Yazardan

Gece yarısı sokakların lambaları yanıp sönerek etrafa korkutucu bir görüntü veriyordu. Bu saatlerde sokakta yürümek zorunda kalan çiğdem ise fazlası ile tedirgindi bu durumdan. Ancak arabası nedensizce yolun ortasında bozulmuş o da ilk gördüğü sokağa saparak tamirci aramak istemişti. Bu yaptığının doğru olmadığını yolu yarılayınca anlayan Çiğdem geri döneceği sırada arkasında gördüğü kapşonlu adamla olduğu yerde kaldı. Adam kendisine sezdirmeden onu buraya kadar takip etmişti. 1.60 boylarında olan adam baştan aşağı siyahtı. Çiğdem korktuğunu belli etmeden yavaş adımlarla tekrar önüne döndü. Ardından seri adımlarla ilerlemeye başladı.

Aradan geçen beş dakikanın ardından adamın kendisini takip ettiğine kanaat getiren Çiğdem bu kez koşmaya başladı. Çünkü adliye buraya on beş dakikalık yoldu. Eğer biraz daha hızlı olursa oradaki güvenlikleri söyleyebilirdi.

Tam adliyenin önüne gelmişti ki soluk alıp arkasına baktı Çiğdem. Arkasında kimse yoktu. Güvenli yere gelmenin huzuru ile hemen sırtını elektrik direğine yasladı. Solukları yavaş yavaş düzeltirken bir elin ağzını kapatması bir oldu. Göz ucu ile elin sahibine baktığında kapşonlu adam olduğunu gördü. Adam kapşonunu biraz yukarıya kaldırdığında taktığı maskeyi gördü Çiğdem. Bu bir kartal maskesiydi. Sadece gözleri görünen bu adamın gözleri kan çanağı idi. Kahverengi gözlerinde bir hırs ve açlık vardı. İşte bu bir katilin gözleriydi. Gözlerindeki açlık kanı temsil eder hırs ise avını yakalayan bir çitayı. Çiğdem korku ile elinden kurtulmaya çalıştığı adamdan bakışlarını adliyenin önündeki güvenliklere çevirdi. Ancak şok edici bir görüntü ile karşılaşması uzun sürmedi. Güvenlikler yerlerinde yoktu ve bu dakikadan sonra onu kurtarabilecek kimse yoktu.

Düşüncelerinin belindeki bir sızı ile son bulması uzun sürmemişti. Acı vücuduna yayılırken ikinci acıyı ise kasıklarında hissetti Çiğdem. Ağzını kapatan el ise feryat etmesini engelliyordu. Katili önüne gelen sarı saçlarını alıp kulağının arkasına sıkıştırdı. Direğin önüne gelen katil bıçak darbelerini birer birer Çiğdeme saplarken Çiğdemin acı dolu sesi boğukça adliyenin sokaklarında yankılandı. Artık bu acıya dayanamayan Çiğdem yere yığılırken katili onu yavaşça direğin önüne yatırdı. Ardından önünde diz çökerek kulağına fısıldadı:

"Tanura Guli"

En son duyduğu bu sözler olmuştu Çiğdemin. En son gözleri yorgunlukla kapanırken şahadet getirmeyi de ihmal etmedi. Gözlerini sonsuzluğa

kapadı...