sabah uyandığımda direkt olarak abdestimi aldım güzelce başımı örtüp namaz kıldım. içime dolan huzurla farkında olmadan birkaç damla gözyaşı döktüm secdede. Bir inanç nasıl böyle hissettirirdi anlayamıyordum. Bu hayattaki tek şansım sanırım bir erkeği sevmiş olmamdı. Beni hiç sevmemiş bir erkeği sevmiştim. Bana kattığı en güzel şey islama olan düşkünlüğüm olmuştu çünkü günlerce Allah'a yalvarmış yakarmış onu dilemiştim en sonunda onun benim nasibim olmadığını farketmiş bu sevdadan vazgeçip kendimi Allah'a adamıştım. Lise son sınıf öğrencisiydim. namazdan kalkıp hemen hazırlandım okula geç kalmak istemiyordumm. İstanbul'da erken saatte okula gitmek çok zordu çünkü tanımadığınız sokaktaki insanlar sizi rahatsız edecek boyutta gözleri ile süzüyordu. durakta ilk gelen otobüse bindim. hemen arkadaşım alyayı aradım ineceğim durakta buluşmak sözü ile telefonu kapattık. zihnimde türlü türlü cebap bulamamış sorularımla otobüsten inip arkadaşıma sarıldım onu özlemiştim hemde bir gün dolmadan. okula yürüyüş yapmaya başladık o gündelik okul haberlerini bana verirken hiç biri ilgimi çekmiyordu çünkü ben kimseye kötü yakıştırma yapmak istemiyordum okula vardığımda sessizce sınıfa ilerledim sırama yerleşince öğretmen gelene kadar dinlenmek için başımı kalorifer peteğine yasladım