''Sıkıldım artık Ateş!''

İçeri bir hışımla girdi. Evin salonuna girer girmez çantasını ikili koltuğa attı. Kollarını birbine bağladı. Hızla çarpan sokak kapısının sesi ardından Ateş'in yüksek çıkan sesi duyuldu.

''Neyden sıkıldınız acaba Deniz Hanım?''

''Senden ve bu saçma tavırlarından.''

Deniz'in net sözleri Ateş'i daha çok sinirlendirdi.

''Biliyor musun aslında ben de sıkıldım.''

Deniz tek kaşını kaldırıp ona baktı.

''Neyden?''

''Çocuksu ve şımarık hallerinden.''

Deniz derin nefes alıp gözlerini Ateş'e dikti.

''Beni böyle sen yaptın. Şimdi geçmiş karşıma ne diyorsun?''

''Ben de hep böyleydim. Sen beni böyle kabul ettin.''

''Değişirim senin için, demiştin.''

''Değiştirememişsin.''

Ateş'in sözleri ile birlikte Deniz'in gözleri dolmuştu. Ağlamak istemiyordu, çaresiz görünmek istemiyordu. Derin bir nefes aldı ve dik durdu.

''İyi o zaman ben de o halde giderim.''

Ateş duyduğu şey ile affalmıştı. Böyle bir tepki beklemiyordu. Deniz hızla arkasını dönmüştü hızlı adımlar ile evin üst katına çıkan merdivenlerin başına gidip durdu. Ateş'in adımlarını duyması ile hızla merdivenden çıktı.

''Ben git demeden gidemezsin!''

''Giderim.''

Deniz'in merdivenin en başına gelmişti. Ateş'e doğru döndü. Ateş gözlerini dikmiş ona bakıyordu.

''Nereye gideceksin?''

''Giderim!''

Ateş son basamağı çıkıp Deniz'in olduğu yerde durdu.

''Benden başka gidecek yerin yok.''

''Bulurum bir yer.''

''Bulmana izin vermem Deniz.''

Deniz hırsla Ateş'i omuzlarından itekledi.

''Hep böyle yapıyorsun! Gitmeme izin vermiyorsun ama kalmam içinde çabalamıyorsun neden?''

Ateş ifadesiz bir şekilde Deniz'e baktı.

''Gitmek isitiyorum.''

''Gitmene izin vermiyorum.''

Deniz Ateş'in sözlerini umursamadı. Arkasını dönüp gitmek için adım atmıştı ki Ateş buna engel oldu.

''Beni terk edemezsin!''

Deniz kendini geriye doğru çekmeye çalışmıştı fakat bu pek mümkün olmadı.

''Ateş gitmek istiyorum.''

''Buna izin veremem. Beni sensiz bırakamazsın...''

''Bırak beni!''

Deniz yeniden ondan kurtulmaya çalışmıştı fakat bu pek mümkün olmadı.

''Bırakmam.''

Deniz öfke ile Ateş'i geriye doğru itmişti. Beklemediği hareket ile karşılaşan Ateş sendelemişti. Deniz'e doğru attı adım ile Deniz ondan kaçmak istemişti. Bu adım ikisi için bir son olmuştu. Ateş attığı adım ile Deniz'i korkutmuştu. Deniz'in korku ile attığı adım boşluğa gelmişti.

''Deniz!''

''Ateş.''

Beklemediği hareket ile ayağı kaymıştı. Merdivenlerde hızla yuvarlandı, başını sertçe yere çarptı. Artık mavi gözleri kapalıydı. Sarı saçları kana bulaşmıştı.

Ateş olduğu yerde kala kalmıştı. Ne olduğunu anlamaya çalışyordu. Deniz'den bir tepki bir hareket bekliyordu fakat yoktu. Kendine gelmesi ile hızla merdivenden inip Deniz'i kucağına aldı.

''Denizim, güzelim, sevgilim... Hadi aç gözlerini. Özür dilerim...''

Ağlıyordu Ateş... Canı hiç yanmadığı kadar yanıyordu. ''Gözlerini aç segilim.'' Deniz gözlerini açmamıştı. Ateş korku ile parmağını Deniz'in boynuna götürdü. Atan bir nabız aramıştı parmakları fakat bulamamıştı... Daha çok ağlamıştı. ''Biliyorum burada benim için atan bir kalp var.'' Ateş elini Deniz'in kalbine götürmüştü. Ateş kafasını Deniz'in üzerine gömdü ve ona sıkıca sarıldı.

Çünkü artık onun için atan bir kalp yoktu...

''Hani sen periydin... Hani sen su perisiydin Deniz? Hani periler ölümsüzdü?''