Şokla karşımdaki insanlara bakarken içlerinden birisi bana gülümsedi. En büyük görünen değildi o beş adam arasından fakat yinede 24 yaşından fazladır diyebilirdim.

Benim ela gözlerimin aksine mavi gözleri vardı. Aramızdaki mesafeden dolayı mavi gözlerini ve yüzünü rahatlıkla görebiliyordum bu kumral adamın.

"Kimse bir şey açıklamayacak mı?"dedim

"Bu mu yani? Ailen seni almaya geldi. Ben kargoya verilmiş ürün müyümde ailem kargocu gibi gelip beni alıyor? Sonraki durak ne yeni bir yetimhane mi?"dedim

Bana gülümseyen herkesten önce kaşlarını çattı. Herkes beni dikkatlice izliyordu fakat o daha farklı bakıyordu.

? "Abicim olur mu öyle. Emin ol kimse seni bir daha buraya ya da bunun gibi yerlere getirmeyecek. Biz bizden alınan kardeşimizi,göz bebeğimizi almaya geldik. Bulduğumuz için çok mutluyuz ve ona bir an önce kavuşmak istiyoruz. İzin ver kavuşalım sana olur mu?"dedi

Yaaa Watty boyu senii 

Kız 1.90 var mıdır bu?

Vardır anam vardır oturuyor falan ama 2 metre bile olur bu sırık

"Bu geçerli bir sebep mi sizce? Aa kız kardeşimiz alındı bizden. Bizde karpuz seçer gibi birini mi seçelim dediniz?"dedim

?2 "Yanlış anladın. Abim öyle demedi. Yani bizim bizden çalınan,kaçırılan kardeşimiz sensin Rüya"dedi

Kafamı ağır ağır salladım. Öz ailemlerse yeni 17 yaşına girmiş biri olarak onlardan kurtulamazdım. Yeni yaşıma 10 ay vardı çünkü.

"Madem öyle DNA testi isterim"dedim

Hepsi aynı anda ayaklandığında müdüre dışındaki tek kadın yanıma geldi. Bana benziyordu. Ama öz annem olmasa bunu tahmin etmezdim. Belli ama az olan bir andırma vardı ikimizde. Mavi gözleri ve sarı saçları fiziksel olarak benzerliğimizi azaltıyordu sanki.

?3 "Annecim. Rüya? Kızım bir kere sarılabilir miyim?"dedi

Sarılmayı severdim ama bayılırım da diyemezdim. Kafamı salladım. Zaten kendisi anında bana yapışmıştı. Rahatsız etmemek için hafifçe sarıldığında kokladı beni. Evet koklamıştı. Türklerin özelliğiydi bu sanırım. Çünkü hiç bir ülkede birileri öpüşüp sarılırken aynı zamanda koklaşmıyorlardı.

Ellerini yavaşça benden çektiğinde gülümsedi. Tepki vermedim. Aksine yüzümü ondan çektim.

"Eşyalarımı toplayayım mı?"dedim

?4 "İyi olur güzel kızım. Sonuç açıklanınca bir daha buraya uğramak zorunda kalmayız. Zaten sonuç her açıdan belli ama istiyorsun madem yaptıralım"dedi

Kafamı salladığımda konuşmam gerektiği için mecburi konuştum.

"O zaman biraz bekleyin eşyalarımı toplayım geleceğim"dedim

Arkamı dönecekken en büyük görünenleri konuştu.

?5 "Yardım lazım mı?"dedi

"Yok sağ ol"dedim

Kafasını sallarken ben odama ilerledim. Kısa bir süre şoku yaşadığımda yerime çivilendim. Ayda önce telefonundan kafasını kaldırdı ve bana baktı. Ecrin'in gözleride bendeydi. Benim yatağım dışında iki yataksa bir süredir boştu. Yani onlar beni bırakıp gitmeden önceye kadar.

"Kızlar...ailem gelmiş. Ben galiba burdan gidiyorum"dedim. Konuşmamla ikisinin bana sarılması bir olmuştu zaten.

Ayda "Her nerde olursan ol bir telefon uzağındayız. Biliyorsun fazla samimi değiliz ama hayat arkadaşı olduk yıllarca hemen bırakacak değiliz"dedi

"Sağ olun kızlar"dedim

Ecrin "O zaman sen-burnunu çekti-eşyalarını toplamaya başla hatta bizde-burnunu çekti-yardım edelim"dedi

Kafamı salladığımda iki valizi yatak altından çıkardım. Biri sarı diğeri mordu ve ikiside büyük boy valizlerdi onlar dışında üç tanede çantam vardı. Sırt çantalarım. Üçümüzün okul çantalarıydı fakat onlar ölünce hepsi bana kalmıştı.

Bir valize ben ve Ayda kitaplarımı yerleştirdiğimizde Ecrin kendi çapında çok olmayan kıyafetlerimi sarı valize yerleştirmiş iki çift olan spor ayakkabı ve botlarımı da valize koymuştu. Zaten tüm kıyafetlerim bağışlardandı.

Ecrin "Son kez sarılalım mı?"dedi

Kafamı salladığım kısa bir kucaklaşmanın ardından bu vedalaşma sonlandı. Sırt çantalarında valize sığmayan birkaç kitap ve kazaklarım vardı.

Koğuştan çıktığımda kollarımda sırt çantaları ve ellerimde sürdüğüm valizler vardı. Sözde aileme ilerlediğimde içimden 'sadece on ay' diye geçirdim. O sırada hepsinin gözü bana dönmüş yanıma gelmişlerdi. Sırt çantasının birisini biyolojik olduğu belirsiz sözde babam alırken diğer şeyleri adamlar aralarında pay etmişlerdi.

Yetimhane kapısından çıkarken bahçede gerçekleşen fısıldaşmaları az çok duyuyordum. Bahçe kapısından güvenlik Orkun abi sayesinde çıktığımızda beni siyah üç lüks araba karşılamıştı. Bu arabaları sadece Wattpad kitaplarında görür,duyardım ben.

? "Kiminle gelmek istersin prenses?"dedi

"Hiç kimse ile"dedim bıtkınca

? "Cık seçenekler arasında bu yok ben benimle gelmeni tercih ediyorum bu yüzden ikizin ile ikiniz benimlesiniz"dedi

İkizin? Af buyur dayı?

Gözüm adamlarda gezdiğinde aslında fark etmediğimi fark ettim. Birisi maksimum 17-18 yaşındaydı. Benim gibi ela gözleri ve kumral saçlara sahipken uzun boyunu kıskanmadım diyemezdim.

İkizciğim "Bana uyar valla"dedi

Göz devirdiğimde kimse görmemişti. Bende bir şey demeden kafamı salladığımda bana kibar davranan adamı takip ettim. İkizim arkamdan geliyordu.

? "Buyrun prenses"dedi arabasının arka koltuğunun kapısını açarak.

Hiç bir şey demeyerek şoför koltuğunun arkasındaki koltuğa oturdum. İkizim olan oğlanda yanıma binmişti.

Başladı bizim Wattpad mesaisi...