Yeni Üyelik
6.
Bölüm

04 “Rusya”

@denizkiyisi

🪽


Merhaba umarım beğenirsiniz fazla uzatmayacağım iyi okumalar

Lütfen bol bol yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayın

Bölüm şarkısı :Kalben-Sadece


🪽


17/06/2024 Rusya Moskova-


Oflayarak havaalanından çıktım. Sanırım buraları azda olsa özlemiştim fakat çok değildi. Dağlarda yaşadığım Türkiye özlemini hiçbir şey geçemezdi.


Karşıma çıkan taksiyi görünce kimsenin kapmasını istemeyerek taksiye adımladım. Ufak valizimi bagaja koyduğunda bende arka koltuğa yerleştim. Taksiyi ödeyecek miktarda yanımda Rus rublesi(Rusya'nın para birimi) bulunuyordu.


Arkama yaslanıp annemlere gidene kadar dışarıyı izlemeye başladım.


🪽


Taksinin durması ile çantamdan parayı uzattım ve taksiden indim. Valizimi aldığımda taksi gitmişti bile. Rusya'nın başkenti Moskova,benim için büyük yaşanmışlıklarla dolu. Bu ülkeye asla kızgın değildim. Aksine ben hayallerim için onu geride bırakmıştım.


Açılan büyük demir kapı ile malikanenin bahçesine girdim. Anneannem ve dedem onları bildim bileli zengin insanlardı. Her ne kadar kızlarının farklı bir ülkenin askeri ile evlenmesine karşı çıksalarda kızlarının mutluluğu için razı olmuş her desteği bir şekilde sağlamışlardı.


Annem,babam şehit olduktan sonra üç-dört ay büyük bir şokta kalmıştı. Yemez,içmez,uyumaz veya benimle hiç konuşmazdı. Onu bu depresif halden teyzem çıkarmıştı. Ona hayatın bitmediğini ve bir kızı olduğunu hatırlatmış babamı bir şekilde geride bırakması gerektiğini anlatmıştı.


Annem şu anda film setlerinde ünlülere makyaj yapan bilinen bir kuafördü. Beni doğurduktan sonra ara verdiği mesleğine 7 yıl sonra büyük bir giriş yapmıştı.


Anneannem "Zhanna? Güzel torunum neden geleceğini söylemedin?"dedi güzel Rus aksanıyla.


"Annemin haberi vardı anneanne sana söylemeyi unutmuş olmalı"dedim Rusça. Söylediklerimi üstelememiş bana sımsıkı sarılmıştı.


İçeri girdiğimizde gördüğüm kalabalık ile şaşırmamıştım. Bu büyük evde ailecek yaşıyorduk. Kuzenlerim Tunas,Nicola,Orrel ve Rodya. Kendileri Liza teyzemin biricik oğullarıydı. Oldum olası teyzeme hep hayran olmuşumdur. Genç yaşta tüm ailesini aşkı için karşına alan teyzem kocasının onu aldatması ile dört çocuğuyla dımdızlak kalmıştı. O zamanı iyi hatırlıyordum. Ama teyzem hep kendini toparlamış bir şekilde oğulları için yaşamıştı.


10 yaşındaydım,gecenin geç saatlerdi. Ardı ardına çalıp duran zil sesi ile bende dahil herkes uyanmıştı. Kapıyı açtığımızda hiçbirimiz maskarası ağlamaktan akmış teyzemi ve kuzenlerimi beklemiyorduk. O an teyzemin ağzından tek kelime çıkmıştı. 'Beni aldatmış baba'.


Düşünceleri bırakıp Tunas'a döndüm adımı iki kez seslenmişti fakat ben düşünmekten ona odaklanamamıştım sanırım.


Tunas "Eee Üsteğmen hanım hayat nasıl?"dedi


"Aynı işte ne istiyorsun salak"dedim bıkmışlıkla.


Orrel "Zhanna bilmem farkında mısın ama iki yıla yakındır görüşmüyoruz insan bir sarılır hayırsız"dedi


Ayağa kalkıp beni kendisine çektiğinde kollarımı ona doladım. Tunas ve Orrel ikizlerdi ve teyzemin en küçük çocuklarıydı. En büyük çocuk Rodya iken sanırım ortanca çocuk Nicola oluyordu.


🪽


Çıkan kapı sesi ile salonun girişine kafamı çevirdim. Teyzem ve annem salona giriş yapmıştı.


Teyzem "Pişt fıstık ne bu hal,insan bir güler görende dünyayı kurtarıyor sanacak"dedi


"Aslında bir ülkeyi kurtarıyorum teyze..."diye mırıldandığımda elinde tuttuğu çantayı bana atmıştı.


Teyzem "Sus kız iş de iş iş de iş gına geldi. Tatile geldin deli etme beni,sana iş miş yok bir hafta"dedi


"Emredersin teyze"dedim


Dedemin öksürüğü ile bölünen bitmeyen sohbet aslında yeni başlıyordu. Elinde dergisi, gözünde okuma gözlüğü ve parmağında kendisini sembolize eden büyük altın yüzüğü.


Dedem "Ay yüzlü torunum gelmiş bırakın dinlensin bık bık bık kızın kafasını ağrıttınız"dedi


Yüzümde bir sırıtma belirdiğinde evin hizmetlisinin bana getirdiği soğuk sudan bir yudum aldım. Rusya'yı bu yüzden seviyordum. Her ne kadar Türkiye kadar olmasada evimdi,yuvamdı...


🪽


"Anjeanika Zhanna Yıldırım %96,99 ihtimal ile Erdem Yakut'un öz kızıdır"dedi


Öğrendiğim gerçeklerle tepki vermedim. Yüzümde işim gereği tek bir mimik oynamadı. Nefesimi bıkkınlıkla verdim ve ayağa kalktım.


"Anne gel eve gidelim"dedim


Annem ağlamaktan kızarmış gözlerini bana çevirdiğinde ayağa kalktı. Onun koluna girerken odadaki bana benzeyen orta yaşlı kadının,orta yaşlı adamın ve yedi adamın gözlerini umursamdım. Annemi odadan çıkardım ve onu bu savaştan kurtardım.


"Sen benim annemsin Olga Yıldırım,sen Hasan Yıldırımın karısısın sil göz yaşlarını"dedim


Türkçe kurduğum kelime ile kafasını salladı. Küvezde ölen bir bebek ve onunla karıştırılan bir şehit kızı.


Ben Zhanna ve ben babamın kızıyım her ne olursa olsun. Kanımda Türk kanı kalbimde babam şehit Hasan Yıldırım var.


🪽


Ne garip değil mi?

Tek derdim alışamayacağımı düşündüğüm timimdi halbuki.


Şimdi ise biten iznimden dolayı geride bıraktığım annem,aklımda sorular ve karşımda askeriye. Kimdim ben?


Anjeanika Zhanna mı yoksa Asena mı?


Ben yeşil gözlü Üsteğmen Asena Yıldırım askeriyelerin Rus'u dağların Yabancı'sı artık baş karekter benim birazda beni izleyin...


🪽


Bölümü beğendiniz mi?

706 Kelime:)

Yeni bölüm yakındaaa

Görüşürüzzz

Deniz suyu ile ıslatıldınızzz


🪽


Loading...
0%