Kıyı'dan...

Şekerim: Kıyı konuşabilir miyiz?

Kıyı: Olur.

Şekerim: Ya biz sürekli yeniden tanışacak mıyız?

Kıyı: Yav kızım sen yazmayı kestin atar yaptın mecbur yeniden tanıştık.

Şekerim: Ha benim suçum yani?

Şekerim: Yine Parla suçlu!

Kıyı: Sabır diliyorum.

Şekerim: Sen demedin mi bana yok işte git başkası gezdirsin diye.

Kıyı: Lan sanki izin verir miydim başkası gezdirsin?

Şekerim: Öyle dedin ama.

Kıyı: Başladın gene Parla.

Kıyı: Dönüp dönüp başa sarıyoruz aq .

Şekerim: Sen var ya kabasın hödüksün!

Şekerim: Değişmezsin ki.

Kıyı: Atacam ha kendimi Trabzon yaylasından.

Şekerim: Sana gerek yok ben atarım.

Kıyı: Hadi gel at bakalım kim kimi atıyor.

Şekerim: Sen mi atacaksın?

Kıyı: Evet.

Kıyı: Hayır.

Kıyı: Yok kız ben kıyar mıyım sana?

Şekerim: Kıyamaz mısın?

Kıyı: Kıymam...

Şekerim: Ben sana kıyarım ama.

Kıyı: Hasbinallah!