Koşuyordum... Nefesim bedenimi terk etmiş gibi almayı unuttum. Koşmam lazımdı. Su'ya yetişmem lazımdı. O beni bırakmaz ki, ben onu bırakmam ki.

Lütfen Su bana bunu yapma. Beni bırakma. Söz verdin. Sarılacaktım ve sen karşılık verecektin.

Koşmaya devam ettim. Koşabildiğim kadar hızlı koştum. Yolunu bilmediğim bir şehirde yolunu bilmediğim yere.

Ses bana adres atmıştı. Konuma bu adresi girmiştim. Ama gözlerim ne haritayı görüyor ne kulağım sesi duyuyor. Hissediyorum az kaldı ona. Anneme söz verdim. Su iyi olacaktı ve ben onları tanıştıracaktım.

Annem Su'yu severdi. Annem Su'yu zaten sevmişti. Annem mutlu olacaktı, mutlu olacaktım, olacaktık...

''Varış noktasına ulaştınız.''

Duydum ses ile etrafıma baktım. Bir hastane vardı. Oraya doğru koşmaya başladım. Çok az kaldı. Birkaç dakika...

İçeri girdiğim zaman etrafı izledim. Bomboş geldi bana. Hastane koridorunda koşturdum. Bulamıyordum...

Elime telefonu aldım. Ses'i aramak istedim.

*Ses aranıyor...*

''Efendim''

''Neredesin?''

''Üçüncü 1205 nolu o da.''

Telefonu kapadım. Ses'in ağlayan sesini duymak istemedim ve koşmaya başladım. O an asansöre binmek aklıma gelmemişti. Sadece koşmuştum. Üçüncü kata gelmiştim. Her yerde 1205 nolu odayı aradım. Sağıma soluma baktım. Sola baktım...

Ses'i gördüm... Ağlıyordu... Koştum...

''Su...'' dedim.

Ses yere eğik başını kaldırıp bana baktı. Gözleri ile kapıyı işaret etti. O an fark etmemiştim ama ağlıyormuşum. Herkes bana bakıyordu. Cesaretim yoktu ama kapıyı açıp içeri girdim. Çünkü Su bana söz verdi. Sarılmama karşılık verecekti.

Beyaz bir örtü ile yüzünü örtmüşler. Korkarak başına gittim. Yüzünü açtım.

Solmuştu... Gözleri kapalıydı... Kalbi yoktu... Makine yoktu... Nefes yoktu... Su yoktu... Hiçbir şey yoktu...

Su'yu kendime çekip sıkıca ona sarıldım. Su buna karşılık vermedi.

''Söz vermiştim ölmene izin vermeyeceğim diye ama yetişemedim sevgilim. Söz verdin sarılmana karşılık vereceğim. Neden oldu böyle şimdi?''

Bir umut bekledim o gün yanıt gelir diye. Kaç saat, kaç gün, kaç ay, kaç yıl bekledim yanıt gelir diye...