Tanıtım

Seni sevmeyi bırakamadım, seni özlemeyi, seni düşünmeyi, seni anmayı bırakamadım. İstemediğim için değil, çok istedim. Belki dünyadaki her şeyden daha çok istediğim başka hiçbir şey olmadı. Bir lanet gibi yüreğimde her geçen gün büyüyen aşkın hiç bitmedi...

Yıllar önce bir ihlamur ağacının önünde göz göze geldiğimizde aşka yakalanmıştık. O günden sonra dünya bir cennet olmuştu, ötesi yok. Beraber ağladığımız her acı an, günün sonunda kahkahalara evrilirken biz sadece sevdik. Yani, sadece ben. Her şey bu kadar güzel giderken ölüm ne zaman yolunu şaşırdı, bilmiyorum. Artık yoktun! İşin kötüsü beni aldattığın gece ölmüş olman, aslında bu güzel aşka ihanet ettiğin için evrenin sana bir cezası olduğunu düşünmek, teselli olur sanıyordum. Olmadı... Artık o eski günleri sevgiyle anmıyorum. Elimden gelse o anları siler atarım hiç yaşanmamış gibi. Aşk için değer diyenler oluyor, "En azından çok sevdin, hayatının en güzel günlerini yaşadın" diyenlere sadece gülüyorum! Hâlbuki ben sadece lanetle anıyorum. Aşka artık inanmadığım gibi bir daha asla sevmeyeceğim sözünü kendime veriyorum. Söz kalbim, bir daha aşk bizim sokağımızdan hiç geçmeyecek. Sana söz...

Kendime verdiğim sözler çok yakında geçmişin en acı hatıralarıyla yüzleştiğimde yine kapımı çalacaktı. Ama bu defa aşktan daha güçlü sebepler vardı. Üçüncü bir kişi ve kendime ettiğim yeminler...

Yakında...