Hayatın kaç tane duvarı vardır bilmem ama ben o duvarlar arasına sıkışmış bir kızdım hayatın acıları benim yüzüme vurmuştu. Belkide olması gereken hayatın acımasız olmasıydı. "Kahvaltım nerde benim ulan ! " aras bu zengin çocuğu her sabah zengin lüks ayrıca aşırı güzel bir eve geliyorum. Evi temizliyorum buda kahvaltı bağımlısı Aras. İnsanları kötülemeyi sevmem ama aras kötülemeyi hakkeden insanlardan biri olabilirdi....

Hayat bu sonuçta benimde görevim 18 yaşında okumayan hemen işe başlayan hayatın bütün kötülükleri yüzüne vurulan o kız Melis. yani ben..