Mutluluğum daim olsun istemiştim. Ama malesef çok sürmedi . Yine onu görme ümidiyle çıkmıştım yola, elimde ona vermeye hazırladığım pembe bi mektup ,içinde en değerli duygularımı barındırdığım o muhteşem mektup . Tersti bize sevgili olayları ,bende uzaktan seviceğim , masum duygumu içimde saklayacağımı ifade eden bi mektup hazırlamıştım ,tek isteğim onunda duygularını öğrenmekti . Ama işler pekte umduğum gibi gitmedi tam mahalleye girmişken onun bana baktığı gibi başkasına baktığını gördüm . O an insanlar durmuş kulağımda ki uğultu dikkatimi dağıtıyordu .O an bıraktım sevilme duygumu , o an bıraktım birine inanmayı ,o an bıraktım birine güvenmeyi. Madem sevmiyordun neden öyle bakıp beni inandırdın sevgine ?Nasıl inandırdın beni aşka nasıl? Tek bakışla oldu bunların hepsi malesef ... Orda yırtıp bıraktım duygum la birlikte buruşturulmuş mektubumu ... Elveda sevme isteğim , elveda ilk aşkım elveda umudum elveda güvenim ,elveda. Elveda küçüklüğüm .. O andan sonra büyüdüm ben o anda ....