Onu tekrar görebilmiştim.

Senelerdir onu görebilmek için aramadığım yer kalmamıştı. Benden sonra her şeyini değiştirmişti. Telefon numarasını, evini.. en sonunda belki bir gün denk geliriz diye onun yaşadığı şehre taşınmıştım. Ve şimdi aynı üniversitede denk gelmiştik.

Benden nefret ediyordu. Beni öldürmek bile istiyor olabilirdi. Ona çok zarar vermiştim, ona o kadar çok zarar vermiştim ki, kendimi affedemiyordum.

Onu görmek bana da iyi gelmemişti. Görünce hissettiklerim geçer sanmıştım, daha da artmıştı. Ona başkasını sev ama benim seni sevmeme karışma demiştim. İyi halt etmiştim. Onun başkasını sevmesine dayanamazdım, tek umudum beni sevmeyi bırakmamış olmasıydı.

Bir kaç kez karşı karşıya gelip birbirimizi tanımıyoruz rolü kesmiştik ama en sonunda o patlamıştı, zaten içinde tutamazdı o. Ardından ben patlamıştım ama konuşmama katlanamadığı ve izin vermediği için söyleyeceğim çoğu şeyi söyleyememiştim.

Üzerinden saatler geçmişti ama onu düşünmeden edemiyordum. O kadar güzeldi ki. Küçük suratı kıvırcık saçlarının arasında muazzam duruyordu. Kocaman güzel gözlerinden akan yaşlara rağmen fışkıran öfkesi çok canımı sıkmıştı. Benim yüzümden harap olmuştu. Kollarını tuttuğum anı hatırladım. O kadar zayıftı ki.

Sadece onu düşünmek istiyordum. Bir daha beni affetmezdi belki ama yinede düşündüm. Beni affettiğini, gece yarılarına kadar uzun uzun konuştuğumuzu, beni sevdiğini, sarıldığımızı, onu öptüğümü...

Sarılıp öpüşme gibi şeyleri daha önce yapmasakta bir çok gece uzun uzun konuşmuştuk. Sohbetinin sarmadığını düşünüyordu ama öyle değildi. Aksine sırf o konuştuğu için sabaha kadar dinleyip hiç uyumadan okula gittiğim olmuştu. Saçma sapan şeylerden bahsederdi, sırf konuşamayan biri olduğunu düşünmeyeyim diye tonlarca anlamsız soru sorar üzerinde tartışmak isterdi.

Bazı geceler konuşmak istemezdim, aklımda o bahsettiği kız olurdu. Belkide o kız sadece bahaneydi. Belkide onunla o sohbetleri canlı yapamadığımız için delirirdim, bilmiyorum.

O zamanlar benden şarkı önermemi isterdi, önerirdim. Teşekkür eder ve rahatsız ettiğini söyleyerek sohbetten ayrılırdı. Tüm gece sigara içer, önerdiğim şarkıları ilk dinlerken ne tepki verdiğini hayal ederdim.

Üst üste konuşmadığımız günler onu o kadar özlerdim ki, sürekli konuşmalarımızı düşünürdüm.

Ona âşıktım. Bir zaman sonra uzak kaldığımız her ana içim gitmeye başlamıştı. Her şeye karşı olan hevesim gitmişti. Tabii aşık olduğumu aylar sonra, artık o yokken farketmiştim.

En başta iki arkadaştık. O zamanlar o kızla sevgiliydim ve aramız bozuktu. İkimizin arasını düzeltmek için uğraşmıştı. Zamanla ben ilişkimizden bahsettikçe kıskanmaya başladığını farketmiştim. Tatlı tatlı tripler atar beni çıldırtırdı.

Ona arkadaş olarak aşık olduğumu söylemiştim. Çok saçmaydı, götüm yememişti herhalde. Bir şekilde geçiştirmişti, o gece ne tepki verdiğini düşünmekten kafayı yemiştim.

Bir süre sonra beni sevdiğini söylemişti. İçinde tutamamıştı.

Ne hissettiğimi bilmiyordum. Ona çekiliyordum ama bu aşk mıydı neydi o zaman bilincinde değildim.

Sevgili olmuştuk, onu anneme bile anlatmıştım saatlerce.

Sonra bir kere görüşmüştük ve son olmuştu.

Uzandığım yerde ellerimle yüzümü ovuşturdum, kendimi öldürmek istiyordum.

Her şeyi mahvetmiştim.