmış. Başka bir diyardan dünyaya gönderirlermiş. Dünya da yer aldıkları için insan gibi görünürlermiş. Bu yüzden tıpkı insanlar gibi ölüler fakat Ölü Diyar'ın da yeniden hayat bulurlarmış. Öldükleri yaşta yeniden dirilir ve hep o yaşta kalırlarmış.

Deniz kitapta yazılan şeye inanmıştı. Ve öleceği zaman yeniden Ölü Diyarında hayat bulacağını inandı. Umarım öyle olmuştur... Umarım hayattadır...

Kapının ani sesi ile irkildim. “Abi biz hazırız!”

Ve asıl meseleye gelmiştik. Hikayenin devamı için Deniz'in yanına gitmek için. “Gelin kızlar...”

Deniz dahil olmak üzere dördümüz çember oluşturduk. Hepimizin önünde dört element vardı. Deniz'in önünde su, Aspenya'nın önünde toprak , Yeşil önünde ise bir kavanoz vardı. İçini hava dolduğunu söylemişti. Bunun saçma olduğunu söylesem bile o bunu kabul etmedi. Buna pek takılmadım çünkü benim yaptığım bile çılgınca. Ve bana gelelim... Bir ateş yaktım. O ateş beni temsil ediyordu.

”Elleriniz birleştirin kızlar ve sadece enerji yayın!”

Bir elim cam tabuta gitti , diğer elim ise Aspenya ile birleşti. Yeşil de benim gibi yapmıştı.

“Gözlerinizi kapatın ve Ölü Diyarını hayal edin. Oraya gideceğinize inanın.”

Gözlerimiz kapandı ve artık başlıyorduk...

“ÖLÜ DENİZ'E ÇAĞRI BİZİ KABUL ET! YANINA GELMEK İSTİYORUZ! ÖLÜ DENİZ'E ÇAĞRI BİZİ KABUL ET! YANINA GELMEK İSTİYORUZ! ÖLÜ DENİZ'E ÇAĞRI BİZİ KABUL ET! YANINA GELMEK İSTİYORUZ!”

Etrafın sallandığını hissetim. Bunun iki sebebi olabilirdi; ya güçlü bir deprem vardı, ya da Deniz haklıydı. Umarım ikincisidir...

Vücudumda yanma hissetim. Gittikçe yanma hissi artmıştı. Gözlerimi açtığım zaman çevremin ateş ile çevrili olduğunu gördüm. Ve yerden de oldukça yüksekteydim.

“Çağrın kabul edildi Ateş! Gözlerini kapa Ateş!”

Duyduğum ses ile gözlerimi kapadım. Bedenim ne kadar yanarsa yansın bir an bile açmadım. Taa ki bedenim sertçe yere düşüne kadar. Gözlerimi açtım... Etrafa bakmaya başladım. Burası da neresi? Kızlar nerede?

“Ölü Diyarına hoş geldin Od! Çağrın kabul edildi. Seni Ateş Lord'u ile tanıştırmam gerek!”

“Sen de kimsin?”

“Su Perisi!”