39| Umut yeniden doğar…

1 yıl 3 ay önce...

umudumu her şeyden kesmiştim, günde az hareket ediyor bana seslenen ailemin gerçek olmadığını biliyordum.

doktorum bunun en doğrusu olduğunu söylüyordu. Fakat böylelikle ızdırap çekiyordum. Annem,abim,babam. Onlar bana kırılgan davranıyorlardı.

çama onların gerçek olmadığını biliyordum.

en acısı da buydu, onların gerçek olmadıklarını bilmeme rağmen tüm gün onlara bakmak, onlarla sohbet etmek istiyordum.

yan odamdaki erkekten ses soluk yoktu. Birkaç gündür odasına doktorlar girip çıkıyordu. Bir hemşireye sorduğumda ismini ya da hastalığını söylememişti. İş bana düşmüştü ve onun ismini ve hastalığını onunla konuşarak öğrenmek zorundaydım.

gerçi, onun gerçek bir insan olup olmadığını ayırt edemiyordum...