İLK MEKTUP

Kendimi bildiğim bileli yılın her günü burdayım nerde miyim ailemin beni bıraktığı sokaktaki kaldırımdayım .

Daha buraya bırakıldığımda 9 yaşındaydım .

Küçük bir kız çocuğunu nasıl sokağa bırakabilirlerdi yıllarca bunu düşündüm .

14. Kez buraya gelişim artık 23 yaşındayım

Onların beni bırakması ne kadar üzse de bi o kadar mutluyum çünkü artık kendi hayatım var her ne kadar kirli bir hayatım olsa da

Sokağa atıldığım ilk yıl tek başıma sokaklarda kalmıştım insanlar ne kadar sokakların korkunç ve kötü insanlarla dolu olduğunu söylese de bi o kadar iyi insanlar da vardı ve ilk başka korkup kaçmaya çalıştığım sokaklar artık yuvam olmuştu alışmıştım istesemde koparmazdım bu sokaklara çok bağlandım

Yaklaşık 7 saattir burada olduğumu fark ettim hemen ekibin yanına gittim bu gün büyük bir operasyon vardı.

Hepimizin ilk başta bu ekipte toplandığında herkesin çok korktuğunun farkındaydım çünkü bizi yetiştiren kişi her an her saniye ölebileceğimizi bize hiç bir an unutturmadan tekrarlardı

Ama artık o ölüm korkusu hiç birimizin gözlerinde yoktu çünkü yaşadığımız hayat ölümden beter.

Ünlü iş adamı Yakup Tekin’in açık arttırması vardı insanlar onu “sözde” kimsesiz çocuklar ile ilgilendiğini yaptığı açık arttırmalar dan sağladığı kazançları yurtlara bağışladığını söyler bu yüzden insanlar onun iyi kalpli bir iş adamı olduğunu düşünür ki bu sözlerin ve davranışların hepsinin yalan olduğunu bilmeden .

Yıllarca bu ekipte olduğum için hem yer hem de söz sahibiydim bizleri bir araya getiren Özal abi ve bizleri bu işlere bulaştıran yine Özal abi gibi benim de sözüm geçer ve herkes benimle konuşurken yerini bilirdi çünkü bu ekibin hem ilk üyesi hemde Özal’ın onları bulmasına yardım eden kişiydim

Hem onlar ile eğitildim hem de onların başı yani lider olarak seçildim ve bu yıllarca böyleydi .

Bütün ekip hazırlandığında planın tekrar üstünden geçmek istedim .

Ufuk benim hem en iyi sırdaşım hemde en büyük düşmanım gibiydi bana aşık olduğunu biliyordum ve bunu dile getirmekten hiç bir zaman çekinmiyordu kendisi turuncu saçlı yapılı yakışıklıydı diğer kızlara sorsak onunla sevgili olmaya can attıklarını söylerlerdi ama ben sokakalarda büyümüş ve çoğu inanın gerçek yüzünü bildiğim için onun nasıl biri olduğunun farkındaydım .

“Ufuk sen benimle birlikte içeri gireceksin isimlerimiz Yağmur ve Alp soyadımız akkolları olacak içeri rahat gireceğiz sen benim abimsin iki kardeş rolünü çevireceğiz “ daha sonra Ahmet ile iremi gördüm ikisi bu yılın sonunda bizden ayrılacaklardı çünkü birbirlerine aşıklar ve bu hayatın dışında yeni bir hayata başlayıp yuva kurmak istiyorlar Özal daha bu kararlarını duymadı bütün ekip aslında o günü bekliyoruz çünkü daha önce kimse bu ekipten ayrılmak istememişti .

“Ahmet sen ile İrem içeri eş olarak gireceksiniz isimleriniz Yağız ve Belgin Kepoğulları olacak çok saygın bir iş adamı rolünü üstleneceksin ve senin en gözden yani eşin normalde kimsenin görmesi geç adını bile ağızlarına almalarına iznin yok aslında burda dikkati sizin üstünüze çekmeye çalıştık insanlar sizinle konuşma içerisinde oldukları zaman ben ve ufuk rahatça gizli odaya gidip en değerli parçayı alacağız “

Ahmet’in bunun üstüne önemli yerlerde durması gerekiyorken İrem’e yaklaşıp “bak yine eşimsin hep eşimsin kader bizi hep bir araya getiriyor güzeller güzeli sevgilim “ dedi ve ellerini yanaklarına yerleştirip yüzünün her yerini öpmeye başladı İrem bi an bağırıp “ya Ahmet bırakırmısın beni bak yemin ediyorum bu gün koltukta uyursun “ hepimiz gülüşmeye başladık çok tatlılardı İrem her ne kadar işinde iyi olsa da bu arada bizim birinci keskin nişancımız iremdir ve işinde iyi olsa bile insanlara hem nefret hem sevgiyi gösterse de çok utangaçlar Ahmet ona ettiği en ufak iltifat onun kızarmasına sebep olabilir onlara çok imresesemde benim öyle bir aşkın içinde olmam imkansız gibi geliyo .

Dilara ile gözlerimiz kesişti ve “ Dilara biz ufukla değerli parçayı aldığımızda direkt sana ulaştıracağız ve sen hemen oradan çıkacaksın çünkü her saniye çatışma çıkabilir tamam mı “ dedim çünkü Dilara bizim rüzgarımızdı o kadar hızlı koşuyordu ki o koşarken cidden arkasında bir rüzgar esintisi bırakıyordu “ tamam o iş bende merak etmeyin peki ya Derya salağı ne işe yarayacak acaba onu da bir diyiversen çok iyi olur “ dedi derda ile onu bir sokak arasında dayak yerken buluştum onları kurtarmış ve özalın önüne getirmiştim ikisi kardeş değillerdi ama yıllardan beri yan yanalardı onları gördükçe üzülüyorum doğrusu kıskanıyorum benimde bir kardeşim veya kardeş gibi kimsem olmasını isterdim

“Derya sen bizi dışardan izleyeceksin bu sefer keskin nişancımız sensin emir verdiğim an yardır kızım tamam mı “ Derya şaşırmıştı genelde ona silah vermezdim çünkü sokaklardan ve kendinden nefret ederdi geçmişi ile ilgili bir bilgim yoktu ki zaten ekip geçmişe veya insanların kokularına bakmazdı her zaman acımasızdı ve bizimde öyle olmamızı isterdi ki hoş bizde öyleydik bu ekipte kimse kimsenin arkasında durmazdı bizler birer asker edası ile yetiştirilmiş 6 kişiydik

Derya şaşkınlığını üstünden attı ve “ emin misin kendimden vaz geçeceğimi düşünmüyor musun yoksa ekip gibi davranın beni ortadan mı kaldırmak istiyorsun “ buradaki kimse kimseye güvenmezdi bunun bilincindeydik ve bende ekip gibi cevabını verdim .

“Kendinden değil ama Dilara’dan vazgeçeceğini düşünmüyorum bu hayattan ne kadar nefret edersen et bir o kadar da dilarayı seviyorsun ve emin ol ben değil bir gün seni ekip seni bu zaafın ile vuracak kendinden vaz geçmen benim için bir şey ifade etmez benim de kendimden vazgeçmeye çalıştığım zaman umurunuzda olmadığı gibi o yüzden zaaflarını ve kendine olan nefretini bir kenara bırak ve işine odaklan “

Derya bir süre sesiz kaldı birbirimizi sevmediğimiz ortadaydı bu ekipte yalnız olan da bir tek bendim ve kimse umurumda da değil

Herkes anladığını belli ettiği zaman çıktık ve açık arttırma olan büyük alana geldik her yer çok güzel dekore edilmişti ufuk ile içeri girdik arkamızdan ise Ahmet ile İrem girdi isimlerini duyduğu saniye zaten herkes açık arttırmadan ilgisini çekti ve onlara yöneldi dikkat çekmemek için bir süre daha oralarda oyalandık ve gizli odaya doğru yol aldık bir kaç kişiyi temizledikten sonra odadaydık ve şaşırmıştım çünkü değerli parça bana çok tanıdık gelmişti iki küpe basıl tanıdık gelebilirdi

Kutuya koyduğumuz küpeleri aldık ve çıkmak için kapıya yöneldik karşımızda iki kişi belirdi bize silahlarını çevirmişlerdi bir adam ve bir kadın adam öne atıldı direkt silahlarımıza davrandık “küpeleri bize verin yoksa biz zorlukla almasını biliriz “ dedi ve üstümüze yürümeye başladı ufuk önüme atıldı ve silahı onlara doğru hedef aldı “neden size verelim önce davranan kupayı alır öğretmediler mi ? “ dedim bu ekibin öğrettiği ikinci kuraldı hızlı davranan kupayı alır .

Sinirlendiğini anlamıştım kız bu sefer sözü devraldı “bak bunu size görev verenler için kaptığınızın farkındayım ama bizim şu an onları almamız lazım siz küpeleri verin biz de istediğiniz bir şeyi size verelim “dedi ama bir sorun vardı kızı yakından yüzünü görmek içimde çok garip bir hissi uyandırdı içim ısındı ilk defa böyle bir şey ile karşı karşıyayım bize duygular yasaktı onları yakıp küllerini ise savunmamız söylenmişti ama bu hissi atamayacağımı o saniye anlamıştım .

“Kimsiniz ve neden istiyorsunuz insan kendi dışında herkese düşmandır ve şu an düşmanına tatlı dille konuştuğunun farkında mısın ? “ kız hiç düşünmeden cevap verdi “ eğer bir şey yapacak olsaydın ve sorğulamasaydın zaten elindeki ile şu an bizi parçalamıştın “ haklıydı silahım bir hedef aldı ve o hedef canlıydı ve bize öğretilen bir diğer kural hedef almışsan ve o bir canlıysa ikinci kez düşünmeden ve ısakalamadn vurmalısın düşünürsen vaz geçersin vaz geçersen o sana zarar verir ama yapamadım çok zordu nedenini anlamamıştım .

Tekrar konuştu “ istediğinizi vermeye razıyım ama o küpeler biri için çok önemli bir sokak çocuğu için “ işte şimdi istemesemde vermek zorundaydım ekibin diğer üyelerine göre ben hiç bir zaman sokaktaki kimseyi unutmadım unutamadım çünkü benimde evim sokaklarımdı ve ben ses çıkarmazken

Ufuk konuşmaya başladı “sokak köpeklerine verecek bir tane kıl bile yok bizde şimdi ya geri çekilin ya da elimdeki ile canınızı alayım “ bu söylediklerine oldukça sinirlenmiştim bizlerde o sokaklardaydık zamanında ve bu şekilde konuşması beni oldukça sinir etmişti ve hiç düşünmeden elimdeki kutuyu onlara doğru fırlattım ve “ umarım o çocuk ile karşılaşırım ve bu küpeler sayesine mutlu olduğunu görürüm “ dedim adam kutuyu aldı ardından yaklaşıp yanağımdan makas aldı .

Adam çok fazla iriydi ve yaklaşık benden iki yaş büyük gibiydi kız bana bakıp gülümsedi arkasını dönüp çıkışa ilerledi “umarım minik karşılaşırsın ve o karşılaşma bir sokakta gerçekleşir “ dedi ve o da çıktı ufuk bana sinirle bakmaya başladı ve “ ne yaptığını sanıyorsun sen bilmem farkında mısın ama şu an iş yaş ekibin elinden seni ben bile alamam anladın mı “ dedi bunun beni korkutmasını bekledim ama korkmadım onlara karşı her zaman baş kaldırdım ve bu yüzden yiyeceğim bütün dayağı fazlası ile yedim bu gözümü korkutmuyordu “sen ne dediğinin farkında mısın büyüdüğümüz sığındığımız sokakları kötüledin işte bu yüzden seni hiç sevmiyorum yediğin yemeğe yattığın yere ihanet ediyorsun “

Ve o an bir silah sesi ile ikimiz gözlerimizin içine baktık ses büyük salondan geliriyordu hızlıca kulaklığımı takıp diğerlerine ulaşmaya çalıştım “ ahmet nerdesin İrem yanında mı ? “ dediğim saniye sesi geldi “yanımda biz iyiyiz Dilara ve Derya ise dışarda biz de çıkıyoruz ve arka sokakta sizi bekliyor olacağız “ dedi ufuk zaten çıkmak için yeltenmişti engellemedim çünkü herkes kendi canına düşmüştü taki o an Derya “ lider merak etme ben seni görüyorum en ufak harekette hepsinin kellesini alıyorum “ dedi şaşırmıştım bu gün ona söylediklerim içimde pişmanlık yaratsa da “eyvallah çıkmama yardım etsen yeter gerisini hallederim ben “

Tam çıkışa yöneldiğimde o kızı gördüm beni fark etti etrafımız neredeyse sarılmış durumdaydı önüme geleni temizlemeye çalışıyordum ama nafile sayıları çok fazla “kahretsin defne çık ordan çabuk defne” diye bağıran Ufuk’un sesini bile önemsemedim kız yanıma doğru koşmaya başladı yanıma geldiği saniye “ şimdi beni takip et seni de çıkaracağız ben seni koruyorum karşıya geç “ dediğine uyup hemen uyguladım galiba 8 kişilik bir ekiptiler ve bize göre çok farklılardı birbirleri için çatışıyorlardı ilk önce kendini değil diğerlerini düşünüyorlardı bu beni oldukça şaşırtmıştı

İlk defa korunduğumu hissediyorum kendimi değerli hissediyordum

Çıkışa yöneldik ve galiba liderleri olması lazım oldukça yapılı ve çok yakışıklıydı gözleri yeşil ile ela arası gibiydi “ilk sen çık kendini kurtar biz alışkınız hallederiz dikkat et kendine minik “ dedi ilk defa öne atılmamıştım kendimi çok farklı hissediyorum direkt çıkışa yöneldim ve “ sende kendine dikkat et dev adam umarım bir gün karşılaşırız “ dedim ve direkt kapıdan çıktım ve bir şeyleri fark ettim

İçimdeki o his beni değiştirecek ve bunun farkına vardım